Ενα από τα καλά που είδαμε στη διάρκεια της πανδημίας είναι αρκετά ενδιαφέροντα διαδικτυακά σεμινάρια, όπως η δράση στο πλαίσιο του ερευνητικού προγράμματος «Αρχαίο δράμα και λαϊκή παράδοση με τίτλο: Ατρείδες: Μεγάλες αφηγήσεις/ανατροπές στη Σκηνή», που πραγματοποιήθηκε στο Ιδρυμα Μιχάλης Κακογιάννης με τη συμμετοχή προσωπικοτήτων του ελληνικού και του παγκόσμιου θεάτρου.
Πότε άλλοτε θα μπορούσαμε τόσο εύκολα να δούμε προσωπικότητες του θεάτρου όπως ο Μίλο Ράου και ο Πέτερ Στάιν; Η ηλεκτρονική διασύνδεση έσμιξε καλλιτέχνες και ακαδημαϊκούς όπως οι Φρέντι Ντεκρέους, Δημήτρης Δημητριάδης, Ερικα Φίσερ-Λίχτε, Πλάτων Μαυρομούστακος και πολλοί άλλοι.
Στις 20 και 21 Ιανουαρίου ακολουθεί το β΄ μέρος εστιάζοντας στην τσεχική πρόσληψη της «Ορέστειας» (με τσεχικές, διεθνείς και ελληνικές συμμετοχές) και στην πορεία οργανώνεται φόρουμ για το θέμα.
Γιατί ήταν σημαντικές αυτές οι διαδικτυακές συναντήσεις; «Είδαμε την εξέλιξη στην προσέγγιση της “Ορέστειας” μέσα σε μια πεντηκονταετία. Πόσο διαφέρει η οπτική και πώς συνδυάζεται με την άμεση κοινωνική πραγματικότητα», λέει στην «Κ» ο καθηγητής του Τμήματος Θεατρικών Σπουδών του ΕΚΠΑ Πλάτων Μαυρομούστακος. «Από τη μία είχαμε τον Π. Στάιν, που βρίσκεται στην αρχή αυτής της διαδρομής με την παράσταση της “Ορέστειας”, στην οποία έθεσε το ζήτημα της επικαιρότητας ως προς τον αναστοχασμό της δημοκρατίας. Και στο τέλος αυτής της πορείας, τη δράση του Μ. Ράου με αφορμή την τριλογία του Αισχύλου, όπου η “Ορέστεια” τοποθετείται στο πλαίσιο ενός επί της ουσίας άμεσου πολιτικού ρόλου του θεάτρου. Σχετίζοντας το έργο του Αισχύλου με ένα χώρο μεγάλης ευαισθησίας που είναι η περιοχή της Μοσούλης».
Επίσης εξετάστηκαν οι σκηνοθετικές γραμμές που ακολούθησαν ο Πίτερ Χολ και η Κέιτι Μίτσελ. Η Ελένη Παπάζογλου αναφέρθηκε σε παραστάσεις της «Ορέστειας» στη διάρκεια της Μεταπολίτευσης, η Κωνσταντίνα Σταματογιαννάκη εστίασε στη χρήση των αρχειακών πηγών στη θεατρολογική έρευνα, ο Δημήτρης Δημητριάδης διερεύνησε όψεις του ζητήματος της μετάφρασης, ενώ ο Πέτερ Στάιν εξήγησε πώς εργάστηκε στην εμβληματική δική του παράσταση.