Ενα εικοσιτετράωρο με τον ηθοποιό και σκηνοθέτη Δημήτρη Γεωργαλά

Ενα εικοσιτετράωρο με τον ηθοποιό και σκηνοθέτη Δημήτρη Γεωργαλά

3' 30" χρόνος ανάγνωσης
Ακούστε το άρθρο

08.00-10.00

Μ’ αρέσει να ξυπνάω νωρίς. Η ησυχία του πρωινού και ο πρώτος καφές είναι ίσως η πιο αγαπημένη μου στιγμή. Μόνος με σκέψεις, σχέδια, αναθεωρήσεις, καθαρό μυαλό και αισιοδοξία για τη μέρα που ξεκινάει. Σημειώνω τις δουλειές μου, προσπαθώντας έτσι να προγραμματίσω τον χρόνο μου όσο μπορώ, καθώς δεν είμαι ιδιαίτερα πειθαρχημένο άτομο στα προγράμματα. Παρ’ όλα αυτά χαίρομαι να γράφω αυτά που πρέπει να κάνω, γιατί με συγκροτεί το να τα βλέπω μπροστά μου. Ετσι κι αλλιώς υπήρξα πάντα οπτικός τύπος.

10.00-12.00

Σιγά σιγά ξυπνούν οι δικοί μου άνθρωποι κι αρχίζουν οι ατέλειωτες κουβέντες μαζί τους. Αν δεν έχω να βγω έξω, αυτό μπορεί να κρατήσει όλο το πρωί. Το γραφείο μου είναι η μεριά όπου περνάω τις περισσότερες ώρες μέσα στο σπίτι. Πάνω του βρίσκονται βιβλία, χαρτιά σημειώσεων, το λάπτοπ, μολύβια, η αγαπημένη μου πένα, σενάρια που πρέπει να μάθω για το γύρισμα, το θεατρικό που θα παίξω μέχρι να το μάθω απέξω. Οταν το έχω μάθει, το βάζω πάντα στη βιβλιοθήκη. Μου αρέσει η ακαταστασία των γραφείων, που κανείς δεν βγάζει άκρη παρά μόνο αυτός στον οποίο ανήκουν, είναι το προσωπικό τοπίο του καθενός, ενδεχομένως ο καθρέφτης του. Κάθε γραφείο έχει κι έναν προσωπικό κώδικα και κάτω από χαρτιά και πρόχειρες σημειώσεις υπάρχουν κρυμμένα πολύ προσωπικά μας θέματα. Το γραφείο μου είναι σαν το υποσυνείδητό μου.

12.00-18.00

Μέσα στη μέρα θα βρω λίγο χρόνο να περπατήσω, να διαβάσω, να κάνω λίγη άσκηση (γιόγκα μού ταιριάζει), ίσως να παίξω λίγη μουσική, παρόλο που πια την έχω αφήσει στην άκρη, κι όταν έχω διάθεση μπορεί να ζωγραφίσω λίγο, τα χρώματα με χαλαρώνουν, είναι τελευταία ανακάλυψη αυτή, ανακάλυψη της καραντίνας.

Οι μέρες μου μ’ αρέσει να είναι απλές, δεν αγαπώ τις εντάσεις, εκτονώνομαι πολύ όμορφα στη σκηνή και θέλω οι υπόλοιπες ώρες να είναι χαλαρές.

20.00-21.00

Οταν έχω θέατρο το βράδυ, όλη η μέρα συντελεί προς αυτό, να έχω καθαρό μυαλό ξεκινώντας να πάω για την παράσταση, ελαφρύ φαγητό το μεσημέρι, λίγη ξεκούραση, κι από το απόγευμα και μετά κάπως όλη η σκέψη συντονίζεται σ’ αυτό που έχω να παίξω. Ακόμα κι αν έχω άλλα πράγματα να κάνω πριν από αυτό, το μεγαλύτερο μέρος του μυαλού είναι συνδεδεμένο με την παράσταση, δεν μπορώ να το αποφύγω. Υπάρχει ένα είδος εσωτερικής τελετουργίας για κάθε ηθοποιό, ένας ξεχωριστός τρόπος που καθένας από εμάς προετοιμάζεται για ν’ ανεβεί στη σκηνή, και χωρίς να το καταλαβαίνουμε η έγνοια αυτή αρχίζει από πολύ νωρίς μέσα στη μέρα, όσο κι αν ασχολούμαστε με άλλα θέματα ή άλλες δουλειές.

21.00-23.00

Θέατρο. Αυτό το διάστημα υποδύομαι τον Ιάσονα στη «Μήδεια» του Ευριπίδη στο Μπάγκειον, παράσταση την οποία έχω σκηνοθετήσει.

23.30-02.00

Αργότερα το βράδυ απολαμβάνω ένα ποτό στη Φωκίωνος ή όπου αλλού, τον χειμώνα σίγουρα κάπου αλλού, τις περισσότερες φορές με τη Μαρία, κουβεντιάζοντας άπειρα θέματα σοβαρά και μη σοβαρά, γελώντας πολύ, κυρίως γελώντας πολύ γιατί λατρεύω να γελάω, να σαρκάζω και να αυτοσαρκάζομαι, να βλέπω τους ανθρώπους που αγαπώ να γελάνε και κάπως έτσι να τελειώνει η μέρα. Αν όχι κάθε μέρα, όσο το δυνατόν περισσότερες. Αν δεν βγω, ίσως δω κάποια ταινία στο σπίτι, σίγουρα τη σειρά στην οποία παίζω στην τηλεόραση, και όλο και κάτι θα βρω να κάνω, έτσι κι αλλιώς πάντα απολαμβάνω το να είμαι στο σπίτι. Αυτό τον καιρό μιλάω πολύ με την Τζούλη για τη «Μήδεια» που παίζουμε, κι όπως και να το κάνουμε το να μιλάς για τη «Μήδεια» είναι μάλλον ανεξάντλητο, και πολύ εποικοδομητικό. Είναι κι αυτό με εμάς τους ηθοποιούς, δεν τα βγάζεις εύκολα πέρα, αν αρχίσουμε να μιλάμε για το θέατρο δεν σταματάμε ποτέ. Οταν στην παρέα τυχαίνει να βρίσκεται άνθρωπος που δεν ανήκει στον δικό μας χώρο, έχω πάντα μια έγνοια να μην τον βομβαρδίσουμε με τα θεατρικά μας, γιατί ξέρω πόσο μονομανείς γινόμαστε στις κουβέντες μας. Οι μέρες μου μ’ αρέσει να είναι απλές, δεν αγαπώ τις εντάσεις, εκτονώνομαι πολύ όμορφα στη σκηνή και θέλω οι υπόλοιπες ώρες να είναι χαλαρές και ευχάριστες, είτε είμαι μόνος είτε με τους δικούς μου. Δεν θέλω να κάνω πολλά κάθε μέρα, μάλλον λίγα, μετρημένα και καλά, γιατί δεν μπορώ να διαχέομαι σε διαφορετικά πράγματα. Οσο πιο πολλά, τόσο λιγότερη η απόλαυση που παίρνω. Είμαι άνθρωπος που εστιάζει.

*Ο Δημήτρης Γεωργαλάς παρουσιάζει τη «Μήδεια» στο θέατρο Μπάγκειον μέχρι 31/10.

Λάβετε μέρος στη συζήτηση 0 Εγγραφείτε για να διαβάσετε τα σχόλια ή
βρείτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει για να σχολιάσετε.
Για να σχολιάσετε, επιλέξτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει. Παρακαλούμε σχολιάστε με σεβασμό προς την δημοσιογραφική ομάδα και την κοινότητα της «Κ».
Σχολιάζοντας συμφωνείτε με τους όρους χρήσης.
Εγγραφή Συνδρομή