Αν τον αποκαλούσε κανείς διανοητή με την κλασική έννοια, θα αδικούσε τη φρεσκάδα αλλά και την αυτοαμφισβήτηση στη ματιά του. Αν τον έλεγε παρατηρητή της εποχής μας, θα υποτιμούσε τη δύναμη που έχει να περιγράφει – και την ίδια ώρα να βιώνει με ένταση – όλες αυτές τις πρωτόγνωρες καταστάσεις που ζούμε όλοι μας. Τι είναι λοιπόν ο Ρωμανός Γεροδήμος, εκτός από τον συμβατικό τίτλο του αναπληρωτή καθηγητή Διεθνούς Πολιτικής και Δημοσιογραφίας στο Πανεπιστήμιο του Μπόρνμουθ της Νότιας Αγγλίας; Είναι – όπως το δηλώνει και ο τίτλος του βιβλίου του που κυκλοφόρησε πρόσφατα από τις εκδόσεις Παπαδόπουλος – ένας ανταποκριτής του 21ου αιώνα, ακροβολισμένος στο Λονδίνο αλλά πολίτης ενός κόσμου που αλλάζει, και ταυτόχρονα Ελληνας από επιλογή και αγάπη για τη χώρα του.
Κλεισμένος εδώ και πολλούς μήνες στο σπίτι εμφανίστηκε στην οθόνη ακμαίος: «Λόγοι υγείας με αναγκάζουν να μένω μέσα από τον Μάρτιο παρά το ότι η Βρετανία έχει διαφορετικούς κανόνες στο lockdown σε σχέση με την Ελλάδα. Ο τρόπος να αντέχω είναι να επιφορτίζω καθημερινά τον εαυτό μου με πρόγραμμα ακόμα και τα Σαββατοκύριακα. Αν η ημέρα μου έχει ραχοκοκαλιά, δεν νιώθω ότι περνά ανεκμετάλλευτη. Νομίζω ότι το πιο άσχημο πράγμα στην καραντίνα είναι να αισθάνεσαι ότι ο χρόνος φεύγει από τα χέρια σου», λέει την ώρα κατά την οποία η Βρετανία αλλά και όλη η υφήλιος ασχολείται με την εκκίνηση των εμβολιασμών.
Πριν όμως φτάσουμε σε όσους θα σηκώσουν το μανίκι μέχρι το μπράτσο για να δεχθούν το τσίμπημα της επιστήμης, του ζήτησα να μου πει τη γνώμη του για τους αρνητές του ιού: «Σίγουρα υπάρχουν τέτοιοι στον περίγυρό μας. Θα έλεγα ότι συχνά γίνεται ένα είδος ταυτότητας για την κατηγορία αυτή των ανθρώπων: είσαι πιο κουλ από τους άλλους, δεν θα σε πιάσουν κορόιδο, θα επαναστατήσεις έναντι του κατεστημένου. Δεν έχει να κάνει μόνον με το αν πιστεύεις στην επιστήμη ή όχι, ή αν σε κερδίζουν οι θεωρίες συνωμοσίας αλλά και με το πώς θέλεις να παρουσιάζεις τον εαυτό σου στους άλλους. Ισως αυτό να είναι πιο ισχυρό στοιχείο και από την ίδια την πραγματικότητα».
Ο Γεροδήμος που κλείνει σε λίγο τα 45 έχει ζήσει πολλά χρόνια στη Βρετανία, δεν βλέπει την Ελλάδα με ψυχρή αποστασιοποίηση αλλά με την έγνοια του απόδημου που επιθυμεί βαθιά την πρόοδό της: «Οπου και αν ζει κανείς, η πανδημία θα αλλάξει το βλέμμα μας για τη ζωή. Θα βγούμε με τραύματα αλλά και χαρίσματα και δεξιότητες, με τη συνειδητοποίηση ότι τίποτε δεν θα είναι ξανά ίδιο, από τον τρόπο και το ωράριο εργασίας μέχρι πόσα ρούχα θα αγοράζουμε τον χρόνο. Θα λέμε στο μέλλον “πριν από τον κορωνοϊό” και “μετά τον κορωνοϊό” όπως το είπαμε για μεγάλους πολέμους. Πιστεύω πάντως ότι τα επόμενα χρόνια θα ζούμε σε ένα μόνιμο καθεστώς κρίσης όχι απαραίτητα επιδημιολογικό αλλά περιβαλλοντικό, οικονομικό και κοινωνικό».
Συνεχίζει: «Στην Ελλάδα αυτό που με απασχολεί ιδιαίτερα είναι αυτό το σχίσμα των κρουσμάτων ανάμεσα στον Βορρά και τον Νότο. Πιστεύω ότι ιδιαίτερα στην περίπτωση της Θεσσαλονίκης, το χάσμα αυτό δεν είναι μόνον επιδημιολογικό αλλά έχει και γεωγραφικά, πολιτισμικά χαρακτηριστικά που θα έπρεπε να δούμε με μεγαλύτερη προσοχή». Δηλαδή; «Ενδεχομένως να έχει να κάνει με μια διαφορετική στάση ζωής, με άλλες κοινωνικές, οικονομικές πολεοδομικές δομές. Αλλά θέλει να προσέξουμε αυτήν τη ζώνη της Ελλάδας να μη βιώσει ένα είδος απομόνωσης ή δυσάρεστης διαφορετικότητας που θα οδηγούσε ενδεχομένως την έξαρση άλλων στοιχείων που δεν είναι τόσο αθώα», υπογραμμίζει ο Ρωμανός Γεροδήμος.
Η ευχή του για το 2021 δεν είναι μονάχα να εμβολιαστούν όσο το δυνατόν περισσότεροι άνθρωποι, αλλά να μπορέσει επιτέλους να έρθει στην Ελλάδα. «Το εμβόλιο είναι μια ευλογία. Είναι κυριολεκτικά ένα δώρο ζωής, το αποκορύφωμα της εξέλιξης της ανθρώπινης σκέψης. Ας παραμερίσουμε πικρίες και παράπονα για να μπορέσουμε να γυρίσουμε στην κανονική ζωή».
[email protected]