Σου λέει τίποτα το όνομα Σέργιος Γκονζάλεζ Ροντρίγκεζ;» (Sergio Gonzalez Rodriguez), μου γράφει ο κύριος Γκρι. «Ο Μεξικανός αυτός ενέπνευσε τον πρόωρα χαμένο Χιλιανό Ρομπέρτο Μπολάνιο (1953-2003) στο ογκωδέστατο μυθιστόρημά του “2666”.
»Η ιστορία είναι αυτή: ο Ροντρίγκεζ εργαζόταν ως συγγραφέας, κριτικός της λογοτεχνίας και μουσικός της ροκ, όταν αντιλήφθηκε ότι μετά το 1993 κάτι τρομακτικό συνέβαινε στη μεξικανική πόλη Τσιουντάντ Χουαρέζ (Ciudad Juarez), κοντά στα σύνορα με τις ΗΠΑ: γυναίκες έπεφταν κάθε τόσο θύματα σαδιστικών φόνων. Εως το 2005 ο αριθμός έφτασε τους 370 επιβεβαιωμένους φόνους (που σχεδόν πάντοτε συνοδεύονταν από ομαδικούς βιασμούς). Οι αυτουργοί παρέμειναν ασύλληπτοι – και άγνωστοι. Το πιθανότερο όμως είναι τα εγκλήματα αυτά να ήταν έργο των αδίστακτων καρτέλ των ναρκωτικών. Θα θυμάσαι ότι τα εγκλήματα αυτά βρίσκονται στο επίκεντρο του “2666”.
»Τον Ροντρίγκεζ συνάντησε σε ένα τρένο από το Εδιμβούργο προς το Λονδίνο ο δημοσιογράφος Ντιέγκο Ενρίκε Οσόρνο (Diego Enrique Osorno), δημοσιεύοντας τη συζήτηση που είχαν μαζί στο σάιτ Literary Hub («Between Fiction and the Brutal Reality of Mexico’s Drug War», 2.5.17).
»Παράλληλα με τα μυθιστορήματα και τις μουσικές του, ο Ροντρίγκεζ ξεκίνησε έρευνες πάνω στους φόνους, μολονότι ήταν τελείως άσχετος με το αστυνομικό ρεπορτάζ. Κατελήφθη όμως από τέτοια εμμονή, που έφτασε να γράψει και βιβλίο: το εκτενές ρεπορτάζ «Οστά στην έρημο» (Huesos en el desierto, 2002), όπως αυτά της φωτογραφίας από την έρημο έξω από την πόλη.
»Ο Μπολάνιο μαθαίνει για την ύπαρξη του βιβλίου προτού καν εκδοθεί, μέσω του επιμελητή του κοινού τους εκδοτικού οίκου, έρχεται σε επαφή με τον Ροντρίγκεζ, ζητώντας του πληροφορίες, ακόμη και αναφορές της αστυνομίας και της ιατροδικαστικής υπηρεσίας. Θα θυμάσαι ότι μία από τις ενότητες του “2666” αποτελείται από τέτοιες αναφορές.
»Βεβαίως, η ενασχόληση του Ροντρίγκεζ με τους φόνους τού στοίχισαν μια σειρά από επιθέσεις αγνώστων εις βάρος του, όπως επίσης την εχθρότητα των Αρχών, την ύποπτη αδράνεια των οποίων ο Ροντρίγκεζ καυτηρίαζε δεόντως.
»Στο τρένο για το Λονδίνο, ο Ροντρίγκεζ περιγράφει στον Οσόρνο πώς απέφευγε να απαντά στα μέιλ του Μπολάνιο, επειδή ήξερε πως τον παρακολουθούν. Η ειρωνεία, τώρα, είναι ότι όταν, επιτέλους, συναντήθηκε με τον Μπολάνιο στη Βαρκελώνη, ο τελευταίος του ανακοίνωσε πως θα τον έκανε χαρακτήρα στο “2666”, χρησιμοποιώντας το αληθινό του όνομα. “Εχεις τρελαθεί;” του είπε ο Ροντρίγκεζ. Και ωστόσο, επέτρεψε στον Μπολάνιο να το κάνει.
»Η ειρωνεία είναι πως οι φόνοι έπαψαν το ίδιο απότομα όπως και όταν ξεκίνησαν. Η άλλη ειρωνεία, τέλος, είναι ότι ο Ροντρίγκεζ πέθανε ξαφνικά από καρδιακή προσβολή στις 3 Απριλίου, έξι μήνες μετά τη συζήτησή του με τον Οσόρνο στο τρένο από το Εδιμβούργο για το Λονδίνο. Ηταν 67 χρόνων».
Το μυθιστόρημα «2666» κυκλοφόρησε στα ελληνικά από τις εκδόσεις Αγρα, σε μετάφραση του Κρίτωνα Ηλιόπουλου.