Ο σπουδαιότερος αγώνας της Γέλενα Ντόκιτς

Ο σπουδαιότερος αγώνας της Γέλενα Ντόκιτς

Η Γέλενα Ντόκιτς, πρώην τενίστρια, προσπάθησε να βάλει τέλος στη ζωή της. Η κακοποιητική συμπεριφορά του πατέρα της και η «μάχη» με την κατάθλιψη

5' 27" χρόνος ανάγνωσης
Ακούστε το άρθρο

Κάθε λέξη και σοκ. Κάθε φράση και ανατριχίλα. Η Γέλενα Ντόκιτς, πρώην Νο.4 της παγκόσμιας κατάταξης γυναικών στο τένις, προσπάθησε να βάλει τέλος στη ζωή της. Στις 28 Απριλίου σχεδόν πήδηξε από τον 26ο όροφο. Δεν το έκανε. Το απόγευμα της Δευτέρας αποφάσισε να βγάλει τον σκελετό από την ντουλάπα και να μιλήσει ανοιχτά για την κατάθλιψη που την πνίγει.

«28 Απριλίου 2022. Σχεδόν πήδηξα από το μπαλκόνι του 26ου ορόφου και αυτοκτόνησα. Δεν θα ξεχάσω ποτέ αυτή τη μέρα. Όλα είναι θολά και σκοτεινά. Χωρίς τόνο, χωρίς εικόνα, τίποτα δεν έχει νόημα, μόνο δάκρυα, θλίψη, κατάθλιψη, άγχος και πόνος.

Οι τελευταίοι 6 μήνες ήταν δύσκολοι. Συνεχώς κλάμα, από το να κρύβομαι στο μπάνιο όταν βρίσκομαι στη δουλειά για να σκουπίσω τα δάκρυά μου και με δει κανείς, μέχρι το ασταμάτητο κλάμα στους τέσσερις τοίχους του σπιτιού μου, που ήταν αφόρητο. Η συνεχής θλίψη και ο πόνος δεν εξαφανίζονται με τίποτα και οι ζωή μου έχει καταρρεύσει. Κατηγορώ τον εαυτό μου, δε νομίζω ότι αξίζω για να αγαπηθώ και φοβάμαι», έγραψε στην αρχή του μηνύματός της στο Instagram.

View this post on Instagram

A post shared by JELENA DOKIC 🇦🇺🇦🇺🇦🇺 (@dokic_jelena)

Δεν ήταν η πρώτη φορά που η πρώην τενίστρια αποπειράθηκε να αυτοκτονήσει. Όπως είχε αποκαλύψει σε παλαιότερη συνέντευξή της στο ESPN, η σκέψη του να βάλει τέλος στη ζωή της υπήρχε από πολύ παλιά.

Η συμπεριφορά του πατέρα της, την έκανε να έχει αυτές τις σκέψεις.

Το ξεκίνημα στο τένις

Η Γέλενα Ντόκιτς γεννήθηκε το 1983 στην πόλη Όσιγιεκ. Μαζί με την οικογένειά της έφυγαν για την Αυστραλία το 1994. Εκεί ξεκίνησε και την πορεία της στο τένις.

Θεωρείτο μεγάλο ταλέντο, το 1998 κέρδισε το US Open στα κορίτσια αλλά και το Ρολάν Γκαρός μαζί με την Κιμ Κλάιστερς στο διπλό. Εκείνη τη χρονιά ήταν στην πρώτη θέση της παγκόσμιας κατάταξης στο μονό και στο Νο.7 στο διπλό στην κατηγορία των juniors.

Όλα έδειχναν ότι θα έκανε μία μεγάλη πορεία στο τένις. Στα πρώτα βήματα της καριέρας της αποφάσισε να εκπροσωπεί την Αυστραλία. Λίγο αργότερα άλλαξε αθλητική υπηκοότητα λόγω της επιμονής του πατέρα της.

Ο Νταμίρ Ντόκιτς, που την προπονούσε, έπαιξε καθοριστικό ρόλο στη μετέπειτα πορεία της ζωής της. Ο Σέρβος κακοποιούσε την κόρη του σωματικά, λεκτικά και συναισθηματικά.

Ο εφιάλτης στα χέρια του πατέρα της

Όπως αποκαλύπτει η ίδια η τενίστρια στην αυτοβιογραφία της που κυκλοφόρησε το 2017, ο πατέρας της την χτυπούσε, της μιλούσε με υποτιμητικό τρόπο και την έκανε να μην αισθάνεται ποτέ αρκετή.

View this post on Instagram

A post shared by JELENA DOKIC 🇦🇺🇦🇺🇦🇺 (@dokic_jelena)

Το 1998 ξεκίνησε η επαγγελματική της πορεία στο τένις. Έφτασε μέχρι το Νο.4 της παγκόσμιας κατάταξης αλλά ζούσε μία πραγματική κόλαση.

Η περιγραφή της στο βιβλίο «Unbreakable», που κυκλοφόρησε πριν πέντε χρόνια, είναι σοκαριστική. Μετά την ήττα της στον πρώτο γύρο του τουρνουά του Καναδά, το 2000, ο Νταμίρ Ντόκιτς την χτύπησε τόσο πολύ μέχρι που λιποθύμησε.

«Είναι μια ανάμνηση που δεν θα φύγει ποτέ από το μυαλό μου», λέει. «Όσο καλύτερα έπαιζα, τόσο χειρότερος γινόταν. Ήταν ένα από τα πράγματα που δεν μπορούσα να καταλάβω. Με χτυπούσε πραγματικά άσχημα», δήλωσε η Ντόκιτς στην Sunday Telegraph.

«Άρχισε από την πρώτη μέρα που ξεκίνησα να παίζει τένις και συνεχίστηκε. Οι ξυλοδαρμοί ήταν σχεδόν καθημερινοί, αλλά ο συναισθηματικός πόνος ήταν ο μεγαλύτερος. Όταν είσαι 11-12 χρονών και ακούς όλα αυτά τα άσχημα πράγματα… αυτό ήταν το πιο δύσκολο για μένα», ανέφερε η πρώην τενίστρια

Η συμπεριφορά του πατέρα της ξέφυγε κατά τη διάρκεια του Wimbledon το 2000. Η Ντόκιτς, σε ηλικία 17 ετών, έφτασε μέχρι τα ημιτελικά όπου ηττήθηκε από τη Λίντσεϊ Ντάβενπορτ. Ο πατέρας της έκανε ότι δεν ήξερε και όταν τελικά κατάφερε να επικοινωνήσει μαζί του, της είπε να μην επιστρέψει στο ξενοδοχείο όπου έμενε η οικογένειά της.

«Πίστευα ότι το κίνητρό του ήταν τα χρήματα, όμως όταν κέρδιζα πολλά λεφτά, δεν άλλαξε κάτι. Με έκανε να νιώθω άχρηστη, σαν να ήμουν ένα τίποτα. Αντιμετώπισα την κατάθλιψη για πολύ καιρό και ένιωσα πως τα πράγματα θα ήταν πολύ καλύτερα αν δεν ήμουν σε αυτόν τον κόσμο. Ένιωθα πως ήμουν ένα πρόβλημα για όλους, έτσι με έκανε να νιώθω. Πίστευα πως θα ήταν καλύτερα αν δεν ήμουν άλλο εδώ. Έπρεπε να κάνω θεραπεία και πήρε πολλά χρόνια. Ήταν μια διαδικασία που χρειάστηκε περισσότερα από 10 χρόνια για να ξεπεραστεί», ομολόγησε η Ντόκιτς σε μία συνέντευξή της στο ESPN.

Η «μάχη» με την κατάθλιψη

Η Ντόκιτς αποχώρησε από την ενεργό δράση, δίχως να καταφέρει να κατακτήσει Grand Slam. Μετά το τέλος της επαγγελματικής πορείας άρχισε να κάνει κακή διατροφή φτάνοντας να ζυγίζει 120 κιλά τον Οκτώβριο του 2018. Κατάφερε να τα χάσει λίγους μήνες αργότερα αλλά το τέρας της κατάθλιψης ήταν εκεί.

View this post on Instagram

A post shared by JELENA DOKIC 🇦🇺🇦🇺🇦🇺 (@dokic_jelena)

Ήταν ο πατέρας της που την έκανε να μην νιώθει αρεστή, να μισεί τον εαυτό της, να θέλει να πηδήξει από το 26ο όροφο ενός κτιρίου.

«Τράβηξα τον εαυτό μου από την άκρη του μπαλκονιού, δεν ξέρω καν πως τα κατάφερα. Το να λάβω επαγγελματική βοήθεια, μου έσωσε τη ζωή. Δεν είναι εύκολο να το γράφω αυτό, αλλά πάντα ήμουν ανοιχτή, ειλικρινής και ευάλωτη με όλους σας, ενώ πιστεύω πολύ στη δύναμη του να μοιραζόμαστε τις ιστορίες μας, για να μας βοηθήσει να ξεπεράσουμε κάποια πράγματα και να βοηθάμε ο ένας τον άλλον. Το γράφω αυτό γιατί ξέρω πως δεν είμαι η μόνη που πάλεψε με αυτό. Απλά θέλω να ξέρεις ότι δεν είσαι μόνος», ανέφερε στο τέλος του μηνύματός της στο Instagram.

Το καλοκαίρι του 2021, όταν κλήθηκε να σχολιάσει τη νίκη της Άσλεϊ Μπάρτι στο Wimbledon σχεδόν κατέρρευσε στον τηλεοπτικό αέρα. «Θέλω να συγχαρώ τους γονείς της, την Τζόσι και τον Ρομπ. Οι άνθρωποι υποτιμούν τη σημασία της οικογένειας. Ως κάποιος που δεν είχε αυτή την υποστήριξη, είναι τόσο σημαντικό. Αυτό θα αποτελέσει παράδειγμα για τους γονείς στην Αυστραλία και σε όλο τον κόσμο, όχι μόνο πώς να μεγαλώσουν έναν πρωταθλητή αλλά έναν πραγματικά υπέροχο άνθρωπο. Έτσι τους υποστηρίζεις. Δεν τους πιέζεις, είσαι εκεί για αυτούς και αυτός είναι ο λόγος που είναι εκεί η Άσλεϊ, φώναξε με όλη σου τη δύναμη ‘μπράβο’», ανέφερε η Ντόκιτς βγάζοντας το δικό της παράπονο για την υποστήριξη που δεν είχε ποτέ.

Η Γέλενα Ντόκιτς δίνει εδώ και χρόνια έναν διαφορετικό αγώνα μακριά από τα κορτ του τένις. Έναν αγώνα με τους δαίμονές της, με τον ίδιο της τον εαυτό.

⇒ Ειδήσεις σήμερα

Ακολουθήστε το kathimerini.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις

Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, στο kathimerini.gr 

Λάβετε μέρος στη συζήτηση 0 Εγγραφείτε για να διαβάσετε τα σχόλια ή
βρείτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει για να σχολιάσετε.
Για να σχολιάσετε, επιλέξτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει. Παρακαλούμε σχολιάστε με σεβασμό προς την δημοσιογραφική ομάδα και την κοινότητα της «Κ».
Σχολιάζοντας συμφωνείτε με τους όρους χρήσης.
Εγγραφή Συνδρομή