Πέρυσι είχαν κατηγορηθεί για διαφθορά, φέτος ήταν να απονεμηθούν νωρίτερα αλλά αναβλήθηκαν λόγω έξαρσης της πανδημίας, στο μεταξύ προέκυψε ένας πόλεμος που προκάλεσε διεθνή κατακραυγή (και μια τελετή των Οσκαρ που συζητήθηκε για λόγους όχι ακριβώς κινηματογραφικούς) και κάπως έτσι, τα φετινά μουσικά βραβεία Γκράμι απονεμήθηκαν την Κυριακή το βράδυ σε ένα εντυπωσιακό σόου, που πραγματοποιήθηκε στο MGM Grand Garden Arena του Λας Βέγκας και του οποίου τον τόνο έδωσε από νωρίς ο οικοδεσπότης του: «Σκοπεύουμε να ακούσουμε κάμποση μουσική», είπε ο παρουσιαστής και κωμικός Τρέβορ Νόα, «σκοπεύουμε να χορέψουμε, να τραγουδήσουμε, να μην πιάσουμε κανέναν στο στόμα μας και να δίνουμε βραβεία όλη νύχτα».
Στην πραγματικότητα βέβαια, από τις συνολικά 86 κατηγορίες των Γκράμι, μόνο εννιά παρουσιάστηκαν στην κυρίως τελετή απονομής: η έμφαση δόθηκε στις ζωντανές εμφανίσεις, από τις οποίες ξεχώρισαν εκείνες της Ολίβια Ροντρίγκο (σε μια θεατρικών προδιαγραφών ερμηνεία της επιτυχίας της «Drivers Licence»), της Λέιντι Γκάγκα (που συγκίνησε με το αφιέρωμά της στον 95χρονο Τόνι Μπένετ), του Τζον Μπατίστ (που επιβεβαίωσε τα πολλά ταλέντα του στο «Freedom»), του ντουέτου Silk Sonic (δηλαδή των Μπρούνο Μαρς και Anderson Paak που έπαιξαν το κομμάτι «777») και αρκετών ακόμα. Από την ίδια δεξαμενή προέκυψαν και οι μεγάλοι νικητές της βραδιάς: ο Τζον Μπατίστ κέρδισε μεταξύ άλλων το βραβείο του άλμπουμ της χρονιάς (για το «We Are»), οι Silk Sonic επέστρεψαν σπίτι και με το Γκράμι για το καλύτερο τραγούδι (το «Leave the Door Open»), ενώ η Ολίβια Ροντρίγκο διακρίθηκε και ως καλύτερη νέα καλλιτέχνις.
Με έναν μάλλον αναπόφευκτο τρόπο επίσης, κάθε άλλο παρά αποκλειστικά μουσική ήταν η βραδιά· κάπου στα μισά της, ο πρόεδρος της Ουκρανίας Βολοντίμιρ Ζελένσκι εμφανίστηκε σε βιντεοσκοπημένο μήνυμα, όπου είπε περίπου τα εξής: «Ο πόλεμος: τι πιο αντίθετο στη μουσική; Η σιωπή των κατεστραμμένων πόλεων και των σκοτωμένων ανθρώπων. (…) Οι μουσικοί μας φορούν αλεξίσφαιρα γιλέκα αντί για σμόκιν. Τραγουδούν στους τραυματίες στα νοσοκομεία, ακόμα και σε όσους δεν μπορούν να τους ακούσουν. (…) Υπερασπιζόμαστε την ελευθερία μας να ζούμε, να αγαπάμε, να είμαστε υγιείς. Πολεμάμε τη Ρωσία, που με τις βόμβες της φέρνει μια φρικτή, νεκρική σιωπή. Γεμίστε τη σιωπή με τη μουσική σας. Πείτε την ιστορία μας, την αλήθεια για τον πόλεμο, υποστηρίξτε μας όπως μπορείτε, αλλά όχι με τη σιωπή. Και τότε θα έρθει η ειρήνη».