Την Πέμπτη, βρέθηκα δύο φορές στην πρώτη γραμμή της αντιπαράθεσης γύρω από την ελευθερία της έκφρασης στον πανεπιστημιακό χώρο. Η πρώτη σημειώθηκε όταν βρέθηκα στο Πανεπιστήμιο Κολούμπια για να μιλήσω σε τάξη φοιτητών. Φεύγοντας από το κτίριο, συνάντησα αυτοσχέδια κατασκήνωση σε προαύλιο.
Η τακτική των διαδηλωτών ήταν ήπια και ειρηνική και πολύ διαφορετική από αυτήν πολλών προκατόχων τους. Τον Απρίλιο του 1985, οι φοιτητές του πανεπιστημίου είχαν αποκλείσει το ίδρυμα ζητώντας τη διακοπή των οικονομικών σχέσεων με τη Νότια Αφρική, απηχώντας την κατάληψη του πανεπιστημίου το 1968 κατά του πολέμου στο Βιετνάμ.
Το πρωί της Πέμπτης, οι φοιτητές φώναζαν συνθήματα κατά των επενδύσεων του Κολούμπια στο Ισραήλ. Το πανεπιστήμιο έκρινε τότε ότι βρίσκονταν παράνομα στον χώρο του ιδρύματος, τη φοίτηση στο οποίο πληρώνουν τόσο ακριβά. Η διαμαρτυρία τους, όμως, δεν έμοιαζε να στοχεύει ή να απειλεί άλλους φοιτητές. Η πρόσβαση στο κάμπους ήταν αδύνατη για εξωπανεπιστημιακά στοιχεία και η διαδήλωση δεν έμοιαζε απειλητική.
Η έκπληξή μου ήταν μεγάλη όταν στον δρόμο για το σπίτι μου, μία ώρα αργότερα, πληροφορήθηκα ότι η πρόεδρος του ιδρύματος, Νεμάτ Σαφίκ, κάλεσε την αστυνομία προκειμένου να εκκενώσει την κατασκήνωση. Η αστυνομική επιχείρηση οδήγησε στον μεγαλύτερο αριθμό συλλήψεων στο Κολούμπια από το 1968.
Ηξερα ότι θα συναντήσω πάλι τους φοιτητές αυτούς, καθώς η κατοικία μου γειτονεύει με τα αρχηγεία της αστυνομίας, όπου προσάγονται οι συλληφθέντες διαδηλωτές. Μετά την 7η Οκτωβρίου, πολλές διαδηλώσεις στήριξης σε συλληφθέντες διαδηλωτές έχουν πραγματοποιηθεί μπροστά στο αστυνομικό μέγαρο. Οταν έφθασα σπίτι, μεγάλη διαδήλωση είχε ήδη αρχίσει με αίτημα την απελευθέρωση των συλληφθέντων.
Οι συγκεντρωμένοι φοιτητές εξοργίστηκαν με μήνυμα email που έστειλε η Σαφίκ, στο οποίο προειδοποιούσε για την επικείμενη αστυνομική επιχείρηση. «Η ασφάλεια της πανεπιστημιακής κοινότητας υπήρξε πάντα η άμεση προτεραιότητά μου και θεώρησα ότι πρέπει να διατηρήσουμε περιβάλλον μελέτης και αλληλοστήριξης», έγραψε η πρόεδρος του ιδρύματος.
Στο αίτημά της προς την αστυνομία, η Σαφίκ χαρακτήρισε τη διαδήλωση «σαφή και υπαρκτό κίνδυνο» για το πανεπιστήμιο. Τις ανησυχίες αυτές διέψευσε ο επικεφαλής της αστυνομικής δύναμης, ο οποίος ανέφερε στη φοιτητική εφημερίδα του Κολούμπια ότι δεν καταγράφηκε κανένα βίαιο περιστατικό. «Οι συλληφθέντες φοιτητές ήταν ειρηνικοί, δεν αντιστάθηκαν και εξέθεταν τις θέσεις τους με ήπιο τρόπο», είπε.
«Η μόνη βία στο πανεπιστήμιο ασκήθηκε από την αστυνομία, που έσυρε ανθρώπους στη φυλακή. Η διαμαρτυρία μας ήταν απολύτως ειρηνική», μου είπε φοιτητής. Η απόφαση της Σαφίκ να καλέσει την αστυνομία ελήφθη ένα 24ωρο μετά την κατάθεσή της ενώπιον ελεγχόμενης από τους Ρεπουμπλικανούς επιτροπής του Κογκρέσου για τον αντισημιτισμό στην ανώτατη παιδεία. Παρά τις προσπάθειές της να κατευνάσει τους Ρεπουμπλικανούς οπορτουνιστές, ωστόσο, φιλοϊσραηλινές οργανώσεις συνέχισαν να ζητούν την παραίτησή της.
Ο πόλεμος της αμερικανικής Δεξιάς κατά των πανεπιστημίων διεξάγεται εδώ και καιρό. Πρόσφατα, θεμιτές ανησυχίες για την άνοδο του αντισημιτισμού έκαναν τις πρυτανείες να υπακούσουν στους φιλοτραμπικούς δωρητές των ιδρυμάτων τους και να στραφούν εναντίον των διαδηλωτών κατά του πολέμου στη Γάζα. Οι δυνάμεις αυτές αποτελούν την πραγματική υπαρξιακή απειλή στο δικαίωμα διαφωνίας και διαδήλωσης. Οι φοιτητές, όμως, δεν σκοπεύουν να εγκαταλείψουν, όπως έδειξε η άμεση ανοικοδόμηση και στελέχωση του καταυλισμού στο προαύλιο του Κολούμπια.