Συγγραφείς και ζωγράφοι μοιράζονται κάτι: τη μοναξιά της παραγωγικής διαδικασίας. Κλείνονται στο γραφείο ή στο ατελιέ τους, στο κουκούλι του εαυτού τους, και δημιουργούν σαν αλχημιστές, μετατρέποντας ερεθίσματα σε έμπνευση. Ενθουσιασμοί, απογοητεύσεις, ματαιώσεις, όλα τα περνούν μόνοι τους, χωρίς να μπορούν να τα μοιραστούν. Ούτε όμως και εμείς, οι απέξω, γνωρίζουμε την «κουζίνα» της δουλειάς τους. Να ένας από τους λόγους που το ντοκιμαντέρ «Θραύσματα» της Μαριάννας Οικονόμου, που αφορά το έργο της Αλεξάνδρας Αθανασιάδη, έχει τόσο ενδιαφέρον. Επί τρία χρόνια, με υπομονή και σεβασμό, η σκηνοθέτις παρακολουθούσε από κοντά την κοπιώδη εργασία της καλλιτέχνιδος, δίνοντάς μας την ευκαιρία να δούμε πώς πραγματικά παίρνουν σάρκα και οστά οι γλυπτικές της συνθέσεις.
Την Τρίτη 9 Ιουλίου, το Ecali Club διοργάνωσε μια βραδιά προς τιμήν της Αλεξάνδρας Αθανασιάδη, με αφορμή την προβολή του ντοκιμαντέρ, το οποίο αποτελεί παραγωγή της Marni Films και της Θεοδώρας Βαλεντή. Πριν από την προβολή της ταινίας έγιναν σύντομες ομιλίες από τη σκηνοθέτιδα, τον Τάκη Μαυρωτά, ιστορικό τέχνης και διευθυντή εικαστικού προγράμματος του Ιδρύματος Εικαστικών Τεχνών Θεοχαράκη, την ίδια τη γλύπτρια Αλεξάνδρα Αθανασιάδη και τον Ράλλη Κυράνη, υπεύθυνο λειτουργίας και μελών του Ecali Club.
Ο Ρ. Κυράνης, η Αλ. Αθανασιάδη, ο Τ. Μαυρωτάς και η Μαρ. Οικονόμου.
«Θα ήθελα να ευχαριστήσω τη σκηνοθέτιδα Μαριάννα Οικονόμου, που είχε την υπομονή, για πάνω από τρία χρόνια, να επιμείνει στο να αποτυπωθούν σκέψεις, ιδέες και εικόνες που θα είχαν χαθεί. Κατάφερε να με κάνει να τα μοιραστώ όλα αυτά», υπογράμμισε η καλλιτέχνις. Ανθρωπος σεμνός και λεπταίσθητος, η Αθανασιάδη ποτέ της δεν στόχευσε στη δημοσιότητα και στην προώθηση του έργου της. Την ενδιέφερε περισσότερο να μοιράζεται την ουσία των αναζητήσεών της παρά να αναλώνεται σε επικοινωνιακά τεχνάσματα. Η πολυπρισματική αφήγηση του ντοκιμαντέρ μάς αποκαλύπτει αυτόν τον διεισδυτικό και ανήσυχο χαρακτήρα της, που γαληνεύει όταν κάνει αυτό που αγαπά περισσότερο.
«Ενας καλλιτέχνης πρέπει να έχει ρίζες, αν θέλει η δουλειά του να έχει ισχύ, κύρος και τιμιότητα. Η Αθανασιάδη γνωρίζει σε βάθος την αρχαία ελληνική γλυπτική και τις απαράβατες αρχές της», επεσήμανε ο Τάκης Μαυρωτάς. Η σχέση της καλλιτέχνιδος με την αρχαιότητα είναι προφανής, αφού τα άλογα και οι ανδρικοί θώρακες ορίζουν τις θεματικές επιλογές της τα τελευταία περίπου 30 χρόνια της δημιουργικής της δράσης. Τα φθαρτά παλιά ξύλα είναι ένα υλικό με το οποίο έχει σχεδόν ταυτιστεί, αλλά και η πάλη με το μέταλλο δείχνει πως δεν φοβήθηκε ποτέ να αντιμετωπίσει με σθένος ένα σκληρό υλικό. Τα έργα της φανερώνουν κάτι από το ήθος της. Αντεξε να μετατρέψει την αδικία και την εχθρότητα του κόσμου σε ομορφιά.