Στις (υπερφίαλες, είναι η αλήθεια) λίστες με τα καλά (καλύτερα; κάλλιστα;) παϊδάκια του άστεως βάλτε παρακαλώ, έστω ως υποσημείωση, και αυτά του Κεφαλονίτη στον Πειραιά. Τα οποία δεν έχουν κάτι το ξεχωριστό, όμως έχουν όλα τα καλά.
Έχουν τη νοστιμιά του καλοζωισμένου, καλοταϊσμένου ζώου (έτσι κι αλλιώς, σε γενικές γραμμές έχουμε καλά αμνοερίφια στη χώρα). Είναι σωστά κομμένα, ούτε πολύ ψιλά ούτε πολύ χοντρά (κάνα δυο ήταν ατυχώς πιο λεπτά). Είναι καλοαλατισμένα, κουκισμένα τσιγκούνικα (επικροτώ) με ξερή ρίγανη, τόση όση. Και το κυριότερο, είναι ορθώς ψημένα, στα κάρβουνα βεβαίως βεβαίως, ροδισμένα μαστόρικα, με ελάχιστα, πολύ ελαφριά εγκαύματα, σε καμία περίπτωση όμως μαύρα, καρβουνιασμένα. Όσο πρέπει αφράτα και όσο πρέπει μαστιχωτά, με κράτημα, όχι αέρας κοπανιστός.
Τα υπόλοιπα: πατάτες τηγανητές, φρεσκοκομμένες, χρυσοτηγανισμένες, στεγνές από λάδια. Βλίτα βραστά (τα πρώτα βλίτα για φέτος), πράσινα πράσινα, αχνιστά, και κολοκυθάκια μικρά, τρυφερά, γλυκά, αλ ντέντε. Η ιδανική σαλάτα για συνοδευτικό του λιπαρού κρέατος. Κεφαλοτύρι σαγανάκι, όχι τηγανητό, αλλά στα κάρβουνα (τρώγεται, όπως όλα τα σαγανάκια, αυστηρώς ζεστό. Μετά από λίγο, είναι σαν τσίχλα). Μπιφτέκι με λιτά φτιαγμένη, νόστιμη ζύμη, μυρωμένη με μαϊντανό και –αν κατάλαβα καλά– και λίγο δυόσμο. Συκωταριά λαδορίγανη, με μπόλικο λάδι για εμβαπτίσεις. Ψωμί λευκό αφράτο, το κλασικό ταβερνίσιο ψωμί, στη σχάρα με λαδορίγανη. Τζατζίκι κρεμώδες, ελαφρύ, θα το ’θελα πιο δυνατό.
Απλό, τίμιο, φθηνό φαγητό. Κλασικό της χασαποταβέρνας, χωρίς νεωτερισμούς, που κρίνεται στην ποιότητα, στην ειλικρίνεια της απλότητάς του.
Και δυο λόγια για την ταβέρνα. Κρυμμένη σε μια γειτονιά πίσω από το μπόουλινγκ στον Προφήτη Ηλία στον Πειραιά, χωρίς βεράντα με θέα, με ήσυχα τραπεζάκια στο πεζοδρόμιο στη σιγαλιά της γειτονιάς, χωρίς λούσα, επιδέχεται διορθώσεων αισθητικών, όμως τελικά δεν θα ήθελα τίποτα να αλλάξει. Ούτε ο κομμάτι «άξεστος», καλτ χώρος ούτε η ίδια επί τριακονταετία (;) ρετρό ταμπέλα. Ούτε η λιγομίλητη, κοφτή εξυπηρέτηση – μας έκοψαν την παραγγελία στη μέση με νεύμα του τύπου «πολλά πήρατε, θα σκάσετε».
Κρυμμένη στην ησυχία μιας λαϊκής, πειραιώτικης γειτονιάς. Γιατί να θες να αλλάξει αυτό; ■
Ρεθύμνης 19, Πειραιάς,
Τ/210-41.14.426.