«Η αντιδραστική παραδημοσιογραφία του ελληνικού Τύπου χαρακτήρισε τη “Λιλιπούπολη”… κομμουνιστική. Ισως γιατί για πρώτη φορά κάποιοι μιλούσαν στα παιδιά υπεύθυνα με καθαρή ποιητική γλώσσα, θίγοντας θέματα που βασανίζουν και πονάν τον τόπο, κι όχι σαν εκπαιδευτικοί ή γονείς ανόητοι, που συμπεριφέρονται στα παιδιά λες και αποτείνονται σε υποανάπτυκτους και ατελείς οργανισμούς με θέματα ανώδυνα και γλώσσα απονεκρωμένη και συμβατική», έγραψε ο Μάνος Χατζιδάκις για όλους εκείνους που έβλεπαν ότι πίσω από τη θρυλική ραδιοφωνική εκπομπή υπήρχε δάκτυλος της… Μόσχας.
Του γκρίνιαζαν οι κυβερνώντες του καιρού όταν ανέλαβε το Τρίτο Πρόγραμμα της ΕΡΤ, όμως εκείνος άφηνε την ομάδα της «Λιλιπούπολης» να δημιουργεί ελεύθερα. Από το 1976 έως το 1980 στη μεταπολιτευτική Ελλάδα που ακόμη έβραζε, ένα διαφορετικό άκουσμα γοήτευε τους ακροατές. Ξεκίνησε για να μάθουν τα μικρά παιδιά τα χρώματα, αλλά μάγεψε και τους γονείς. Ηταν μια ανατρεπτική σειρά που ξεβόλεψε το συντηρητικό πρόσωπο του ραδιοφώνου της εποχής.
Ο Χατζιδάκις δεν ήθελε μια γλυκερή, παιδική εκπομπή όταν συζητούσε με τη Ρεγγίνα Καπετανάκη, η οποία μόλις είχε έρθει από την Αμερική. Η σκηνοθέτις με την παιδοψυχολόγο φίλη της Ελένη Βλάχου, που είχε επιστρέψει από την Ελβετία, μοιράστηκαν σκέψεις και ιδέες. Το demo τους άρεσε στον Μάνο Χατζιδάκι, ο οποίος πρότεινε για στιχουργό τη Μαριανίνα Κριεζή. Τη μουσική ανέλαβαν ταλαντούχοι νέοι, τότε, οι Δημήτρης Μαραγκόπουλος, Λένα Πλάτωνος, Νίκος Κυπουργός, Νίκος Χριστοδούλου και τραγουδούσαν οι Σπύρος Σακκάς, Σαβίνα Γιαννάτου, Νένα Βενετσάνου, Αντώνης Κοντογεωργίου. Δεν πήγε αμέσως καλά. Ομως όταν προστέθηκε στην ομάδα η θεατρική ματιά της Αννας Παναγιωτοπούλου άλλαξαν η θεματολογία, οι ήρωες, ο λόγος είχε αιχμές.
«Λιλιπούπολη» σήμαινε απελευθερωμένη φαντασία, ανατρεπτικότητα, τόλμη, ελευθερία, αισιοδοξία, έμπνευση, αυθορμητισμός. Ενας άλλος τρόπος προσέγγισης των παιδιών. Ενα παιχνίδι με το παράδοξο που κέρδισε και τους ενηλίκους. Στίχοι όπως «δεν είμαστε ζουλού, δεν είμαστε παπούα» έγιναν συνθήματα και στα φοιτητικά αμφιθέατρα…
Στις 19 και 20/7 οι «Εδώ Λιλιπούπολη» στο Ηρώδειο θα μας γυρίσουν 45 χρόνια πίσω. Πρωταγωνιστές οι στίχοι της Μαριανίνας Κριεζή και η μουσική των Νίκου Κυπουργού, Δημήτρη Μαραγκόπουλου, Λένας Πλάτωνος, Νίκου Χριστοδούλου. Ερμηνευτές οι Σαβίνα Γιαννάτου, Δώρος Δημοσθένους, Λένια Ζαφειροπούλου, Τάσης Χριστογιαννόπουλος. Μαζί τους η χορωδία Rosarte που διευθύνει η Ρόζη Μαστροσάββα και ορχήστρα από 16 μέλη του συνόλου Ventus Ensemble σε διεύθυνση Νίκου Χριστοδούλου. Για πρώτη φορά τραγούδια της «Λιλιπούπολης» θα αποδοθούν στη νοηματική γλώσσα.