Οσοι εξεπλάγησαν με τις αποκαλύψεις περί στημένων αγώνων στο τένις λογικά δεν θα πίστευαν στα μάτια τους όταν συνελήφθησαν τα στελέχη της FIFA πέρυσι το καλοκαίρι και θα πέφτουν από τα σύννεφα κάθε φορά που κάποιος πρωταθλητής του στίβου βρίσκεται θετικός σε αναβολικές ουσίες. Τα νέα δεδομένα που προκάλεσαν τριγμούς στα θεμέλια του παγκόσμιου τένις επιβεβαιώνουν μια ήδη υπάρχουσα γνώση μας: ο σύγχρονος επαγγελματικός αθλητισμός έχει μια θαυμάσια βιτρίνα, πίσω από την οποία κρύβει τις πολλές του αμαρτίες.
Η ιστορία που ξέσπασε μέσα στην εβδομάδα είναι αρκετά πολύπλοκη, οπότε αξίζει τον κόπο να την αποκωδικοποιήσουμε ώστε να έχουμε μια καθαρή εικόνα. Οι ρεπόρτερ του BBC και του BuzzFeed έφεραν στο φως στοιχεία μιας έρευνας που ξεκίνησε το 2007 και περιλαμβάνει μια λίστα με ονόματα αθλητών οι οποίοι φαίνεται ότι συμφώνησαν να χάσουν επίτηδες κάποιους αγώνες έναντι αμοιβής, έπειτα από συμφωνίες με δίκτυα παράνομου στοιχήματος στη Ρωσία και την Ιταλία. Το ρεπορτάζ επικαλείται, μάλιστα, τη μαρτυρία ενός πρώην Βρετανού αστυνομικού και μέλους της σχετικής υπόθεσης, σύμφωνα με τον οποίο οι Αρχές του τένις αγνόησαν σημαντικά στοιχεία, με αποτέλεσμα οι ένοχοι να παραμένουν ατιμώρητοι. Ποιοι είναι αυτοί; Κάποιοι εκ των κορυφαίων τενιστών στον κόσμο, νικητές Γκραν Σλαμ, αρκετοί εκ των οποίων αγωνίζονται αυτές τις μέρες στο Αυστραλιανό Οπεν.
Δεν δημοσιοποιήθηκαν ονόματα, ορθώς, καθώς μέχρι αποδείξεως του εναντίου όλοι είναι αθώοι. Χωρίς να εξεταστούν τραπεζικοί λογαριασμοί, να παρακολουθηθούν συνομιλίες ή να υπάρξουν επώνυμες μαρτυρίες, θα συνεχίσουμε να κάνουμε ότι δεν βλέπουμε τον ελέφαντα που υπάρχει στο δωμάτιο. Για να γίνει κατανοητό αυτό που συμβαίνει, αρκεί να θυμηθούμε εκείνο το παιχνίδι που άνοιξε τους ασκούς του Αιόλου, σε ένα τουρνουά στην Πολωνία το 2007, ανάμεσα στον Νικολάι Νταβιντένκο (νούμερο 4 της κατάταξης τότε) και τον Μάρτιν Βασάγιο Αργκουέγιο (νούμερο 91). Παραδόξως, ένα μεγάλο χρηματικό ποσό (7 εκατ. δολάρια) είχε συγκεντρωθεί σε στοιχήματα υπέρ της νίκης του Αργκουέγιο.
Ο Νταβιντένκο κέρδισε εύκολα το πρώτο σετ, έχασε το δεύτερο και τελικά εγκατέλειψε τον αγώνα επειδή ένιωσε ενοχλήσεις στο πόδι του. Η εταιρεία που δεχόταν τα στοιχήματα του συγκεκριμένου παιχνιδιού (Betfair) θεώρησε εξαιρετικά ύποπτη τη σύμπτωση του παράλογου πονταρίσματος υπέρ του Αργκουέγιο και του τραυματισμού του αντιπάλου του και ακύρωσε όλα τα στοιχήματα. Ελλείψει περισσότερων αποδεικτικών στοιχείων, οι δύο τενίστες αθωώθηκαν.
Το σίγουρο είναι ότι σε όλη αυτή την ιστορία, αν μη τι άλλο, υπάρχει καπνός: ο Νόβακ Τζόκοβιτς, νούμερο 1 στον κόσμο, αποκάλυψε ότι το 2006 απέρριψε πρόταση 200.000 ευρώ προκειμένου να ηττηθεί στον πρώτο γύρο σε ένα τουρνουά στην Αγία Πετρούπολη. Από την πλευρά του, ένας παλιός Αγγλος τενίστας, ο Αρβιντ Πάρμαρ (έφτασε μέχρι το 137 της κατάταξης), δήλωσε στους Times ότι το 2004, μία ώρα πριν από ένα παιχνίδι σε ένα ολλανδικό τουρνουά, προσεγγίστηκε από κάποιον άγνωστο που μιλούσε σπαστά Αγγλικά. Ο άνδρας τού ζήτησε να χάσει τα δύο πρώτα σετ και του έδωσε ένα φάκελο με χρήματα, «περισσότερα από όσα θα κέρδιζα αν νικούσα στο τουρνουά και περισσότερα από όσα οι περισσότεροι παίκτες αυτού του επιπέδου βγάζουν μέσα σε ένα χρόνο». Ωστόσο αρνήθηκε.
Τι θα γίνει από δω και πέρα; Πιθανότατα τίποτα. Ο εκτελεστικός διευθυντής της Παγκόσμιας Ομοσπονδίας (ATP), Κρις Κέρμοντ, ξεκαθάρισε ότι δεν τίθεται θέμα απόκρυψης στοιχείων ή απόπειρας αποσιώπησης γεγονότων και ότι κάθε νέα πληροφορία θα εξεταστεί. Δεν είμαστε σε θέση να κρίνουμε τις προθέσεις της ATP, ωστόσο υποθέτουμε ότι οι άνθρωποί της αντιμετώπισαν με ανακούφιση το αδιέξοδο των ερευνών. Φαντάζεστε τι θα συνέβαινε αν οι σούπερ σταρ του αθλήματος έφταναν στα δικαστήρια; Τι θα σήμαινε αυτό για το κοινό του τένις; Πώς θα μπορούσε μετά να αποκατασταθεί η χαμένη αίγλη του αθλήματος; Και, το κυριότερο, πώς θα αντιδρούσαν οι χορηγοί;