07.30
Ξυπνάω με πρωινές αγκαλιές με τη γυναίκα μου και τη γάτα μας τη Ροζαλία. Ο καφές είναι μία από τις μικρές στιγμές ευτυχίας που απολαμβάνω. Κάθομαι στο γραφείο μου και κοιτάζω την επικοινωνία μου, τα μηνύματά μου και το ημερολόγιο. Ακριβώς μπροστά μου, τα βάζα έχουν πάντα λουλούδια από τη λαϊκή της Καλλιδρομίου. Παλιά είχα δυσκολία να ξυπνήσω το πρωί και ξυπνούσα με κακή διάθεση. Τώρα απολαμβάνω πολύ το πρωινό μου στο σπίτι και οργανώνω την ημέρα μου καλοδιάθετος και συνοδεία μουσικής. Βάζω το «Heart of Gold» του Νιλ Γιανγκ να παίξει για να ξεκινήσει καλά η μέρα, αλλά φροντίζω να εμπλουτίζω τις μουσικές μου λίστες με διαφορετικά στυλ από Ραχμάνινοφ, Διάφανα Κρίνα, μέχρι The Roots.
10.00
Φτιάχνω ένα γερό πρωινό. Συνήθως πειραματίζομαι με αυγά και τελευταίως τελειοποιώ τα αυγά benedict. Σε μερικές μέρες είναι τα εγκαίνια, ετοιμασίες. Σκέφτομαι τα λόγια του Γιάννη Μπόλη για τη δουλειά μου. Μου φαίνεται εκπληκτικό το πόσο καλά αναγνωρίζει τον ψυχισμό μου. Για παράδειγμα όταν έλεγε για την προηγούμενη δουλειά μου, «Η ποιητική της ανολοκλήρωτης προσπάθειας, η ηθική του αδιεξόδου». Αυτές είναι οι απολαβές από τη ζωγραφική, όταν καταφέρνουμε ο ψυχισμός μας να φαίνεται στα έργα, τα οποία μετατρέπονται σε λέξεις και ακουμπάνε βαθύτερα σε μια αλήθεια.
12.00
Λέω στον εαυτό μου αρκετά με τον καλλιτεχνικό υπαρξισμό και προσπαθώ να βρω άλλες πηγές εισοδήματος. Παρακολουθώ τα χρηματιστήρια, σκέφτομαι άλλες πιθανές επενδύσεις σε ακίνητα και κάνω γενικά οικονομικά σχέδια. Το διεθνές χρηματιστήριο μου αρέσει και μου δίνει μια εικονική αυτοπεποίθηση ότι συμμετέχω σε αυτόν τον κόσμο, που κινείται από το χρήμα. Ταυτόχρονα μου ανεβάζει την αδρεναλίνη κάπως όπως και η ζωγραφική, αλλά τελικά όσο και να κάνω άλλα πράγματα, στο τέλος τα έργα είναι το πιο σημαντικό, και αυτά είναι που θα μείνουν.
15.00
Μπορεί να δω τον καλό μου φίλο Βαγγέλη για έναν ακόμα καφέ, έξω αυτή τη φορά. Θα περάσω από τα Εξάρχεια, αλλά μάλλον θα με τραβήξει στην πλατεία Κολωνακίου, στο Pero’s. Ο φίλος μου συχνά με προσγειώνει στην πραγματικότητα και μαζί συζητάμε εκτός από τα προσωπικά μας, την επικαιρότητα αλλά και πολιτικά.
16.00
Επιστροφή στη Νεάπολη Εξαρχείων όπου μένω. Λίγα ψώνια τριγύρω από το σπίτι, στη γειτονιά με τα πόδια για το γεύμα. Χαίρομαι να επιστρέφω στο σπίτι όπου μετακόμισα πρόσφατα με τη σύντροφό μου. Είναι ένα πολύ ωραίο ψηλοτάβανο νεοκλασικό διαμέρισμα που ακόμα φτιάχνουμε με τη Στεφανία σιγά σιγά αγοράζοντας αντίκες, φυτά και άλλα. Μαγειρεύω με κέφι και πειραματίζομαι με συνταγές μέχρι να γυρίσει και εκείνη στο σπίτι.
«Παλιά είχα δυσκολία να ξυπνήσω το πρωί και ξυπνούσα με κακή διάθεση. Τώρα απολαμβάνω πολύ το πρωινό μου στο σπίτι και οργανώνω την ημέρα μου καλοδιάθετος και συνοδεία μουσικής».
16.30
Είναι και η ώρα που θα μιλήσω στο τηλέφωνο με τον εντεκάχρονο γιο μου τον Αντρέα. Το επόμενο Παρασκευο-σαββατοκύριακο περιμένω πώς και πώς να έρθει στο σπίτι. Από απόσταση παίζουμε μαζί το Among us και πάντα με νικάει. Με τον γιο μου θα έχουμε πάντα ένα ταξίδι οι δυο μας κάθε καλοκαίρι στο εξωτερικό. Πέρυσι ήταν η Αίγυπτος. Φέτος συμφωνήσαμε να είναι η Κένυα.
17.30
Γεύμα με τη σύντροφό μου και συνήθως παρέα με μια ταινία σινεφίλ, ή ένα blockbuster αν είμαστε κουρασμένοι. Αυτή είναι και η πιο χαλαρωτική ώρα της ημέρας μου που ηρεμώ και μένω μακριά από σκέψεις και ανησυχίες για τα οικονομικά, τα υπαρξιακά και τη ζωγραφική.
22.00
Κουβέντα και μερικά ποτήρια κρασί κλείνουν τη βραδιά. Μιλάμε για την επικείμενη έκθεσή μου, «Skulls & Hearts», για τα έργα, ίσως για μία άλλη έκθεση που είδαμε, ίσως για τις ανησυχίες της Στεφανίας. Λίγο διάβασμα στο κρεβάτι μου επιτρέπει να κάνω καλόν ύπνο. Τους τελευταίους μήνες έχω αφήσει τη λογοτεχνία και διαβάζω βιβλία φυσικής. Τώρα διαβάζω το «Δεν έχουμε ιδέα», ένα καταπληκτικό βιβλίο για μη ειδικό κοινό. Είναι ωραίο να διαβάζω ίσως για το πιο σημαντικό πράγμα του κόσμου, και ταυτόχρονα να είναι η ανάγνωση απαλλαγμένη από συναισθήματα και εντάσεις. Επίσης, μου αρέσει που με διεγείρει εγκεφαλικά με έναν επιστημονικό τρόπο.
03.00
Ξυπνάω μέσα στη νύχτα από ένα χαοτικό όνειρο που είδα. Προσπαθώ να το συγκρατήσω μήπως και το συζητήσω στην ψυχοθεραπεία. Πάλι είναι πολύ περίπλοκο και δεν τα καταφέρνω να το καταγράψω με λέξεις. Δεν πειράζει. Με λίγες μεταμεσονύκτιες αγκαλιές με παίρνει πάλι ο ύπνος μιας και η πραγματικότητα είναι πολύ καλή για να αφήσει το ασυνείδητο να κάνει τα δικά του. Αύριο θα είναι πάλι μια καλή μέρα. Brothers and sisters, be thankful for what you’ve got.
⇒ H Γκαλερί Ζουμπουλάκη εγκαινιάζει τη νέα ατομική έκθεση του Νίκου Λαγού, με τίτλο «Skulls & Hearts» την Πέμπτη 2 Δεκεμβρίου. Διάρκεια έκθεσης: έως 31 Δεκεμβρίου 2021.