«Το Ισραήλ ενδιαφέρεται για την ειρήνη, όχι όμως για τη δίκαιη ειρήνη». Ενώ βρίσκεται σε εξέλιξη μια από τις αιματηρότερες πολεμικές επιχειρήσεις του ισραηλινού στρατού στη Λωρίδα της Γάζας, με 800 και πλέον Παλαιστίνιους νεκρούς αλλά και τουλάχιστον 33 Ισραηλινούς στρατιώτες να έχουν χάσει τη ζωή τους, η φράση του Γεδεών Λεβί, σχολιαστή της ισραηλινής εφημερίδας «Χααρέτς», συνοψίζει το αδιέξοδο της επόμενης μέρας.
Οι πολεμικοί στόχοι του Ισραήλ, που είναι η καταστροφή των σηράγγων μέσω των οποίων αιμοδοτείται η στραγγαλισμένη από το εμπάργκο οικονομία της Γάζας, η καταστροφή των αυτοσχέδιων πυραύλων που εκτοξεύονται με κατεύθυνση το Ισραήλ και κυρίως η καθυπόταξη του ηθικού των Παλαιστινίων δεν επετεύχθησαν στις δύο προηγούμενες εκστρατείες, το 2012 και το 2008-9.
Τι κάνει την ισραηλινή κυβέρνηση να πιστεύει ότι οι στόχοι αυτοί θα επιτευχθούν τώρα και ότι, παραφράζοντας τον Γεδεών Λεβί, θα υπάρξει ειρήνη χωρίς δικαιοσύνη; Παρά τις φρικτές απώλειες, η παλαιστινιακή ηγεσία αρνήθηκε σε πρώτη φάση να υπογράψει την άνευ όρων εκεχειρία που πρότεινε η σύμμαχος του Ισραήλ αιγυπτιακή κυβέρνηση. Προς μεγάλη απογοήτευση του Τελ Αβίβ, η απόρριψη αυτή δεν εκφράστηκε μόνο από τη Χαμάς, που κυβερνά τη Γάζα, αλλά και, προσωρινά από τον πολύ μετριοπαθέστερο συνομιλητή του Ισραήλ, Παλαιστίνιο πρόεδρο Μαχμούντ Αμπάς.
Οι Παλαιστίνιοι ζητούν να αρθεί ο οκταετής αποκλεισμός της Γάζας, ο οποίος έχει μετατρέψει τη στενή πυκνοκατοικημένη λωρίδα γης στη μεγαλύτερη ανοιχτή φυλακή του κόσμου. Παράλληλα, βλέπουν με οργή την αδιάκοπη ανέγερση νέων ισραηλινών εποικισμών στη Δυτική Οχθη, που ακυρώνει ντε φάκτο τις προοπτικές μελλοντικού παλαιστινιακού κράτους.
Αμαχοι το 75% των θυμάτων
Καθώς οι βόμβες έπεφταν βροχή στη Γάζα, ώς το βράδυ της Πέμπτης είχαν χάσει τη ζωή τους περίπου 800 Παλαιστίνιοι, εκ των οποίων, σύμφωνα με στοιχεία του ΟΗΕ, το 75% ήταν άμαχοι. Ο ίδιος ο ΟΗΕ έχασε προσωπικό στον έβδομο βομβαρδισμό σχολείου στο οποίο είχαν αναζητήσει καταφύγιο γυναικόπαιδα. Οι δεκάδες βομβαρδισμοί κτιρίων στα οποία έχουν καταφύγει πρόσφυγες, σχολείων, νοσοκομείων, τζαμιών αποτελούν μέσο ψυχολογικής πίεσης με στόχο να εμπεδωθεί στους κατοίκους της Γάζας η αίσθηση ότι πουθενά δεν είναι ασφαλείς από τα ισραηλινά πυρά. Οι ανταποκριτές που ρισκάρουν τη ζωή τους στη Γάζα αναφέρουν τρομακτικές σκηνές συνοικιών που βομβαρδίζονται και όταν οι κάτοικοι προσπαθούν να διαφύγουν, τα τανκς εκτοξεύουν πυρά προς το μέρος τους για να οπισθοχωρήσουν, εικόνες τραυματιών που πεθαίνουν αβοήθητοι, νεκρών που κανείς δεν επιτρέπεται να περισυλλέξει.
Κι όμως, τρεις εβδομάδες μετά το ξεκίνημα των ισραηλινών βομβαρδισμών, στις 8 Ιουλίου, και μία εβδομάδα μετά την έναρξη των χερσαίων επιχειρήσεων, ρουκέτες εξακολουθούν να εκτοξεύονται από τη Γάζα προς την κατεύθυνση του Ισραήλ, ενώ οι επίλεκτες ισραηλινές μονάδες συναντούν ένοπλη αντίσταση. Για τα δεδομένα του Ισραήλ, η απώλεια 33 στρατιωτών, πολλοί εκ των οποίων αποτελούσαν την αφρόκρεμα των ισραηλινών ενόπλων δυνάμεων, είναι σημαντικό πλήγμα.
Επίσης αρνητική για το γόητρο της χώρας θεωρήθηκε η απόφαση αμερικανικών και ευρωπαϊκών εταιρειών να σταματήσουν επί 48 ώρες να χρησιμοποιούν το αεροδρόμιο Μπεν Γκουριόν του Τελ Αβίβ, μετά την έκρηξη παλαιστινιακού πυραύλου σε απόσταση ενός μιλίου. Αίφνης, τα ισραηλινά επιχειρήματα σχετικά με το πόσο αβίωτος είναι ο βίος στο Ισραήλ και άρα πόσο «απαραίτητη» είναι η επιχείρηση στη Γάζα μετατράπηκαν σε αγωνιώδεις προσπάθειες να δειχθεί ότι το Ισραήλ, όπως και το αεροδρόμιό του, είναι απόλυτα ασφαλές.
Οι αντιδράσεις στον νέο πόλεμο στο εσωτερικό του Ισραήλ είναι μικρές – είναι χαρακτηριστικό ότι ο Λεβί, μια από τις λιγοστές προβεβλημένες φωνές που εκφράζουν την αντίθεσή τους, αυτή την εποχή κυκλοφορεί με σωματοφύλακα. Καθώς η οργή των Παλαιστινίων μεγαλώνει, ενώ η πλειονότητα των Ισραηλινών υποστηρίζει τη σκληρή στάση της κυβέρνησης Νετανιάχου, οι πιθανότητες πραγματικής ειρήνης (όχι προσωρινής εκεχειρίας) διαφαίνονται λιγότερες από ποτέ.