Στα μάτια πολλών, η πρόκριση της «σταχτοπούτας» Γεωργίας στην τελική φάση του Euro 24 μοιάζει με ένα μικρό ποδοσφαιρικό θαύμα, αλλά για την UEFA δεν είναι τίποτα περισσότερο από την ανταμοιβή της για μια οργανωμένη και μεθοδική προσπάθεια χρόνων, που βοήθησε το ποδόσφαιρό της να εξελιχθεί και να φτάσει στο σημείο να ανταγωνίζεται κορυφαίες ποδοσφαιρικές σχολές της Ευρώπης. Και αυτό το διαχρονικό διαφημιστικό σλόγκαν εκφράζει με πολύ παραστατικό τους καρπούς μιας οργανωμένης προσπάθειας και όχι μιας επιτυχίας τυχαίας και ευκαιριακής.
Πολλοί νομίζουν ότι για να φτάσει η Γεωργία για πρώτη φορά στην ιστορία της στην τελική φάση ενός Ευρωπαϊκού Πρωταθλήματος, χρειάστηκε απλώς να νικήσει την Ελλάδα, σε μια αναπαράσταση του αέναου μύθου του Δαυίδ με τον Γολιάθ. Λάθος! Η επιτυχία αυτής της μικρής χώρας δεν ήταν απόρροια ενός και μόνο αγώνα 90 ή 120 λεπτών, ούτε ήταν η τύχη που τη βοήθησε στην ψυχοφθόρα διαδικασία των πέναλτι.
Αυτό το παιχνίδι με τον χαρακτήρα του τελικού ήταν απλώς το τελευταίο μιας μεγάλης σειράς αγώνων, όπου στον καθένα ξεχωριστά και σε όλους μαζί ως συνολική εικόνα, η Γεωργία πιστοποίησε την άνοδο του επιπέδου της και την κάλυψη ενός πολύ μεγάλου μέρους της τεράστιας απόστασης που τη χώριζε τα προηγούμενα χρόνια από τις κορυφαίες ομάδες της Ευρώπης.
Για πολλούς πέρασε απαρατήρητο ότι σε μια διαδρομή δύο χρόνων και συνολικά 9 επίσημων αγώνων, αρκετοί εκ των οποίων είχαν υψηλό βαθμό δυσκολίας, η Γεωργία ηττήθηκε μόνο μία φορά στην έδρα της, από την πανίσχυρη Ισπανία. Στα περισσότερα από τα άλλα 8 παιχνίδια που έδωσε στην Τιφλίδα νίκησε ή τουλάχιστον δεν έχασε. Και μη φανταστεί κανείς ότι ήταν μόνο ματς επιπέδου Γιβραλτάρ ή Λιχτενστάιν, ομάδων που λίγα χρόνια νωρίτερα ήταν περίπου στο ίδιο επίπεδο με την ίδια, μακριά από κάθε έννοια ποδοσφαιρικής επιτυχίας. Η Ελλάδα, η Νορβηγία, η Σκωτία και η Βουλγαρία είναι μερικές από τις ομάδες που δεν πέρασαν καλά στην Τιφλίδα την τελευταία διετία. Λίγα χρόνια νωρίτερα πιθανώς να έκαναν… παρέλαση, αλλά στην τελευταία τους επίσκεψη καμιά τους δεν κατάφερε να νικήσει.
Πολλοί ξεχνάνε, επίσης, ότι η Γεωργία έδωσε κόντρα στην Ελλάδα έναν τελικό κι αυτό σημαίνει ότι, για να φθάσει σε αυτό το τελευταίο παιχνίδι, χρειάστηκε να έχει επιτυχίες σε πολλά άλλα ματς που είχαν προηγηθεί. Εάν δεν τις γευόταν αυτές τις προηγούμενες επιτυχίες, θα είχε αποχαιρετήσει από νωρίς τα όπλα και οι Γεωργιανοί φίλαθλοι θα έβλεπαν τα παιχνίδια του Euro από την τηλεόραση, όπως έκαναν πάντα σε όλες τις μεγάλες ποδοσφαιρικές διοργανώσεις μέχρι τώρα.
Αφιέρωμα από την UEFA
Θα ήταν υπερβολή να πει κανείς ότι για να φτάσει στο τέλος της διαδρομής, χρειάστηκε η Γεωργία να «σκοτώσει» κάποιο… θηρίο. Δεν απέκλεισε καμία ομάδα από τα πολύ ψηλά ράφια της Ευρώπης, έκανε όμως με συνέπεια αυτό που όριζαν οι προδιαγραφές της. Ξεπέρασε ομάδες πάνω κάτω ίδιας δυναμικότητας και όταν έφτασε η ώρα να αναμετρηθεί με κάποιες άλλες που είχαν μεγαλύτερα… κυβικά απ’ αυτήν, κατάφερε να σταθεί ανταγωνιστικά απέναντί τους. Και ο αγώνας με την εθνική μας ομάδα είναι η κορωνίδα αυτής της επιτυχημένης πορείας της, μια αναμέτρηση που απέκτησε ήδη ιστορικό χαρακτήρα και θα μνημονεύεται πάντα ως η πιο σημαντική στιγμή στα 33 χρόνια της αυτόνομης ποδοσφαιρικής πορείας της.
Φυσικά, εάν οι αγώνες ήταν διπλοί ή η κλήρωση ήταν ευνοϊκή για την Ελλάδα και ο «τελικός» γινόταν στην Αθήνα αντί για την Τιφλίδα, πολύ πιθανά στη Γερμανία και στο Euro θα πήγαινε το καλοκαίρι η «γαλανόλευκη» και όχι η Γεωργία. Αυτή είναι, όμως, μια υποθετική συζήτηση. Το παιχνίδι παίχθηκε με όρους που είχαν συμφωνηθεί από νωρίς και αυτή η σημαντική λεπτομέρεια της έδρας έτυχε να ευνοεί τους Γεωργιανούς και όχι εμάς. Φυσικά και δεν αρκεί αυτή η επιτυχία τους για να καλύψει μια μεγάλη απόσταση, όπως δεν αποδείχθηκε αρκετό το θαύμα της κατάκτησης του Euro 2004 στην Πορτογαλία για να βάλει το ελληνικό ποδόσφαιρο μόνιμα στα μεγάλα ευρωπαϊκά σαλόνια. Πιστοποιεί, όμως, μια εμφανέστατη πρόοδο και σ’ αυτή τη φάση της ανάπτυξης του ποδοσφαίρου σε μια φτωχή χώρα, αυτό είναι πραγματικά πολύ σημαντικό.
Η UEFA δεν προσπέρασε αβασάνιστα την επιτυχία της Γεωργίας. Αντιθέτως, δημοσίευσε στην επίσημη ιστοσελίδα της ένα αφιέρωμα που αποδίδει αυτό το μεγάλο άλμα σε μια εξέλιξη προερχόμενη από μια μακροχρόνια στρατηγική ανάπτυξης και όχι από τη λάμψη μιας… φωτοβολίδας.
Το αφιέρωμα της Ευρωπαϊκής Συνομοσπονδίας στο ποδόσφαιρο της Γεωργίας ήταν εκτενές και αξίζει να απομονώσουμε κάποια βασικά σημεία του:
«Οι εικόνες πανηγυρισμού στο γήπεδο της Τιφλίδας που φέρνουν κοντά τους παίκτες της Γεωργίας και χιλιάδες οπαδούς, απεικόνισαν το μέγεθος του επιτεύγματος. Για κάποιους, η συμμετοχή τους στο Euro 2024 μπορεί να αποτελέσει έκπληξη. Οι στενοί παρατηρητές του γεωργιανού ποδοσφαίρου, ωστόσο, εκτιμούν ότι η παρουσία τους σε μια μεγάλη ποδοσφαιρική διοργάνωση ήταν αναμενόμενη εδώ και καιρό. Η πρόκριση είναι το αποκορύφωμα χρόνιας ποδοσφαιρικής ανάπτυξης, σχεδιασμού και καινοτομίας από τη φιλόδοξη ποδοσφαιρική ομοσπονδία της χώρας (GFF).
Η Γεωργία διαθέτει ένα από τα υψηλότερα ποσοστά νικών από οποιαδήποτε ομάδα του Nations League και στην επόμενη διοργάνωση 2024/25 θα έχει την ευκαιρία να δοκιμάζει τακτικά τον εαυτό της απέναντι σε ένα ακόμη υψηλότερο επίπεδο αντιπάλων, έχοντας προκριθεί στη League B, όπως και η Ελλάδα την οποία αντιμετώπισε στον «τελικό» των πλέι οφ της κατηγορίας της.
Οι επιτυχίες των «μικρών»
Πριν από την επιτυχία της εθνικής ομάδας των ανδρών προηγήθηκαν αξιοσημείωτα επιτεύγματα σε επίπεδο Νέων, με την GFF να χρησιμοποιεί τις ευκαιρίες που προσφέρονται από τη διοργάνωση μεγάλων τουρνουά της UEFA για να αυξήσει το ενδιαφέρον και να δώσει στις ομάδες τους πολύτιμη εμπειρία.
Το 2017, η Γεωργία φιλοξένησε το Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα UEFA Under-19, με 25.000 φιλάθλους να παρακολουθούν τον τελευταίο αγώνα των ομίλων. Το 2023, η Γεωργία συνδιοργάνωσε το ευρωπαϊκό πρωτάθλημα U21 μαζί με τη Ρουμανία και η αυξανόμενη όρεξη της χώρας για το ποδόσφαιρο καταδεικνύεται από το ρεκόρ προσέλευσης των συνολικά 316.023 θεατών, με τα τρία μεγαλύτερα πλήθη στην ιστορία του τουρνουά να καταγράφονται στα παιχνίδια της Γεωργίας.
Η Γεωργία άνοιξε επίσης νέους δρόμους στον αγωνιστικό χώρο φθάνοντας στη νοκ άουτ φάση του Euro U21 όταν νωρίτερα δεν είχε προκριθεί ποτέ στους τελικούς. Κατέκτησε την κορυφή σε έναν όμιλο ευρωπαϊκών βαρέων βαρών με αντιπάλους το Βέλγιο, την Ολλανδία και την Πορτογαλία. Αν προσθέσετε και την επιτυχία των εθνικών ομάδων U17 και U19 ετών της Γεωργίας που προκρίθηκαν για πρώτη φορά τη σεζόν 2019/20, τότε μια σαφής εικόνα της εξέλιξης στο γεωργιανό ποδόσφαιρο αρχίζει να διαμορφώνεται.
Για να αυξηθεί η ομάδα παικτών της στο ελίτ επίπεδο του παιχνιδιού, η αύξηση της δημοτικότητας του ποδοσφαίρου στη Γεωργία ήταν ένας από τους βασικούς στόχους του ομοσπονδίας της χώρας (GFF) την τελευταία δεκαετία. Αυτός είναι ένας τομέας στον οποίο παρουσίασαν σημαντική επιτυχία. Μεταξύ 2015 και 2021, ο αριθμός των εγγεγραμμένων ανδρών ποδοσφαιριστών στη Γεωργία υπερδιπλασιάστηκε από 14.676 σε 37.600, με τον αντίστοιχο αριθμό των γυναικών που παίζουν οργανωμένα ποδόσφαιρο να αυξάνεται πάνω από δέκα φορές.
Το αφιέρωμα της UEFA καταλήγει σε μια αναφορά σχετική με την αξιοποίηση των κονδυλίων που έλαβε η ομοσπονδία της χώρας για να αναμορφώσει τις υποδομές της σε όλα τα επίπεδα ανάπτυξης: «H χρηματοδότηση του UEFA HatTrick έχει συμβάλει σε πολλά από τα πρόσφατα έργα υποδομής της GFF. Αυτά περιλαμβάνουν μεγάλες ανακαινίσεις σταδίων και τη δημιουργία πολλαπλών προπονητικών κέντρων σε όλη τη χώρα, παρέχοντας πρόσβαση σε περισσότερους παίκτες».