Red Hot Chili Peppers
Unlimited Love
Warner
Με έναν δικό τους τρόπο (ή από μια οπτική εντελώς υποκειμενική), είναι ωραία τα success stories που έχουν τις απαρχές τους στα φαινομενικά αθώα σχολικά χρόνια των πρωταγωνιστών τους. Οπως για παράδειγμα η ιστορία μιας μπάντας της οποίας τα ιδρυτικά μέλη γνωρίστηκαν σε ένα λύκειο του Λος Αντζελες στα τέλη της δεκαετίας του ’70 και αποφάσισαν να παίξουν μουσική για να διασκεδάσουν, να ξεδώσουν, να κρατήσουν ζωντανή τη φλόγα που τους είχαν ανάψει μουσικοί τόσο γεμάτοι ενέργεια και ρυθμό, όσο οι Funkadelic, ο Τζίμι Χέντριξ και ο Στίβι Γουόντερ, οι Gang of Four, ο Μπούτσι Κόλινς και τόσοι ακόμη.
Και αν τέτοιες επιρροές θα έμοιαζαν αργότερα ανήμπορες να κρατήσουν ένα συγκρότημα εμπορικά ζωντανό στην πιο καθωσπρέπει αισθητικά δεκαετία του ’90 αλλά και του 2000, οι Red Hot Chili Peppers δεν μάσησαν: έπειτα από τέσσερα άλμπουμ μετεφηβικού φανκ ροκ, το 1988 καλωσόρισαν τον «μελίρρυτο» Τζον Φρουσιάντε στην κιθάρα, προσέλαβαν στην παραγωγή τον «θηριοδαμαστή» Ρικ Ρούμπιν και κυκλοφόρησαν δίσκους όπως τα «Blood Sugar Sex Magik», «Californication» ή «Stadium Arcadium», που με τους ρυθμούς, τις μελωδίες και τα άφθονα σουξέ τους ενεργοποιούσαν και το σώμα, και την ψυχή, και το πορτοφόλι του κοινού.
Πραγματικά «ωραίες» ιστορίες, βέβαια, είναι εκείνες που δεν διαθέτουν αποκλειστικά ωραίες πτυχές και οι Red Hot Chili Peppers είχαν ήδη δει ένα μέλος τους, τον Χιλέλ Σλόβακ, να πεθαίνει από υπερβολική δόση, είχαν προσπαθήσει αρκετές φορές να πείσουν τον Φρουσιάντε να παραμείνει στην μπάντα και να απεξαρτηθεί από την ηρωίνη (χωρίς αυτό να σημαίνει ότι ο τραγουδιστής Αντονι Κίντις έλεγχε ακριβώς τον δικό του εθισμό) και είχαν βρεθεί δικαίως στο στόχαστρο λόγω των κακοποιητικών συμπεριφορών κάποιων μελών τους.
Πλέον κοντεύουν τα εξήντα και όλα αυτά είναι όχι περασμένα, αλλά πάντως τραγουδισμένα από τους ίδιους, στα μετέπειτα άλμπουμ τους, με διάθεση λίγο πιο στοχαστική. Ο τελευταίος τους δίσκος, «Unlimited Love», μοιάζει σαν ένα πρώτο απόσταγμα των πολλών εμπειριών μιας μπάντας που δεν έχει νόημα να αρνηθεί τις ταυτότητές της, ούτε έχει όμως τη διάθεση να τις εμπλουτίσει με τα μουσικά κλισέ της εποχής.
Σε κομμάτια όπως το ραδιοφωνικό «Black Summer», το συναυλιακό «Here Ever After», το χορευτικό «Whatchu Thinkin’», το βαρύ «These Are the Ways», το πιο αφηγηματικό «Veronica» ή το ψυχεδελικό «The Heavy Wing», θα βρει κανείς όλα όσα λάτρεψε στους Red Hot Chili Peppers: τα εύκαμπτα σαν λάστιχο φωνητικά του Κίντις, τις πολύχρωμες, ολάνθιστες μελωδίες του Φρουσιάντε, το χοροπηδηχτό μπάσο του ημιπαράφρονος κλόουν που ακούει στο παρατσούκλι Flea, το σταθερό υπόστρωμα των ντραμς του Τσαντ Σμιθ και, αυτή τη φορά, την αίσθηση μιας παρέας που συνεχίζει να πορεύεται με οδηγό όσα αγάπησε κάποτε και όσα κατόπιν την έκαναν διάσημη (ή και αφόρητη ενίοτε), αλλά πάντως συνεκτική και μάλλον άνετη μπροστά στο πέρασμα του χρόνου.
B-side
Ο Μπρους Σπρίνγκστιν, οι Metallica, η Μαντόνα, οι U2 και ο Ελτον Τζον είναι μερικά από τα ονόματα που θα συμμετάσχουν σήμερα στη διαδικτυακή καμπάνια συγκέντρωσης ανθρωπιστικής βοήθειας για τους Ουκρανούς πρόσφυγες «Stand Up For Ukraine». Το εγχείρημα διοργανώνεται από τον οργανισμό Global Citizen, τον Καναδό πρωθυπουργό Τζάστιν Τριντό και την πρόεδρο της Ευρωπαϊκής Επιτροπής Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν, και θα κορυφωθεί αύριο με μια μεγάλη εκδήλωση στη Βαρσοβία.
