Φοβάται λοιπόν να σπάσει αβγά η κυβέρνηση Μητσοτάκη. l Δεν χωράει πια αμφιβολία: Φοβάται. l Και η πιο επιεικής εξήγηση είναι ότι δεν θέλει «μέσα σε τόσα δεινά να ανοίξει κι άλλα μέτωπα κοινωνικών αντιδράσεων» προχωρώντας στις μεταρρυθμίσεις που έχει υποσχεθεί. l Δηλαδή, τι; Πρέπει να υπάρχει πολιτική και κοινωνική νηνεμία για να τολμήσει μια κυβέρνηση να κάνει αναγκαίες εδώ και χρόνια μεταρρυθμίσεις; l Για να τολμήσει, έστω, να εφαρμόσει υπάρχοντες νόμους που θέτουν τέρμα στην κλοπή δημόσιας περιουσίας όπως λ.χ. τα αυθαίρετα ξενοδόχων και πάσης φύσεως «ισχυρών» l ή και απλώς θρασιμιών l πάνω σε παραλίες και γιαλούς; l Πρέπει να περιμένουμε κάποιου είδους «κανονικότητα» για να κάνουμε επιτέλους τα αυτονόητα l – άσε δε υπεσχημένα, συχνά και νομοθετημένα ήδη, όπως λ.χ. το συμμάζεμα των καθημερινών «διαδηλώσεων» και «πορειών» στο πολυβιασμένο κέντρο της Αθήνας, το οποίο έχουμε εγκαταλείψει στο έλεος του ΚΚΕ και των διατεταγμένων καθημερινών «κινητοποιήσεών» του; l Ποια «κανονικότητα» περιμένει η κυβέρνηση για να λυτρώσει τα πανεπιστήμια από τη γάγγραινα των τραμπούκων; l Νομίζει ότι με τις παρόλες του παχυλογά Θεοδωρικάκου ή τα ξόρκια του κυβερνητικού εκπροσώπου «το φως θα νικήσει το σκοτάδι»; l Αυτά άντε να γίνονται ανεκτά ως προεκλογικοί μπακαλιάροι, όχι ως υπουργικές αντιδράσεις όταν, μετά τρία χρόνια διακυβέρνησης, κουκουλοφόροι με βαριοπούλες γκρεμίζουν πανεπιστημιακές αίθουσες. l Εχουμε καταλάβει τι συμβαίνει δεκαετίες τώρα στη χώρα; l Την αξιολόγηση των εκπαιδευτικών ποια «κανονικότητα» θα την επιτρέψει ή θα την επιβάλει επιτέλους; l Την προκήρυξη απεργιών όχι με απόφαση ολίγων της συνδικαλαρίας αλλά με καθολικές ψηφοφορίες στα εργασιακά σωματεία πότε θα την επιβάλει η ευνομούμενη Πολιτεία; l Στα λιμάνια της χώρας, και ιδίως του Πειραιά, πότε θα πάψει η παράνομη, η μαφιόζικη παντοκρατορία ελάχιστων κομματόσκυλων; l Που μόνο αυτοί αποφασίζουν πότε και αν θα ταξιδέψουμε και πότε δεν θα ξεφορτωθούν εμπορεύματα; l Η όποια κανονικότητα κερδίζεται με τομές, με μεταρρυθμίσεις, με πολιτικές μάχες, με συνέπεια στα υπεσχημένα· l καμιά κανονικότητα δεν αποστέλλεται με κούριερ, κι εάν κι εφ’ όσον λειτουργούν τα ΕΛΤΑ. l
Καμιά κανονικότητα δεν αποστέλλεται με κούριερ, κι εάν κι εφ’ όσον λειτουργούν τα ΕΛΤΑ.
Με λύματα περιλούζουν κατά καιρούς οι συριζαίοι τον Μητσοτάκη συν γυναικί και τέκνοις, l δες όμως με τι ήθος, τι ιπποσύνη, αντιμετωπίζουν οι νεοδημοκράτες το γεγονός ότι l οι μεν Φίλης και σία αναθεματίζουν τα πρότυπα σχολεία ως «καρκίνο στα σπλάχνα της εκπαίδευσης», l ο δε βεζύρης τους να στέλνει τώρα τον γιο του σε πρότυπο Γυμνάσιο. l Κιχ δεν έχουν βγάλει οι νεοδημοκράτες· l προφανώς τοις Κυριάκου ρήμασι πειθόμενοι l «Μην πιάνουμε στο στόμα σύζυγο και τέκνα των αντιπάλων». l Ζιζάνιος όμως εγώ, εκτός από την αστική αβρότητα των ΝουΔαίων, θαμάζω και το άλλο: l Λες να ήξερε ο Φίλης, όταν προ ημερών εξέχεε τον τοξικό του ταξικόν κατά προτύπων, ότι ο βεζύρης του στέλνει τον γιο του σ’ ένα τέτοιο «ελιτίστικο» σχολείο; l Διότι δεν αποκλείεται και να ήξερε· l τέτοια αγαπητική ατμόσφαιρα που επικρατεί «στα σπλάχνα» του Σύριζα. l
Κράτει όμως σήμερα. l Εχει λιώσει ο τάλας στις περιοδείες μπας και φιλοτιμήσει συριζόκοσμο να πάνε να τον ψηφίσουν. l Τον έχει φάει η αγωνία μη και υστερήσει η κάλπη του από την κάλπη του Πασόκκα. l Διότι ναι μεν υπάρχουν κυρίες που εκστασιάζονται από την παρουσία του στη λαϊκή l –«Τι κάαανετε, κύριε Τσίπραααα; Αχ, θα τρελαθώωωω!»– l πλην, άλλο Πόθοι στους Πάγκους (της λαϊκής), κι άλλο να τρέχεις σε κάλπη για το τίποτα. l Οπότε ελλοχεύει ο κίνδυνος να εισπράξει σήμερα ο Αχαστος κάνα «αυτογκόλ» αντί θριάμβου, όπως γρουσούζεψε ο Κάλχας Παπαδημούλης.
