Αν οι μετεκλογικές εκτιμήσεις για τη σύνθεση του υπό διαμόρφωση κυβερνητικού συνασπισμού ευσταθούν, ο Τίμο Σόινι, φινλανδική διασταύρωση Μαρίν Λεπέν και Νάιτζελ Φάρατζ, θα αναλάβει σύντομα το υπουργείο Εξωτερικών της Φινλανδίας. Ετσι, ο λαλίστατος επικριτής των πακέτων χρηματοδότησης της Ελλάδας, υπ’ αριθμόν ένα ευρωσκεπτικιστής της φινλανδικής πολιτικής σκηνής, θα έχει την ευκαιρία να εκδηλώνει τα αισθήματά του προς τις Βρυξέλλες στο Συμβούλιο υπουργών Εξωτερικών της Ε.Ε.
Η φινλανδική εκπροσώπηση στο Εurogroup προδιαγράφεται λιγότερο εχθρική προς το ευρωπαϊκό πλαίσιο, αλλά όχι πολύ καλύτερη απέναντι στα ελληνικά αιτήματα: Πιθανότερος υπουργός Οικονομικών θεωρείται ο πρώην επίτροπος αρμόδιος για τη Νομισματική Ενοποίηση, ο γνωστός Ολι Ρεν. Ο Ρεν επέστρεψε πέρυσι στην εσωτερική πολιτική της χώρας του και την περασμένη Κυριακή εξελέγη βουλευτής στην περιφέρεια του Ελσίνκι με το κόμμα του Κέντρου.
Το κόμμα αυτό, με επικεφαλής τον εκατομμυριούχο πρώην επιχειρηματία Γιούχα Σίπιλα, κέρδισε τις εκλογές με ποσοστό 21% και 49 έδρες. Δεύτερο ως προς τις έδρες (τρίτο ως προς το ποσοστό) κατετάγη το κόμμα «Φινλανδοί» του Σόινι. Το κόμμα αρχικά ονομαζόταν «Αληθινοί Φινλανδοί», αλλά μετονομάστηκε σε «Φινλανδοί» στο πλαίσιο της γενικής μετατόπισης του Σόινι προς ένα λιγότερο ρατσιστικό λόγο.
Ο Σόινι έχει σερβίρει κατά κόρον στους συμπολίτες του τη ρητορική περί εργατικών Βορείων και οκνηρών Νοτίων, με ευφυολογήματα όπως «Δεν θέλουμε άλλοι να αρμέγουν τις δικές μας αγελάδες». Οταν όμως ερωτήθηκε προεκλογικά σχετικά με την πολιτική του απέναντι στις ευρωπαϊκές διασώσεις, απάντησε με οικονομικά και όχι φυλετικά επιχειρήματα:
«Ηξερα ότι η πολιτική των διασώσεων ήταν μια καταστροφή και ότι δεν θα λειτουργήσει. Γι’ αυτό το 2011 αρνήθηκα να μπω σε μια κυβέρνηση που διέσωσε τις μεγάλες τράπεζες της Γαλλίας και της Γερμανίας. Τώρα που τα βάρη μετατέθηκαν στους πολίτες, οι αγορές δεν ανησυχούν, γιατί πήραν πίσω τα λεφτά τους. Αλλά και το πρόβλημα δεν είναι τόσο μεγάλο όπως ήταν».
Η τελευταία φράση είναι το «κλειδί» της στάσης του Σόινι. Μετά τέσσερα χρόνια στην αντιπολίτευση, ο 52χρονος λαϊκιστής πολιτικός βιάζεται να θεωρήσει ότι η ευρωπαϊκή κρίση παρήλθε και έχει αποφασίσει να μπει στην κυβέρνηση. Σε αντίθεση με τη Σουηδία, όπου τα κατεστημένα κόμματα συνασπίστηκαν προκειμένου να κρατήσουν τους ομοϊδεάτες του Σόινι, τους «Σουηδούς Δημοκράτες», έξω από την κυβέρνηση, στη Φινλανδία τα υπόλοιπα κόμματα δέχονται να συγκυβερνήσουν μαζί τους.
Το κόμμα του Σόινι έχασε μόλις μία έδρα σε σχέση με το εντυπωσιακό αποτέλεσμα του 2011, εδραιώνοντας τη θέση του στο φινλανδικό πολιτικό σκηνικό. Η καθημερινή εμπειρία των Φινλανδών, που αντιμετωπίζουν οικονομικές δυσκολίες, ευνοεί τη ρητορική του Σόινι εναντίον του «κατεστημένου» – έστω και αν ο τελικός σκοπός του είναι να συγκυβερνήσει με το κατεστημένο αυτό.
Εξαγωγές
Η ανεργία έχει ξεπεράσει το 9%, ενώ δεν είναι καθόλου βέβαιο ότι η ύφεση των τριών τελευταίων ετών θα σταματήσει φέτος. Η «εθνική πρωταθλήτρια», Nokia, έχει υποχρεωθεί να πουλήσει τις δραστηριότητες κινητής τηλεφωνίας στη Microsoft, με κόστος θέσεις εργασίας και απώλεια 4-5 μονάδων του φινλανδικού ΑΕΠ. Παράλληλα, οι κλάδοι της ξυλείας και του χάρτου βρίσκονται σε κρίση, ενώ η κάμψη της ρωσικής οικονομίας με την πτώση του ρουβλίου έχει δυσχεράνει τις φινλανδικές εξαγωγές και έχει μειώσει τον αριθμό των Ρώσων τουριστών – χώρια η επίδραση του ρωσικού εμπάγκο.
Η απερχόμενη κυβέρνηση του πρωθυπουργού Αλεξ Στουμπ είχε εφαρμόσει μέτρα λιτότητας, περικόπτοντας τη χρηματοδότηση των δήμων κατά 1 δισ. τον χρόνο και εξαγγέλλοντας περικοπές ύψους 6 δισ., ενώ ταυτόχρονα επιχείρησε να ενισχύσει τις επιχειρήσεις μειώνοντας τη φορολογία τους. Ομως η απογοήτευση με τη διακυβέρνηση του συντηρητικού Στουμπ και του προκατόχου του, Γίρκι Κατάινεν, που εγκατέλειψε πέρυσι την πρωθυπουργία της Φινλανδίας προκειμένου να γίνει επιτροπος στις Βρυξέλλες, ήταν τόση ώστε ο κόσμος να εκλέξει τον Σίπιλα χωρίς να απαιτηθούν πολλές διευκρινίσεις. Το μόνο που χρειάστηκε ήταν να υποσχεθεί ο Σίπιλα 200.000 νέες θέσεις εργασίας και να αποφύγει ο Ολι Ρεν τη χρήση του όρου λιτότητα, υποσχόμενος αντιθέτως «μέτρα που θα αποκαταστήσουν την ανταγωνιστικότητα της αγοράς εργασίας».
Οι σχέσεις με Ελλάδα, Ρωσία και ΝΑΤΟ
Η Ελλάδα μπορεί να μη βρέθηκε στο επίκεντρο της προεκλογικής εκστρατείας της Φινλανδίας φέτος, όπως είχε γίνει το 2011, αλλά τίποτα στο εκλογικό αποτέλεσμα δεν προδιαγράφει ηπιότερη στάση τής υπό σχηματισμό φινλανδικής συγκυβέρνησης απέναντι στα ελληνικά αιτήματα. Ελαφρώς ηπιότερη, αντιθέτως, αναμένεται η στάση του νέου πρωθυπουργού Σίπιλα απέναντι στη Ρωσία, με την οποία η χώρα μοιράζεται σύνορα μήκους 1.300 χιλιομέτρων. Υπό τον απερχόμενο πρωθυπουργό Αλεξ Στουμπ, η Φινλανδία είχε υπογράψει κοινή διακήρυξη των σκανδιναβικών χωρών που χαρακτήριζε σαφώς τη Ρωσία ως αντίπαλο των χωρών αυτών. Ο Στουμπ ήταν επίσης υπέρ της ένταξης της Φινλανδίας στο ΝΑΤΟ, θέση με την οποία διαφωνεί η πλειοψηφία των Φινλανδών. Ο Σίπιλα, αντιθέτως, τηρεί πιο ήπια στάση. Αν όντως το κεντρώο κόμμα του Σίπιλα συγκυβερνήσει με τους «Φινλανδούς» του Σόινι, μπορεί να υπάρξουν περισσότερα ανοίγματα προς τη Μόσχα. Από την αντιπολίτευση, ο Σόινι είχε καταφερθεί εναντίον της υποχρεωτικής διδασκαλίας σουηδικών στα φινλανδικά σχολεία, προτείνοντας τη διδασκαλία ρωσικών στις επαρχίες που συνορεύουν με τη Ρωσία. Η αντιπαλότητά του προς τη σουηδική μειονότητα έχει διαταράξει τις ισορροπίες πολλών δεκαετιών. Προκειμένου να εμφανιστεί ως «άνθρωπος του λαού», ο Σόινι απέρριπτε τα σουηδικά ως γλώσσα της άρχουσας τάξης, ενώ, παρόλο που βρισκόταν στην αντιπολίτευση, υποχρέωσε τη Βουλή να ψηφίσει για το θέμα αυτό. Εδώ και 30 χρόνια, το κόμμα της σουηδικής μειονότητας συγκυβερνά στη Φινλανδία και είναι τώρα απορίας άξιον αν η συγκολλητική δύναμη της εξουσίας θα επιτρέψει τη συγκατοίκηση του μειονοτικού κόμματος με τους «Φινλανδούς».