Πιο κοντά από ποτέ στο πιο ψηλό σκαλί του βάθρου μιας κορυφαίας διοργάνωσης, η εθνική μας ομάδα πόλο των ανδρών ανασαίνει για την πρόκληση του Σαββάτου, πανέτοιμη να διεκδικήσει κόντρα στην Ουγγαρία το χρυσό μετάλλιο στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα της Φουκουόκα.
Αν τα καταφέρει, θα είναι το πρώτο της χρυσό μετάλλιο σε τόσο υψηλό επίπεδο στην τόσο πλούσια ιστορία της, σε μια δεύτερη συνεχόμενη απόπειρα να κατακτήσει την κορυφή μετά τους Ολυμπιακούς Αγώνες του 2020 στο Τόκιο, που έγιναν ελέω κορονοϊού ένα χρόνο αργότερα, το 2021.
Σε σχέση με εκείνη την πρώτη απόπειρα απέναντι στην Σερβία, αυτή η ευκαιρία μοιάζει μεγαλύτερη. Η Ουγγαρία παραμένει διαχρονικά η πιο μεγάλη δύναμη σε παγκόσμιο επίπεδο στο χώρο της υδατοσφαίρισης, αλλά σ’ αυτή τη γενιά, η εθνική μας μοιάζει να έχει το πάνω χέρι. Ναι μεν δεν την έχει νικήσει ποτέ σε επίπεδο Παγκοσμίου Πρωταθλήματος, από την άλλη όμως, δείχνει τα τελευταία χρόνια μεγαλύτερη σταθερότητα και την κερδίζει ολοένα και πιο συχνά, όπως έγινε πριν δύο χρόνια στους Ολυμπιακούς αγώνες όπου τη νίκησε δύο φορές, μία στη φάση των ομίλων (10-9) και άλλη μία στον ημιτελικό (9-6).
Γι’ αυτό και η τωρινή ευκαιρία θεωρείται μεγαλύτερη από εκείνη του Τόκιο, ακριβώς επειδή η εικόνα τώρα είναι πολύ πιο ισορροπημένη, ενώ τότε η Σερβία πρόβαλε ως αδιαφιλονίκητο φαβορί. Επιβεβαίωσε, μάλιστα, την ανωτερότητά της και πήρε το χρυσό μετάλλιο σχετικά άνετα, επικρατώντας στον τελικό με 13-10. Μέχρι τώρα, αυτή η 2η θέση παραμένει η μεγαλύτερη επιτυχία της εθνικής μας ομάδας των ανδρών και δεν απομένει παρά να έλθει ο τίτλος στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα για να περάσει στην επόμενη θέση της λίστας των επιτυχιών.
Ανεξάρτητα από την έκβαση του τελικού και το χρώμα του μεταλλίου, η νίκη επί της Σερβίας στον ημιτελικό εξασφάλισε την παρουσία της «γαλανόλευκης» στους Ολυμπιακούς Αγώνες στο Παρίσι το 2024. Θα προστεθεί έτσι ένας ακόμη κρίκος σε μια μεγάλη αλυσίδα συνεχόμενων παρουσιών στην πιο μεγάλη γιορτή του αθλητισμού παγκοσμίως. Αυτή η συμμετοχή θα είναι η 12η συνεχόμενη για την εθνική μας σε Ολυμπιακούς Αγώνες, επίτευγμα που ούτε κατά διάνοια έχουμε πλησιάσει σε κάποιο άλλο ομαδικό σπορ. Ο πρώτος κρίκος σ’ αυτό το σερί των συνεχόμενων εμφανίσεων μπήκε το 1980 στη Μόσχα και από τότε έως τώρα η σειρά δεν έσπασε ποτέ.
Αυτές οι 12 (11+1 το ερχόμενο καλοκαίρι) συνεχόμενες συμμετοχές δεν είναι φυσικά οι μόνες. Είχαν προηγηθεί άλλες 5 εμφανίσεις που ανεβάζουν συνολικά στις 17 τις παρουσίες της εθνικής μας ομάδα στους Ολυμπιακούς Αγώνες. Και δεν είναι μόνο αυτό. Η εθνική πόλο είναι παρούσα σχεδόν πάντα τις τελευταίες δεκαετίες στην τελική φάση όλων των μεγάλων διοργανώσεων και θεωρείται η πιο σταθερή εκπρόσωπός μας στο πιο υψηλό επίπεδο ανταγωνισμού, μια από τις υπερδυνάμεις του αθλήματος.
Αυτή η συνεπέστατη παρουσία της σε όλα τα μεγάλα ραντεβού δεν έχει προσφέρει όμως τις αναμενόμενες επιτυχίες, σαν κι αυτές της εθνικής ποδοσφαίρου που πήρε το Euro 2004 ή της «επίσημης αγαπημένης» εθνικής μας στο μπάσκετ, η οποία έχει κατακτήσει δύο χρυσά (1987, 2005), ένα αργυρό (1989) και δύο χάλκινα (1949, 2009) σε Ευρωμπάσκετ, συν ένα ασημένιο μετάλλιο στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα (πάλι στην… γούρικη Ιαπωνία, όπως στο πόλο) το 2006!
Τέτοιες επιτυχίες, η ομάδα μας στο πόλο δεν τις έχει χαρεί έως τώρα. Πολύ συχνά έφτανε με φόρα στην προημιτελική φάση των μεγάλων διοργανώσεων και έχανε συνήθως στο κρίσιμο χιαστί παιχνίδι για τα ημιτελικά και τη διεκδίκηση των μεταλλίων. Και έχανε στις λεπτομέρειες τις περισσότερες φορές, ανήμπορη να κάνει αυτό το παραπάνω βηματάκι που θα την έφερνε κοντά στο βάθρο, με συνέπεια να περιορίζεται συνήθως στις θέσεις 5-8. Συγκαταλέγεται αδιαμφισβήτητα στις μεγάλες δυνάμεις του αθλήματος παγκοσμίως, αλλά δεν έχει καταφέρει να κερδίσει τα μετάλλια που της αναλογούν σε σχέση με την ποιότητά της και τις ευκαιρίες που είχε.
Πέρα από ασημένιο μετάλλιο στους Ολυμπιακούς αγώνες του Τόκυο το 2021, η εθνική μας ομάδα πόλο των ανδρών έχει πανηγυρίσει τρία χάλκινα στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα (2005, 2015, 2022), άλλα τρία στο World League (2003, 2006, 2016) και ένα ακόμη ασημένιο στο Παγκόσμιο Κύπελλο (1997). Παραδόξως, δεν έχει καταφέρει να κερδίσει μετάλλιο στο Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα, παρότι συμμετέχει στην τελική του φάση ανελλιπώς από το 1989 έως τώρα.
Ας θυμηθούμε συνολικά την κατάταξη της εθνικής μας στις μεγάλες διοργανώσεις:
ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΙ ΑΓΩΝΕΣ: 1920 Αμβέρσα 4η, 1924 Παρίσι 10η, 1948 Λονδίνο 13η, 1968 Μεξικό 14η, 1972 Μόναχο 13η, 1980 Μόσχα 10η, 1984 Λος Άντζελες 8η, 1988 Σεούλ 9η, 1992 Βαρκελώνη 10η, 1996 Ατλάντα 6η, 2000 Σίδνεϊ 10η, 2004 Αθήνα 4η, 2008 Πεκίνο 7η, 2012 Λονδίνο 9η, 2016 Ρίο 6η, 2020 (2021) Τόκιο 2η.
ΠΑΓΚΟΣΜΙΟ ΠΡΩΤΑΘΛΗΜΑ: 1973 Βελιγράδι 12η, 1978 Δυτικό Βερολίνο 12η, 1982 Γουαγιακίλ Ισημερινού 12η, 1986 Μαδρίτη 11η, 1991 Περθ 11η, 1994 Ρώμη 7η, 1998 Περθ 8η, 2001 Φουκουόκα 6η, 2003 Βαρκελώνη 4η, 2005 Μόντρεαλ 5η, 2007 Μελβούρνη 6η, 2013 Βαρκελώνη 6η, 2015 Καζάν 3η, 2017 Βουδαπέστη 4η, 2019 Γκουάνγκτζου 7η, 2022 Βουδαπέστη 3η.
WORLDLEAGUE: 2002 Πάτρα 4η, 2003 Ν. Υόρκη 5η, 2004 Λονγκ Μπιτς 3η, 2005 Βελιγράδι 5η, 2006 Αθήνα 3η, 2007 Βερολίνο 15η, 2008 Γένοβα 8η, 2009 Ποντγκόριτσα 11η, 2010 Νις 15η, 2011 Φλωρεντία 15η, 2012 Αλμάτι 12η, 2013 Τσέλιαμπινσκ 10η, 2016 Χουίζου 3η, 2019 Βελιγράδι 7η, 2020 Τιφλίδα 3η, 2022 Στρασβούργο 7η.
ΠΑΓΚΟΣΜΙΟ ΚΥΠΕΛΛΟ: 1985 Ντούισμπουργκ 8η, 1987 Θεσσαλονίκη 8η, 1993 Αθήνα 7η, 1995 Ατλάντα 6η, 1997 Αθήνα 2η, 1999 Σίδνεϊ 7η, 2002 Βελιγράδι 5η, 2006 Βουδαπέστη 7η, 2023 Λος Άντζελες 5η.
ΕΥΡΩΠΑΪΚΟ ΠΡΩΤΑΘΛΗΜΑ: 1970 Βαρκελώνη 10η, 1985 Σόφια 8η, 1989 Βόννη 11η, 1991 Αθήνα 6η, 1993 Σέφιλντ 6η, 1995 Βιέννη 9η, 1997 Σεβίλλη 7η, 1999 Φλωρεντία 4η, 2001 Βουδαπέστη 7η, 2003 Κραν 7η, 2006 Βελιγράδι 6η, 2008 Μάλαγα 11η, 2010 Ζάγκρεμπ 10η, 2012 Αϊντχόφεν 6η, 2014 Βουδαπέστη 6η, 2016 Βελιγράδι 4η, 2018 Βαρκελώνη 5η, 2020 Βουδαπέστη 7η, 2022 Σπλιτ 5η.