Η σχολή του Αμστερνταμ, έμπνευση για καινούργια κτίρια
Η διαρκής πρόκληση που αντιμετωπίζουν οι αρχιτέκτονες σε όλον τον κόσμο, όταν καλούνται να προτείνουν νέα κτίρια τοποθετημένα στον ιστό ιστορικών πόλεων ή στον πυρήνα παραδοσιακών γειτονιών, είναι πάντα ένας τρόπος να σκεφτεί κανείς πάνω στην εξέλιξη των αστικών κέντρων. Αλλά και ένας τρόπος να αναλογιστεί κανείς την ευθύνη του όταν παρεμβαίνει σε αστικούς ιστούς γερασμένους και φορτωμένους με στρώσεις ιστορικού υλικού. Υπάρχουν, φυσικά, πολλοί αποδεκτοί δρόμοι και διαφορετικές σχολές σκέψης καθώς ζητούμενο είναι πάντα η ποιότητα και η ευτυχία των ανθρώπων που θα ζήσουν μέσα ή κοντά σε αυτές τις νέες κατασκευές. Στην παλιά γειτονιά Spaarndammerbuurt του Αμστερνταμ, ένα νέο οικοδομικό συγκρότημα επαναφέρει αυτά τα ερωτήματα και προτείνει μια ήπια συμφιλίωση με τον χαρακτήρα της περιοχής. Αυτή η συνοικία του Αμστερνταμ, κοντά στο κέντρο, αλλά κάπως ξεκομμένη λόγω σιδηροδρομικής σήραγγας, ήταν μια παλιά εργατική γειτονιά, που είχε μεγάλη πυκνότητα κτιρίων γύρω στο 1900, όλα χτισμένα στο ύφος της σχολής του Αμστερνταμ με τη χαρακτηριστική χρήση τούβλου κατά ένα νεωτερικό τρόπο. Η φιλοσοφία της σχολής του Αμστερνταμ είναι ολιστική, καθώς συνδυάζει τα κτίρια με εφαρμοσμένες τέχνες, δημόσια γλυπτική και ενεργό διάλογο με τη φύση. Τα κτίρια, σπίτια εργατών και δημόσια κτίρια, ήταν αποτέλεσμα προγραμμάτων κοινωνικής κατοικίας και κοινωνικής συνοχής, σε ένα πνεύμα σοσιαλιστικής πολιτικής των αρχών του εικοστού αιώνα.
Ο χαρακτήρας της γειτονιάς διατηρείται λίγο-πολύ ανέπαφος, αλλά υπάρχουν μερικές ουλές, οι οποίες σταδιακά διορθώνονται. Τα πρόσφατα χρόνια, η γειτονιά του Spaarndammerbuurt άλλαξε χαρακτήρα μέσω παρεμβάσεων αστικού εξευγενισμού. Δημιουργήθηκαν εστιατόρια και καταστήματα και γεννήθηκε ζήτηση για καλά σπίτια. Αυτό το νέο συγκρότημα είναι μεγάλης κλίμακας αλλά χαμηλό σε ύψος και αξιοποιεί τα διδάγματα της σχολής του Αμστερνταμ ως προς τη μορφολογία, ακολουθώντας τον δρόμο της ήπιας ένταξης σε υπάρχοντα ιστό. Είναι έργο του γραφείου Korthtielens σε συνεργασία με τους Marcel Lok Architects και δείχνει να εκφράζει σύμπνοια ως προς τους στόχους αστικής ανθεκτικότητας που προωθεί και εφαρμόζει η πόλη του Αμστερνταμ. Το νέο κτίριο οργανώνεται γύρω από ένα μεγάλο πράσινο προαύλιο από το οποίο εξακτινώνονται δίοδοι επικοινωνίας με την ευρύτερη συνοικία. Παλιά και νέα δέντρα γίνονται μέρος της αρχιτεκτονικής σύνθεσης με σκοπό αυτά να συντηρήσουν και να αυξήσουν την τοπική ή άγρια πανίδα σε πτηνά, έντομα και μικρά ζώα. Το άφθονο πράσινο και οι προσόψεις με φιλικά υλικά προνοούν ώστε σε περίπτωση καύσωνα οι κάτοικοι να μην υποφέρουν πολλά. Αυτά γίνονται στο Αμστερνταμ…
ΔΡΕΣΔΗ
Στο Μουσείο Υγιεινής
Οι επισκέπτες περιηγούνται το Μουσείο Υγιεινής στη Δρέσδη, καθώς υπάρχουν πολλές παράλληλες ιστορίες με την πανδημία ή ακόμη και περιπτώσεις που εξάπτουν τη φαντασία. Στη φωτογραφία φαίνεται η «Διαφανής γυναίκα», μοντέλο ανατομίας της δεκαετίας του ’30, αλλά ενδιαφέρον προκαλεί και ένα γαλάζιο μπουκαλάκι του 1904, που φορούσαν διακριτικά στη μέση τους οι φυματικοί ώστε να αποβάλλουν εκκρίσεις χωρίς να χρειάζεται να μολύνουν τον δημόσιο χώρο.
ΝΕΑ ΥΟΡΚΗ
Οι γκαλερί
Οι πολλές και καλές γκαλερί της Νέας Υόρκης βρίσκονται στο ζενίθ της δραστηριότητας στην είσοδο του φθινοπώρου. Οι αίθουσες τέχνης David Zwiner έχουν σειρά εκθέσεων, ανάμεσά τους και μία της πολύ ιδιαίτερης παραστατικής 59χρονης Αμερικανίδας εικαστικού Λίσα Γιασκάβατζ. Θα εκθέσει νέα δουλειά στην γκαλερί που βρίσκεται στην 533 West 19th Street έως τις 23/10, με έργα που είναι και κατά κάποιον τρόπο η συμπύκνωση της δικής της πορείας στη ζωή των μοντέλων της.
ΣΑΟ ΠΑΟΛΟ
Οσκαρ Τουασόν
Η σήραγγα του νου: έτσι ονομάζει την εγκατάστασή του στην πολιτεία του Ουάσιγκτον ο 46χρονος Αμερικανός εικαστικός Οσκαρ Τουασόν. Με τη φωτογραφία του έργου του, ένα ανάπτυγμα που δίνει την αίσθηση της σήραγγας, συμμετέχει στην 34η Μπιενάλε του Σάο Πάολο. Ο Οσκαρ Τουασόν εντρυφεί στη φυσική κουλτούρα της Βόρειας Αμερικής, στο περιθώριο της κοινωνικής νόρμας και καλλιεργεί μια τέχνη – διαλογισμό προς ένα διαφορετικό τρόπο ζωής.
ΛΟΝΔΙΝΟ
Μάρτιν Γκρίνλαντ
Από τους εκλεκτούς της σύγχρονης βρετανικής εικαστικής σκηνής του ρεαλισμού, ο Μάρτιν Γκρίνλαντ έχει επινοήσει έναν κόσμο τοπίων. Η νέα του έκθεση (15/9-1/10) στην Portland Gallery του Λονδίνου (https://portlandgallery.com/) παρουσιάζει τοπία της φαντασίας του εμπνευσμένα από τη φύση και την κουλτούρα της βόρειας Αγγλίας. Από το 1985 ζει και εργάζεται στην Κούμπρια (κοντά στη Σκωτία). Εχει τιμηθεί με το βραβείο John Moores (2006).
ΓΡΟΙΛΑΝΔΙΑ
Τσέσλαβ Σλάνια
Γραμματόσημο-φόρο τιμής στον χαράκτη ορισμένων από τα ωραιότερα γραμματόσημα εξέδωσαν από κοινού Γροιλανδία, Δανία και Νήσοι Φερόες, με αφορμή τα 100 χρόνια από τη γέννησή του. Ο Τσέσλαβ Σλάνια γεννήθηκε στην Πολωνία το 1921 και σπούδασε στη Σχολή Καλών Τεχνών της Κρακοβίας. Αρχισε να σχεδιάζει γραμματόσημα για την πατρίδα του, αλλά από το 1956 εγκαταστάθηκε στη Σουηδία. Οι χαλκογραφίες του αξιο-ποιήθηκαν από 30 χώρες.