Γεννήθηκε στην πόλη Βούκοβαρ τον Φλεβάρη του 1969. Η γενέτειρά του ισοπεδώθηκε στον εμφύλιο. Εκτιμάται ότι 1.800 κάτοικοι – υπερασπιστές της πόλης σκοτώθηκαν, 800 αγνοούνται ενώ περισσότεροι από 22 χιλιάδες αναγκάστηκαν να εγκαταλείψουν τα σπίτια τους.
Μία από τις χιλιάδες οικογένειες που έφυγαν ήταν και η δική του. Το σπίτι του ανατινάχθηκε από τον καλύτερό του φίλο. «Πήρε το όπλο, πήγε μπροστά από μια φωτογραφία μου με το κόκκινο αστέρι και πυροβόλησε την εικόνα μου, οι γονείς μου έπρεπε να παραδοθούν. Μόλις βγήκαν από το σπίτι οι γονείς μου, ο φίλος μου έριξε μια βόμβα και το ανατίναξε».
Ο Σίνισα Μιχαΐλοβιτς έζησε περισσότερες από μία ζωές. Ως γιος Σέρβου (με καταγωγή από τη Βοσνία) οδηγού νταλίκας και Κροάτισσας εργάτριας σε ένα εργοστάσιο, ο Σίνισα θα έπρεπε να διαλέξει πλευρά στον εμφύλιο που σπάραζε τη χώρα του.
Πώς μπορείς να διαλέξεις πατρίδα;
Η ζωή του στο ποδόσφαιρο
Ξεκίνησε να παίζει ποδόσφαιρο στη γενέτειρά του και στη συνέχεια μεταγράφηκε στη Βοϊβοντίνα. Ήταν μέλος της ομάδας του Ερυθρού Αστέρα που κατέκτησε το Κύπελλο πρωταθλητριών το 1991. Με αυτό το «παράσημο» μεταγράφηκε έναν χρόνο αργότερα στη Ρόμα.
Διέγραψε μία μεγάλη καριέρα στο ιταλικό πρωτάθλημα, κυρίως με τη φανέλα της Λάτσιο όπου αγωνίστηκε έξι χρόνια κατακτώντας ένα πρωτάθλημα, δύο Κύπελλα, δύο σούπερ καπ, ένα Κύπελλο Κυπελλούχων και ένα ευρωπαϊκό σούπερ καπ. Θεωρείτο ένας σκληροτράχηλος ποδοσφαιριστής και ένας από τους κορυφαίους εκτελεστές φάουλ.
Έχει σημειώσει μάλιστα χατ τρικ με τρεις απευθείας εκτελέσεις στη νίκη της Λάτσιο επί της Σαμπντόρια με 5-2 το 1998. Αγωνίστηκε 63 φορές με τη φανέλα της Εθνικής του ομάδας και σημείωσε δέκα γκολ.
Ξεκίνησε την προπονητική του καριέρα από τη Μπολόνια. Αφού πέρασε από διάφορες ομάδες αλλά και στην Εθνική Σερβίας επέστρεψε στους «ροσομπλού» τον Ιανουάριο του 2019.
Λίγους μήνες αργότερα, διαγνώστηκε με λευχαιμία. Ήταν η ώρα να δώσει τον πιο σκληρό αγώνα της ζωής του.
Η πιο μεγάλη «μάχη» της ζωής του
Ο ίδιος μίλησε για την κατάστασή του εκείνο τον καιρό, στο νοσοκομείο. «Έκανα 13 χημειοθεραπείες σε 5 ημέρες, αλλά ήδη μετά την τρίτη είχαν καταστραφεί τα πάντα. Ο πρώτος κύκλος ήταν ο πιο δύσκολος, έπαθα και κρίσεις πανικού, που δεν μου είχαν συμβεί ποτέ στη ζωή μου, επειδή κλεισμένος σε ένα δωμάτιο με φιλτραρισμένο αέρα. Δεν μπορούσα να βγω έξω και είχα τρελαθεί. Ήθελα να σπάσω το παράθυρο με μια καρέκλα» ήταν τα λόγια του Μιχαΐλοβιτς.
Μέσα στο νοσοκομείο ο Σέρβος είδε έναν διαφορετικό κόσμο. Αντίκρισε ανθρώπους που νικούσαν την αρρώστια, είδε άλλους να χάνονται. Η ζωή και ο θάνατος συνυπήρχαν και πάλι μπροστά στα μάτια του.
«Η ζωή είναι υπέροχη και ειδικά όταν περνάς από αυτό που πέρασα, τότε απολαμβάνεις τα πάντα στο έπακρο, κάθε λεπτομέρεια. Εγώ γεννήθηκα δύο φορές. Η πρώτη στις 20 Φεβρουαρίου του 1969 και η δεύτερη στις 29 Οκτωβρίου του 2019, πενήντα χρόνια αργότερα» είπε όταν βγήκε νικητής από τη μάχη με τη λευχαιμία.
This is beautiful. The Bologna players go visit Mihajlovic at his hospital after winning a huge match against Inter yesterday pic.twitter.com/rFz0QNjJaF
— Italian Football TV (@IFTVofficial) April 28, 2022
Τα λόγια του λυγίζουν και τον πιο δυνατό: «Ήθελα να ζήσω, να πολεμήσω. Δεν μπορούσα να φύγω. Δεν μπορούσα να το αντέξω για τη γυναίκα μου, για τα παιδιά, για τη μητέρα μου. Αυτός δεν είναι ο σωστός κύκλος. Γι ‘αυτό ξυπνάω πάντα χαρούμενος. Ακόμα και στο νοσοκομείο το έκανα. Φόβος; Φυσικά, φοβόμουν. Το όνειρο, ακόμη και αρκετές φορές, της κηδείας κάποιου είναι παράξενο. Αλλά δεν έχασα ποτέ την ελπίδα, που συνδέεται με την επιθυμία μου να πολεμήσω. Τρεφόμουν από το θάρρος μου. Βέβαια εάν δεν υπήρχαν οι γιατροί μου και οι θεραπείες, το θάρρος δεν θα ήταν αρκετό…
Η αγάπη των ανθρώπων προκάλεσε δύο συγκρουόμενα συναισθήματα μέσα μου: Ήμουν χαρούμενος όταν τους είδα να μαζεύονται από το μπαλκόνι, που είχαν έρθει με σκοπό να με χαιρετήσουν, για να δω πόσα άτομα με αγάπησαν. Αλλά ένιωσα επίσης λυπημένος που δεν μπορούσα να είμαι εκεί μαζί, μαζί με τους ανθρώπους. Αλλά βασικά δεν είχα ποτέ αμφιβολίες, ήξερα ότι θα το έκανα κάποια στιγμή, όταν θα ήμουν καλά».
Τον Μάρτιο του 2022 έγινε γνωστό ότι ο Μιχαΐλοβιτς έπρεπε να δώσει μία νέα μεγάλη μάχη με τη λευχαιμία. «Αυτή η αρρώστια είναι πολύ θαρραλέα για να έχει διάθεση να τα βάλει ξανά με κάποιον όπως εγώ. Εάν δεν της έφτανε ένα μάθημα, εγώ είμαι εδώ για να της δώσω και ένα δεύτερο. Μπορεί να πέσεις αλλά χρειάζεται να βρεις τη δύναμη για να σηκωθείς ξανά» είπε σε συνέντευξη τύπου.
Στο πλάι του, «βράχος» η σύζυγός του. Η Αριάνα έγραψε πριν λίγες μέρες μέσα από το νοσοκομείο: «Πρέπει να είσαι σκληρός χωρίς να χάσεις ποτέ την τρυφερότητα. Είσαι ένα λιοντάρι με τρυφερή καρδιά».
Στο πλευρό του και η Μπολόνια που είναι έτοιμη, σύμφωνα με δημοσιεύματα στην Ιταλία να ανανεώσει το συμβόλαιό του. «Δεν θα είμαι εκεί σωματικά, αλλά ψυχικά θα είμαι πάντα μαζί σας. Η αίθουσα είναι διαμορφωμένη για όλους τους αγώνες, είμαι σε συνεχή επαφή με το προσωπικό. Δυστυχώς, το κάναμε ήδη πριν από μερικά χρόνια, αλλά είμαι σίγουρος ότι μέσα στο δωμάτιο του νοσοκομείου μου θα παλέψω για εσάς, όπως είμαι σίγουρος ότι θα παλέψετε και για εμένα.
Κερδίσαμε αυτή την ασθένεια μια φορά στο παρελθόν, έτσι μπορούμε να το κάνουμε ξανά, δεν έχω καμία αμφιβολία. Η ζωή δεν είναι μια ευθεία γραμμή, υπάρχουν καμπύλες, σκαμπανεβάσματα, ακόμα και ξαφνικές λακκούβες στις οποίες πέφτεις, αλλά πρέπει να σηκωθείς ξανά και να συνεχίσεις το ταξίδι» ήταν το μήνυμα του Σίνισα Μιχαΐλοβιτς προς τους παίκτες του.
Εκείνοι, μετά τη μεγάλη νίκη επί της Ίντερ με 2-1 πήγαν στο νοσοκομείο και τον αποθέωσαν. Στις 2 Μαΐου η Μπολόνια ανακοίνωσε ότι ο Μιχαΐλοβιτς πήρε εξιτήριο από το νοσοκομείο και ότι είναι σε καλή κατάσταση.
Ο σκληροτράχηλος Σέρβος κέρδισε κι αυτή τη μάχη…