Αν κάποιος προπονητής συζητιέται αυτήν την περίοδο περισσότερο από όλους, αυτός σίγουρα είναι ο Τσάμπι Αλόνσο. Στα 42 του χρόνια και στην πρώτη του δουλειά σε ομάδα, καθώς είχαν προηγηθεί αυτές σε τμήματα υποδομής της Ρεάλ και της Σοσιεδάδ, ο Ισπανός τεχνικός οδηγεί τη Λεβερκούζεν στο παρθενικό πρωτάθλημα της ιστορίας της, έχοντα ήδη προσελκύσει το ενδιαφέρον δύο μεγάλων συλλόγων: της Μπάγερν και της Λίβερπουλ.
Οι Βαυαροί, μόλις πριν από μερικά 24ώρα, γνωστοποίησαν ότι το καλοκαίρι θα χωρίσουν οι δρόμοι τους με τον Τόμας Τούχελ, ενώ από την άλλη είναι εδώ και καιρό γνωστό ότι και οι «κόκκινοι» αναζητούν προπονητή, με δεδομένο ότι ο Γιούργκεν Κλοπ έχει αποφασίσει να κάνει ένα διάλειμμα στην καριέρα του.
Ποιος όμως είναι ο δρόμος που πρέπει να επιλέξει ο Τσάμπι Αλόνσο στην περίπτωση που το τηλέφωνό του χτυπήσει και επίσημα για να δεχθεί προτάσεις από τη Μπάγερν και τη Λίβερπουλ; Μπαίνοντας, όσο αυτό είναι εφικτό, στο δικό του μυαλό, θα κάνουμε μια πιθανή εκτίμηση της δικής του επιλογής.
Οι ομάδες
Το έμψυχο δυναμικό της Λίβερπουλ είναι ίσως καλύτερο, παίκτη προς παίκτη, από αυτό της Μπάγερν. Πράγματι, ο βασικός τους κορμός –Αλισον, Φαν Ντάικ, Αλεξάντερ-Αρνολντ και Σαλάχ– είναι καλύτερος από ό,τι θα βρείτε στους περισσότερους συλλόγους, όχι μόνο στην Μπάγερν.
Οι πρωταθλητές Γερμανίας έχουν σαφώς μερικούς λαμπρούς παίκτες, όχι μόνο το αναμφισβήτητα καλύτερο Νο 9 στον κόσμο, τον Χάρι Κέιν, καθώς και τους Τζαμάλ Μουσιάλα, Τζόσουα Κίμιχ και Αλφόνσο Ντέιβις. Η γενική ποιότητα όμως είναι χαμηλότερη, κάτι που υπογραμμίζεται από τα αδιάφορα πρόσφατα αποτελέσματά τους.
Η αγοραστική δύναμη
Η Μπάγερν έχει σαφώς τη γοητεία και τα χρήματα να αγοράσει ουσιαστικά όποιον θέλει από την Μπουντεσλίγκα, οπότε αν ο Αλόνσο ήθελε να πάρει μαζί του σχεδόν οποιονδήποτε έχει ευδοκιμήσει υπό τις οδηγίες του στη Λεβερκούζεν, αν επιλέξει τη Βαυαρία, τότε μάλλον θα μπορούσε.
Το ίδιο βέβαια ισχύει και για τη Λίβερπουλ, καθώς η οικονομική επιρροή της Premier League όσο και η πρόσφατη ιστορία της ομάδας δείχνουν ότι είναι διατεθειμένη να ξεπεράσει τους περισσότερους άλλους συλλόγους για έναν παίκτη, αν τον θέλει πραγματικά.
Υποδομή-συνεργάτες
Αυτό είναι ένα από τα μεγάλα άγνωστα στοιχεία για το Λίβερπουλ. Δεν έχει αθλητικό διευθυντή για την επόμενη σεζόν, αν και το σχέδιο είναι να διοριστεί το συντομότερο δυνατό. Ετσι, όπως έχουν τα πράγματα, ο Αλόνσο δεν ξέρει με ποιον θα συνεργαζόταν αν διαδεχόταν τον Κλοπ. Κάτι που δεν είναι ιδανικό, αλλά μπορεί να μην αποτελεί ανησυχία για πολύ ακόμα. Πέρα από αυτό, η ιεραρχία της Λίβερπουλ είναι λογικά ρυθμισμένη, με τη Fenway Sports Group, τον αμερικανικό οργανισμό που κατέχει τον σύλλογο, να έχει βάλει στο συρτάρι τα σχέδια να τον πουλήσει και την επέκταση του Ανφιλντ σε γήπεδο χωρητικότητας 60.000 θέσεων να έχει ολοκληρωθεί.
Οσον αφορά στους Βαυαρούς, μπορεί ο αθλητικός διευθυντής Κρίστοφ Φρόιντ και ο διευθύνων σύμβουλος Γιαν-Κρίστιαν Ντρίζεν να βρίσκονται στις θέσεις τους μόλις από το περασμένο καλοκαίρι, αλλά τουλάχιστον ο Αλόνσο θα έχει την άνεση να γνωρίζει με ποιον θα συνεργαστεί στο Μόναχο.
Πάντως είναι πιθανό να αντιμετωπίσει περισσότερη πίεση από την κορυφή του συλλόγου αν πήγαινε στην Μπάγερν, όπου πρώην παίκτες και στελέχη σπάνια… ντρέπονται να μοιραστούν τις απόψεις τους, ενώ στη Λίβερπουλ θα είχε περισσότερες πιθανότητες να τον αφήσουν ήσυχο να δουλέψει όπως θέλει.
Η συναισθηματική σύνδεση
Και οι δύο σύλλογοι θα υποστηρίξουν ότι έχουν το πάνω χέρι εδώ. Ο Αλόνσο έπαιξε πέντε σεζόν στο Λίβερπουλ (2004-09) και αργότερα είχε τρεις στο Μόναχο (2014-17) και προφανώς δημιούργησε καλές σχέσεις και με τις δύο πόλεις.
Στην Μπάγερν, ωστόσο, ήταν απλώς ένας από τους πολλούς λαμπρούς παίκτες που έχουν φορέσει τη φανέλα και μάλλον είναι πολύ αγαπητός στο «kop», αφού ήταν βασικό μέλος της ομάδας που κατέκτησε το Champions League το 2005. Δεν αποκλείεται μάλιστα η συμπάθεια αυτή που υπάρχει από τους οπαδούς προς το πρόσωπό του να παίξει καταλυτικό ρόλο στην απόφασή του.
Η πρόκληση και η πίεση
Οπως αναφέρουν τα ρεπορτάζ στη Γερμανία, η Μπάγερν είναι αποφασισμένη να δώσει στον Αλόνσο την ευκαιρία να διαμορφώσει την ομάδα σύμφωνα με τα δικά του «θέλω», κάτι που σε ένα τόσο σπουδαίο και ισχυρό club δεν προσφέρεται στον οποιονδήποτε. Επίσης, θα ακολουθήσει δύο αποτυχημένους προπονητές (κάτι που ακούγεται παράλογο, δεδομένου ότι τόσο ο Νάγκελσμαν όσο και ο Τούχελ κέρδισαν τον τίτλο), οπότε δεν θα συγκριθεί δυσμενώς με τους προκατόχους του.
Εκεί βρίσκεται το βασικό μειονέκτημα της ανάληψης της θέσης στη Λίβερπουλ: θα διαδεχθεί τον πιο αγαπητό προπονητή της από την εποχή του Κένι Νταλγκλίς και αναμφισβήτητα τον πιο μεταμορφωτικό από την εποχή του Μπιλ Σάνκλι. Το να είσαι ο άμεσος διάδοχος ενός θρύλου το γνωρίζουν πολύ καλά ο Ντέιβιντ Μόγιες που ακολούθησε τον Σερ Αλεξ Φέργκιουσον στη Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ και ο Ουνάι Εμερι που πήρε τη σκυτάλη από τον Αρσέν Βενγκέρ στην Αρσεναλ.
Εν κατακλείδι, ο συνδυασμός της σχέσης του με τον σύλλογο και τους οπαδούς, καθώς και το γεγονός ότι η επιτυχία δεν αναμένεται με τον ίδιο τρόπο στο Λίβερπουλ όπως στην Μπάγερν, σημαίνει ότι θα έχει πολύ περισσότερη υπομονή στο «Ανφιλντ» απ’ ό,τι στη Βαυαρία. Στην Μπάγερν, η κατάκτηση του πρωταθλήματος θεωρείται το ελάχιστο, ενώ στη Λίβερπουλ η δεύτερη θέση δεν θεωρείται κατακλυσμιαία αποτυχία – ειδικά τώρα που η Μάντσεστερ Σίτι μαζεύει τίτλους με κάθε ευκαιρία.
Οι αντίπαλοι
Αυτός είναι αναμφισβήτητα ένας τομέας όπου η Μπάγερν έχει το πάνω χέρι. Με τη μετακίνησή του εκεί, ο Αλόνσο θα έχει εξ ορισμού αφαιρέσει από το σύνολο των αντιπάλων έναν από τους μεγαλύτερους: τον εαυτό του. Η Ντόρτμουντ και η Λειψία έχουν απειλήσει να ανατρέψουν την Μπάγερν την τελευταία δεκαετία, αλλά ποτέ δεν κατάφεραν να το κάνουν πραγματικά, ενώ ένα από τα βασικά μειονεκτήματα της ζωής στην Premier League είναι ότι πρέπει να αντιμετωπίσεις το μεγαθήριο που κατοικεί στο «Etihad» και έχει προπονητή τον Πεπ Γκουαρδιόλα. Επίσης η Premier League είναι σαφώς πιο δύσκολο πρωτάθλημα, από ό,τι η Bundesliga κυρίως όταν βρίσκεσαι στο τιμόνι της Μπάγερν.
Ο τρίτος δρόμος
Στην πραγματικότητα, ο Τσάμπι Αλόνσο έχει τρεις επιλογές: θα μπορούσε απλά να ευχαριστήσει τη Λίβερπουλ και την Μπάγερν για το ενδιαφέρον τους, να παραμείνει στη Λεβερκούζεν και να συνεχίσει εκεί την καλή του δουλειά. Στα 42 του χρόνια, λέγεται ότι δεν βιάζεται ιδιαίτερα να πάρει προαγωγή σε έναν μεγαλύτερο σύλλογο, κάτι που είναι εξαιρετικά λογικό, δεδομένου ότι, ανεξάρτητα από το πόσο εξαιρετική ήταν η Λεβερκούζεν τους τελευταίους έξι μήνες, αυτή είναι η πρώτη του πλήρης σεζόν που διευθύνει μια ομάδα ανώτερης κατηγορίας.
Η Λίβερπουλ και η Μπάγερν αντιπροσωπεύουν απίστευτες ευκαιρίες, από αυτές που θα μπορούσε να σκεφτεί ότι δεν θα ξαναέρθουν σύντομα, αλλά και οι δύο είναι απολύτως τεράστιες επιχειρήσεις για διαφορετικούς λόγους. Αλλωστε υπάρχουν και παραδείγματα όπως του Αντρέ Βίλας-Μπόας, ο οποίος κατέκτησε το τρεμπλ στην Πόρτο το 2010-11, στην πρώτη του πλήρη σεζόν ως προπονητής, πήγε στην Τσέλσι εκείνο το καλοκαίρι σε ηλικία 33 ετών και απολύθηκε μέσα σε εννέα μήνες.
Δεν αποκλείεται, λοιπόν, όταν φτάσει η στιγμή της… κρίσης, ο Τσάμπι Αλόνσο να αποφασίσει να μην πάρει το μεγάλο ρίσκο από τώρα. Αλλωστε κάποια στιγμή, όχι όμως άμεσα, αναμένεται να «αδειάσει» και ο πάγκος της Ρεάλ, της επίσης μεγάλης αγάπης του Βάσκου τεχνικού όπως και η Λίβερπουλ. Ο χρόνος είναι σίγουρα μαζί του…