Τέσσερις συν ένας: οι πέντε του βιασμού στο Σέντραλ Παρκ

Τέσσερις συν ένας: οι πέντε του βιασμού στο Σέντραλ Παρκ

1' 42" χρόνος ανάγνωσης
Ακούστε το άρθρο

Η μίνι τηλεοπτική σειρά του Netflix «Οταν μας βλέπουν» (When They See Us) αφηγείται την αληθινή ιστορία του βιασμού και του βαρύτατου τραυματισμού μιας (λευκής) κοπέλας στο Σέντραλ Παρκ τον Απρίλιο του 1989 και την ενοχοποίηση πέντε εφήβων, τεσσάρων Αφροαμερικανών και ενός ισπανόφωνου, επειδή εκείνη την ώρα, συμπτωματικά, χαζολογούσαν στο πάρκο. Ο μεγαλύτερος από αυτά τα παιδιά, ο Κόρεϊ Γουάιζ, ήταν 16 ετών και σε αντίθεση με τους υπόλοιπους, και σύμφωνα με την αμερικανική νομοθεσία, μεταφέρθηκε σε φυλακή ενηλίκων (αρχικά στη διαβόητη Ράικερς). Συνολικά, πέρασε δώδεκα χρόνια έγκλειστος σε τρεις διαφορετικές φυλακές ενηλίκων, τον περισσότερο χρόνο απ’ όλους.

Οι «πέντε του Σέντραλ Παρκ», όπως έγιναν γνωστοί, ήταν αθώοι. Μια εισαγγελέας, η Λίντα Φέρστεϊν, και ομάδα αστυνομικών της Νέας Υόρκης πίεσαν τα παιδιά, έπειτα από πολύωρες ανακρίσεις χωρίς την παρουσία κηδεμόνα σε ορισμένες περιπτώσεις, να ομολογήσουν, υποσχόμενοι ότι μόνον έτσι «θα κοιμούνταν εκείνο το βράδυ στα σπίτια τους». Δεν υπήρχε κανένα απτό ενοχοποιητικό στοιχείο πέρα από το ότι βρέθηκαν στο λάθος μέρος τη λάθος ώρα. Και όμως, πέρασαν από έξι έως δώδεκα χρόνια έγκλειστοι. Ο εφιάλτης για τον Γουάιζ έληξε εντελώς απροσδόκητα όταν ο πραγματικός ένοχος (ένας νεαρός λευκός, κατά συρροήν βιαστής και δολοφόνος), ο οποίος βρισκόταν στη φυλακή (για άλλο βιασμό) και βρέθηκε τυχαία πρόσωπο με πρόσωπο με τον Κόρεϊ Γουάιζ, αποφάσισε να ομολογήσει. Το τεστ του DNA επιβεβαίωσε τα λεγόμενά του. Οι «πέντε» αποζημιώθηκαν από την πολιτεία της Νέας Υόρκης με εκατομμύρια δολάρια. Ολοι τους έκαναν οικογένεια – όλοι εκτός από έναν: τον Κόρεϊ Γουάιζ, ο οποίος έγινε ακτιβιστής για τα ανθρώπινα δικαιώματα. Το τελευταίο επεισόδιο της σειράς είναι αφιερωμένο εξ ολοκλήρου σε αυτόν και στις τραυματικές εμπειρίες του ως 16χρονου σε βίαιες φυλακές ενηλίκων. Προκειμένου να αποφεύγει τις επιθέσεις άλλων κρατουμένων (στις οποίες ορισμένοι δεσμοφύλακες έκαναν τα στραβά μάτια), ζητούσε να τον κλείνουν σε κελί απομόνωσης επί σειρά μηνών.

«Δεν υπήρξαν οι “πέντε του Σέντραλ Παρκ”», λέει σήμερα. «Ηταν τέσσερις συν ένας». Προσθέτοντας: «Μπορείς να συγχωρέσεις, μα δεν μπορείς να ξεχάσεις. Δεν μπορείς να ξεχάσεις όσα έχασες. Κανένα χρηματικό ποσό δεν θα σου δώσει πίσω τον χαμένο χρόνο». 

Λάβετε μέρος στη συζήτηση 0 Εγγραφείτε για να διαβάσετε τα σχόλια ή
βρείτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει για να σχολιάσετε.
Για να σχολιάσετε, επιλέξτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει. Παρακαλούμε σχολιάστε με σεβασμό προς την δημοσιογραφική ομάδα και την κοινότητα της «Κ».
Σχολιάζοντας συμφωνείτε με τους όρους χρήσης.
Εγγραφή Συνδρομή