Στην κατά τα άλλα μάλλον απαράδεκτη κωμωδία του 1989 «The Experts», ο «πολύς» Τζον Τραβόλτα, με άψογο κουστούμι και μαλλί-λασπωτήρα, βρίσκεται σε μια πίστα χορού με ηλικιωμένους τριγύρω και απελπισμένος αναφωνεί: «Είναι κάποιου είδους αστείο; Δεν υπάρχει κανείς εδώ που να ξέρει να χορεύει;», για να πάρει την απάντηση από την άλλη άκρη της αίθουσας: «Εγώ ξέρω να χορεύω» λέει η απαστράπτουσα στο σέξι φόρεμά της Κέλι Πρέστον και αμέσως οι δυο τους αρχίζουν τους ομόκεντρους κύκλους σαν αρπακτικά που ζυγίζουν το ένα το άλλο. Αυτό που ακολουθεί είναι ένα τρίλεπτο χορευτικό ντουέτο, γεμάτο ερωτισμό… πιασίματα αλλά και χιούμορ, με τους δύο νέους να στροβιλίζονται σε έναν χαρακτηριστικό ρυθμό της εποχής, υπό τα σκανδαλισμένα βλέμματα των παρευρισκομένων.
Κάπως έτσι η Κέλι Πρέστον γνώρισε και ερωτεύθηκε τον μετέπειτα σύζυγό της. Η Αμερικανίδα ηθοποιός, ωστόσο, που έφυγε πριν από λίγες μέρες από τη ζωή μόλις στα 58 της, χτυπημένη από τον καρκίνο του μαστού, ήταν κάτι περισσότερο από μια ωραία ξανθιά του Χόλιγουντ. Για αρκετούς δε ειδικούς της κινηματογραφικής βιομηχανίας, η καριέρα της θα μπορούσε να είναι πολύ πλουσιότερη, αν η ίδια δεν είχε επιλέξει να αφοσιωθεί στην οικογένεια που απέκτησε με τον Τραβόλτα.
Γεννημένη το 1962 στη Χονολουλού της Χαβάης, η Πρέστον μεγάλωσε, μεταξύ άλλων, στο Ιράκ και την Αυστραλία, όπου μάλιστα πέρασε το πρώτο της κάστινγκ για την πασίγνωστη «Γαλάζια Λίμνη». Τελικά ο ρόλος πήγε στη 15χρονη τότε Μπρουκ Σιλντς, ωστόσο εκείνη έκανε το δικό της ντεμπούτο σε ένα επεισόδιο του περίφημου τηλεοπτικού «Χαβάη 5-0», πριν κερδίσει τον πρώτο πραγματικά σημαντικό της κινηματογραφικό ρόλο στο «Ξεπέταγμα» του Μελ Ντάμσκι. Το τελευταίο ήταν από τα φιλμ που αναδείχθηκαν σε μεγάλες νεανικές επιτυχίες παγκοσμίως τη δεκαετία του 1980, τόσο στις αίθουσες όσο και στα βιντεοκλάμπ, με την Πρέστον να υποδύεται την κούκλα ξανθιά που γίνεται το αντικείμενο του πόθου ενός έφηβου νεαρού (Νταγκ Μακίον).
Οπως αναφέραμε, πάντως, ο στερεότυπος ρόλος της ωραίας παρουσίας δεν ήταν ο μόνος που μπορούσε να παίξει, ούτε και αυτός που προτιμούσε. Η Τις για παράδειγμα, ο χαρακτήρας της στο «SpaceCamp» του 1986, είναι μια κοπέλα που συστήνεται αρχικά ως τέτοια, αλλά εξελίσσεται σε μια ιδιοφυΐα που παίζει καθοριστικό ρόλο στην τελική έκβαση της ιστορίας. Δύο χρόνια αργότερα γίνεται η κομψή και έξυπνη αγαπημένη του Αρνολντ Σβαρτσενέγκερ στη μεγάλη κωμική επιτυχία «Οι δίδυμοι», όπου ο «Αρνι» συναντά τον Ντάνι ντε Βίτο με ξεκαρδιστικά αποτελέσματα. Ο συνακόλουθος γάμος και τα παιδιά που απέκτησε με τον Τζον Τραβόλτα άλλαξαν αρκετά και την καριέρα της Κέλι Πρέστον, φέρνοντας πια ρόλους πιο ώριμων γυναικών, οι οποίες «γειώνουν» περισσότερο μια σκηνή, παρά την εκτοξεύουν στα σύννεφα. Το χαρακτηριστικότερο παράδειγμα, και κορυφαία ερμηνεία της κατά κοινή παραδοχή, ήρθε στο βραβευμένο με Οσκαρ «Τζέρι Μαγκουάιρ» του Κάμερον Κρόου, με τον Τομ Κρουζ ως πρωταγωνιστή. Ερμηνεύοντας την αρραβωνιαστικιά του Τζέρι, η Πρέστον μοιάζει να ενσαρκώνει την ίδια τη σκληρή αλήθεια που έρχεται να τον ταρακουνήσει, για να τον τοποθετήσει τελικά σε ένα διαφορετικό μονοπάτι. Η αρχή γίνεται με μια μισο-αστεία, μισο-σοβαρή σκηνή σεξ, όπου εκείνη αντιδρά μάλλον υπερβολικά στις… επιδόσεις του παρτενέρ, ενώ η κορύφωση έρχεται λίγο παρακάτω.
Ενας απελπισμένος από την απληστία της εταιρείας του, Τζέρι, έρχεται να τη βρει αναζητώντας κάποια κατανόηση. Αντιθέτως, αυτό που εισπράττει είναι ένας οργισμένος, ισοπεδωτικός μονόλογος που τον καλεί να σκεφτεί και κάτι άλλο εκτός από τον εαυτό του. «Εγώ κι εσύ είμαστε πωλητές. Πουλάμε», του λέει αποστομωτικά και συνεχίζει: «Υπάρχει ένα πραγματάκι που λέγεται ευαισθησία και κάποιοι άνθρωποι το έχουν. Εγώ όχι. Δεν κλαίω στις ταινίες, δεν κάθομαι σαν χαζή πάνω από τα μωρά, δεν ψωνίζω δώρα πέντε μήνες πριν από τα Χριστούγεννα και σίγουρα δεν παρηγορώ τον άνδρα που μόλις κατέστρεψε τις ζωές μας». Το καταπληκτικό είναι πως έπειτα από αυτές τις φωνές, εκείνος που τη χωρίζει είναι ο Τομ Κρουζ, αμέσως μάλιστα μετά την παραδοχή της πως παρ’ όλα αυτά τον αγαπάει. Σε εκείνο το σημείο η Κέλι Πρέστον αφήνει να διαφανεί στιγμιαία ο εσωτερικός πόνος της, σε μια στιγμή υποκριτικής μαγείας, προτού αποσυρθεί αξιοπρεπώς και ανοίξει διάπλατα τη σκηνή για να έλθει η Ρενέ Ζελβέγκερ.
Σε μια κοινωνία (της δεκαετίας του 1990) που βαδίζει δίχως φρένα στο μονοπάτι του ακραίου καταναλωτισμού και της κυνικότητας, το ξέσπασμα της Πρέστον μοιάζει με την αφύπνιση έναντι των αφελών, όπως ο χαρακτήρας του Κρουζ, που νομίζουν πως οι ανθρώπινες σχέσεις μπορούν να θεμελιωθούν στους αριθμούς των πωλήσεων. Αυτή η σκηνή κορυφαίας σεναριακής γραφής αλλά κυρίως ερμηνείας από την πλευρά της Κέλι Πρέστον, δυστυχώς δεν επαναλήφθηκε στο μέλλον, πιθανόν και λόγω των δικών της επιλογών. Αντιθέτως, την είδαμε να εμφανίζεται αρκετά συχνά στο πλάι του συζύγου της, σε φιλμ όπως τα «Battlefield Earth» και «Gotti», παίζοντας τη φιλενάδα ή τη σύζυγό του. Η πιο ενδιαφέρουσα από τις ταινίες της τα τελευταία δεκαπέντε χρόνια είναι η υπερηρωική περιπέτεια «Sky High» του Μάικ Μίτσελ, όπου υποδύεται την Jetstream, μια τιμωρό του εγκλήματος με την ικανότητα να πετάει, ενώ ταυτόχρονα διατηρεί διπλή ταυτότητα ως μαμά και μεσίτρια. Στο πλευρό της βρίσκεται ο επίσης υπερήρωας, Κερτ Ράσελ, σε ένα φιλμ που μοιάζει αρκετά με live-action εκδοχή των «Απίθανων» της Ντίσνεϊ.