Το βιογραφικό σημείωμα ενός, επί μακρόν, επιτυχημένου επαγγελματία απέχει παρασάγγας από την αληθινή ζωή των επιτευγμάτων του. Γι’αυτό, συχνά, καταφεύγει στην έκδοση της αυτοβιογραφίας του. Είναι η ύστατη προσπάθεια προσωπικής ματαιοδοξίας και κοινωνικής προσφοράς, έστω και αν η συγγραφή ανατίθεται σε έναν γραφιά που αγνοεί το αντικείμενο ανάθεσης.
Όπως ο ίδιος ο Adrian Newey αναφέρει για τον Andrew Holmes: πριν με συναντήσει δεν ήξερε τίποτα για τους αγώνες αυτοκινήτου και αυτό λειτούργησε καλά, αφού με ανάγκαζε να εξηγούμαι. Στην τελευταία πρόταση συμπυκνώνεται ο λόγος της υπάρξεως του βιβλίου “How to build a car”, που εμφανίστηκε στο παγκόσμιο κοινό τον Οκτώβριο του 2017 από τις εκδόσεις Harpercollins Publishers LLC. O Newey στην ηλικία των 64 ετών (γεννήθηκε στις 26 Δεκεμβρίου 1958) ασχολείται, ήδη, επαγγελματικά με τον μηχανοκίνητο αθλητισμό και ειδικότερα με το σχεδιασμό αγωνιστικών αυτοκινήτων της Formula 1 από τις αρχές της δεκαετίας του ‘80 αλλά αναγνωρίζει το πάθος του από τότε που θυμάται τον εαυτό του, στην ηλικία των έξι ετών. Γεννημένος στο Stratford-upon-Avon στα Midlands του Ηνωμένου Βασιλείου, στην πιό κεντρική περιοχή του νησιού, αναγνωρίζει την επίδραση που του άσκησε η μεγάλη βρετανική ανταγωνιστική παράδοση που μεταφράζεται ενίοτε ως πείσμα: «Η ομάδα στην οποία είχα ενταχθεί είχε διαποτιστεί από το “παλιό” πνεύμα των Midlands· αυτήν την ελαφρώς αρνητική, με το κεφάλι στην άμμο, με τα χέρια πάνω από τα αυτιά μας στάση. Αλλά η ομάδα έχει τώρα καλλιεργήσει ένα “νέο” πνεύμα των Midlands, μια στάση που την ωθεί να δουλέψει σκληρά και να βελτιωθεί. Από το αστείο του Paddock που είμασταν, ως νεόκοπη, σκληρή εταιρεία αναψυκτικών, γίναμε τέσσερις φορές παγκόσμιοι πρωταθλητές, και το κάναμε με τον παραδοσιακό τρόπο, χρησιμοποιώντας αρχές που για μένα ήταν σύμφωνες με το πραγματικό πνεύμα των αγώνων αυτοκινήτου».
Είναι φανερό ότι μιλάει για τη θητεία του στη Red Bull και τα αρχικά τέσσερα πρωταθλήματα που είχε πάρει έως το 2017. Τώρα έχει προσθέσει δύο ακόμα πρωταθλήματα οδηγών και ένα πρωτάθλημα κατασκευαστών. Φέτος έχει μερικώς αποχωρήσει. Εμφανίζεται μόνο δύο φορές την εβδομάδα στην ομάδα. Τον υπόλοιπο χρόνο τον διαθέτει στο σχεδιασμό αγωνιστικών θαλάσσιων σκαφών και μιας Aston Martin με εμπορικούς σκοπούς και με διευρυμένους όρους: «Ήθελα λοιπόν να είναι ένα αυτοκίνητο δύο χαρακτήρων. Ο ένας, όταν είσαι κολλημένος στην κίνηση στην Oxford Street, να παρέχει ένα σχετικά άνετο περιβάλλον. Αλλά αν θέλατε να το πάρετε στην πίστα και να το οδηγήσετε με ρυθμό που θα νικούσε τις περισσότερες κατηγορίες αγωνιστικών αυτοκινήτων, θα ήταν ικανό να το κάνει κι αυτό». Ποιο είναι λοιπόν αυτό το περιβόητο «πνεύμα» το οποίο τον ανάγκασε να ξεπεράσει τη λογοτεχνική του ανεπάρκεια και να επιδοθεί σε μία βαθιά προσωπική εξομολόγηση μέσω διερμηνείας;
Απαντά ο ίδιος στην τελευταία παράγραφο του βιβλίου: «Αν μπορώ να συμβάλλω στη μείωση του αποτυπώματος CO2 των αυτοκινήτων από τη γέννηση έως το θάνατο στη γενική αυτοκινητοβιομηχανία και ταυτόχρονα να σχεδιάζω αυτοκίνητα που να αρέσουν στους ανθρώπους, αυτό είναι κάτι που θα το απολάμβανα ως πρόκληση. Ελπίζω να μπορώ να το κάνω αυτό. Πιστεύω ότι μπορώ. Εξάλλου, θέλω να πιστεύω ότι έχω δείξει κάποια ικανότητα στους αγώνες αυτοκινήτου. Τα αυτοκίνητα για τα οποία ήμουν υπεύθυνος έχουν κερδίσει 10 τίτλους κατασκευαστών και 154 αγώνες, και σε αυτό το διάστημα είχα την τύχη να κινηθώ ανάμεσα σε λαμπρούς και εμπνευσμένους οδηγούς, οραματιστές χρηματιστές, θρύλους του κινηματογράφου ακόμη και έναν Beatle. Έζησα τραγωδίες και απόλαυσα τη νίκη, περιηγήθηκα στα τρικυμισμένα νερά ενός αθλήματος που με γοήτευσε για πρώτη φορά ως παιδί που είχε εμμονή με τα αυτοκίνητα και στη συνέχεια με συνόδευσε στην ενηλικίωση, όταν ανακάλυψα το ταλέντο μου να μετατρέπω τις τρελές μου ιδέες σε πραγματικότητα και είχα την τύχη να βρω αμειβόμενη δουλειά κάνοντάς το. Τριάντα πέντε χρόνια αργότερα, μπορώ να ανατρέξω σε μια περιπετειώδη, γόνιμη καριέρα που πέρασα σχεδιάζοντας αυτοκίνητα και θέτοντας στον εαυτό μου την ίδια σειρά απλών ερωτήσεων. Πώς μπορούμε να αυξήσουμε την απόδοση; Πώς μπορούμε να βελτιώσουμε την αποδοτικότητα; Πώς μπορούμε να το κάνουμε αυτό διαφορετικά; Πώς μπορώ να το κάνω αυτό καλύτερα;»
Εντός ολίγων ημερών ξεκινά η νέα αγωνιστική περίοδο της Formula 1. Η Red Bull θα προσπαθήσει να υπερασπιστεί τους τίτλους της χωρίς τον ιδρυτή, Dietrich Mateschitz, που μας άφησε χρόνους στις 22 Οκτωβρίου 2022, και τη μερική παρουσία του σημαντικότερου, μάλλον, σχεδιαστή όλων των εποχών. Η Mercedes διατηρώντας τη βασική δομή του περσινού αυτοκινήτου -ακολουθεί σε αυτό τη συμβουλή του Newey που αναφέρεται συχνά στο βιβλίο: “βελτιώνετε, μην επανασχεδιάζετε” – ευελπιστεί σε μία ανταγωνιστική επάνοδο. Η “μεγάλη αγαπημένη” των Ιταλών και όχι μόνο, φαίνεται ότι διαθέτει έναν ασυναγώνιστο κινητήρα αλλά μένει να ξεπεράσει τα εγγενή μειονεκτήματα της πολύχρονης ιστορίας της που είναι ταυτισμένη με την ύπαρξη του αθλήματος. Οι υπόλοιπες επτά ομάδες, παλιές πρωταγωνίστριες του αθλήματος, συμπληρώνουν τις θέσεις εκκινήσεως για 23 αγώνες στους οποίους οδηγοί, μηχανικοί, σχεδιαστές, δημοσιογράφοι και θεατές θα μοιραστούν την μοναδική εμπειρία του ανθρωπίνου θάρρους απέναντι στη θνητή μοίρα του, αναζητώντας μία ανάσταση στη διαχρονική σημασία του.