ΘΕΑΤΡΟ

Το ελληνικό θεατρικό έργο χρειάζεται στήριξη

Η χρονιά ξεκίνησε στα θέατρα δυναμικά, με πολλές παραγωγές, κι άλλες να πιέζουν να παρουσιαστούν γιατί επιχορηγήθηκαν, όμως η σεζόν δεν φαίνεται να πηγαίνει καλά.

Το ελληνικό θεατρικό έργο χρειάζεται στήριξη

Η χρονιά ξεκίνησε στα θέατρα δυναμικά, με πολλές παραγωγές, κι άλλες να πιέζουν να παρουσιαστούν γιατί επιχορηγήθηκαν, όμως η σεζόν δεν φαίνεται να πηγαίνει καλά. Μέρος του κοινού διστάζει και, όπως φαίνεται, γίνεται όλο και πιο επιφυλακτικό με την αύξηση της διασποράς του ιού. Είναι φανερό: το θέατρο χρειάζεται νέα μέτρα στήριξης.

Εχει ενδιαφέρον, όµως, ότι µέσα στη µεγάλη φετινή προσφορά παραστάσεων, κλασικών και σύγχρονων έργων, έχουµε και πολλά ελληνικά. Εργα που γράφτηκαν τον τελευταίο χρόνο, την τελευταία δεκαετία, έργα παλιότερα µε ιστορία, καθώς και κείµενα που βασίζονται κυρίως σε υπαρξιακές αναζητήσεις του δηµιουργού τους, ο οποίος συχνά είναι ο σκηνοθέτης και πρωταγωνιστής της παράστασης. Ηδη µετράµε 40 έργα τη σεζόν στις αθηναϊκές σκηνές. Ανάµεσά τους των Μιχάλη Βιρβιδάκη, Γιάννη Τσίρου, Γιώργου Χρονά, Γιώργου Τσουρή, Βασίλη Ρίσβα, Σοφίας Αδαµίδου, Τάσου Ιορδανίδη, Ηρώς Μπέζου, Ιόλης Ανδρεάδη – Αρη Ασπρούλη, Βασίλη Μαυρογεωργίου, Γιώργου Χριστοδούλου, Αντώνη Τσιπιανίτη, Κώστα Γάκη, Ανθής Τσιρούκη, Ευαγγελίας Γατσωτή κ.ά.

Οι επιχορηγήσεις βοήθησαν στο να στραφούν σκηνές και σκηνοθέτες στο ελληνικό έργο. Για άλλους είναι εύκολη λύση να ανεβάσουν ένα ελληνικό κείµενο αποφεύγοντας να ζητήσουν άδειες και να πληρώσουν δικαιώµατα σε ξένους συγγραφείς. Οµως, σίγουρα χρειάζεται κάτι περισσότερο.

Πάνω απ’ όλα, το υπουργείο Πολιτισµού να στηρίξει το ελληνικό έργο. Να συγκροτήσει µια επιτροπή η οποία θα περιλαµβάνει συγγραφείς, σκηνοθέτες, ανθρώπους του λόγου, ηθοποιούς και να χαραχθεί στρατηγική. Αλλιώς, το ελληνικό έργο θα µείνει εξόριστο κυρίως σε µικρές οµάδες και σκηνές, θα εγκλωβιστεί στην εσωστρέφεια και συχνά σε µια αδιάφορη θεµατολογία πνιγµένη στα στερεότυπα, αντί να είναι τολµηρό και καινοτόµο. Σήµερα ο θεατρικός λόγος πρέπει να αντανακλά και την κοινωνική µατιά της εποχής.

Το ΥΠΠΟΑ οφείλει να βοηθήσει την εγχώρια θεατρική παραγωγή. Να παροτρύνει νέους συγγραφείς, να τους δώσει θεσµικά κίνητρα, να δουν πώς ανεβαίνουν τα έργα τους, πώς ετοιµάζεται µια παράσταση. Και τα κρατικά θέατρα, µε τη σειρά τους, πρέπει να συµπεριλάβουν στον ετήσιο προγραµµατισµό τους σύγχρονα ελληνικά κείµενα.

Στο µεταξύ, περιµένουµε τα βραβεία των διαγωνισµών του ΥΠΠΟΑ για νέους θεατρικούς συγγραφείς, καθώς και για τη συγγραφή θεατρικού έργου και τη συγγραφή θεατρικού έργου για παιδιά. Είναι θετικό ότι η υπουργός Πολιτισµού Λίνα Μενδώνη αύξησε κατά πολύ το χρηµατικό έπαθλο που δίνεται µε τα βραβεία. Αυξήθηκε όµως και ο αριθµός των έργων που κατατέθηκαν συγκριτικά µε άλλες χρονιές. Χρειάζονται λοιπόν και άλλα κίνητρα για την ουσιαστική ενίσχυση του θεάτρου.