Σήμερα δεν θα γκρινιάξω για στραβά και ανάποδα του ελληνικού αθλητισμού. Ούτε θ’ αναδείξω προβλήματά του. Θα ασχοληθώ μ’ έναν αθλητικό όμιλο, ο οποίος το 2013 βραβεύθηκε από την Ακαδημία Αθηνών για την πολυσχιδή δράση του και την πολύπλευρη, πολύτιμη προσφορά του – εθνική, κοινωνική, φιλανθρωπική, πολιτιστική, αθλητική: τον Πανελλήνιο Ομιλο Ιστιοπλοΐας Ανοικτής Θαλάσσης, οργανωτή του πασίγνωστου Ράλλυ Αιγαίου, που εφέτος φθάνει στην 60ή διοργάνωσή του.
Ηταν το 1963 όταν τα μέλη του «νεαρού» ομίλου (ιδρύθηκε το 1961) «έριξαν» την ιδέα του αγώνα, αποσκοπώντας κυρίως στην ανάδειξη του αθλήματος στο Αιγαίο και στην προβολή του σε όλη την Ελλάδα. Ιδέα που υλοποιήθηκε το 1964. Από τότε ο ΠΟΙΑΘ δεν σταμάτησε να προσφέρει παντοιοτρόπως στην πατρίδα. Ειδικά, δε, από τις αρχές της δεκαετίας του ’80 ο ρόλος του Ράλλυ στη διαφύλαξη της ιστιοπλοϊκής κυριαρχίας της χώρας μας στο Αιγαίο, την οποία αμφισβητούσαν οι Τούρκοι, είναι σημαντικός. Με υποδείξεις, εξάλλου, αρμόδιων κρατικών φορέων, το Ράλλυ συμπεριλαμβάνει στους σταθμούς του ακριτικά νησιά μας.
Αλλά δεν σταματάει εδώ η προσφορά του ΠΟΙΑΘ στο Αιγαίο. Ιδρύει σε μικρά νησιά ναυταθλητικά κέντρα, στα οποία χορηγεί ιστιοπλοϊκό και άλλο υλικό. Σκοπός του είναι η ανάπτυξη της ναυτικής τέχνης και η διατήρηση της ναυτικής μας παράδοσης.
Είναι και φιλανθρωπική η δράση του ομίλου. Επί δέκα έτη διοργάνωνε το Κύπελλο Ελπίδας και τα έσοδα από τις χορηγίες για τον αγώνα τα πρόσφερε για την ίδρυση της Ογκολογικής Μονάδας Παίδων. Τώρα, πλέον, ενισχύει το «Χαμόγελο του Παιδιού».
Πέρα αυτών, ο όμιλος τελεί και πολλούς άλλους σημαντικούς αγώνες. Είναι, λοιπόν, κάτι παραπάνω από ένας απλός αθλητικός σύλλογος ή όχι;