Υπάρχει και άλλος Παρθενώνας πέρα από το παγκόσμιο πολιτιστικό μνημείο στην καρδιά της πρωτεύουσας; «Υπάρχει» είναι η απάντηση και έχει μάλιστα μια φανταστική ιστορία να διηγηθεί. Ο Παρθενώνας είναι ένα ορεινό χωριό στη Σιθωνία Χαλκιδικής σε υψόμετρο 320 μ. Σήμερα, οι κάτοικοι του δεν ξεπερνούν τους οκτώ. Τα πράγματα όμως δεν ήταν πάντα έτσι. Μέχρι και τη δεκαετία του 1970, ο Παρθενώνας ήταν ένα χωριό που έσφυζε από ζωή. Ώσπου, οι κάτοικοι του άρχισαν να μετακομίζουν σταδιακά στον γειτονικό παραθαλάσσιο Νέο Μαρμαρά, ο οποίος μετατράπηκε σε τουριστικό θέρετρο.
Το 2015, μια παρέα παιδικών φίλων που κατάγονται από το χωριό αποφάσισαν να δώσουν ξανά ζωή στον Παρθενώνα διοργανώνοντας ένα τριήμερο φεστιβάλ θερινού κινηματογράφου με τίτλο Parthenώn Film Festival – Σινεμά στο χωριό. Έκτοτε, κάθε καλοκαίρι το εν λόγω φεστιβάλ φέρνει… την άνοιξη στον Παρθενώνα.
Το χωριό πλημμυρίζει με ντόπιους από τα γειτονικά χωριά αλλά και με Έλληνες και ξένους τουρίστες που παραθερίζουν στην Χαλκιδική. Όλοι, προσέρχονται με αυξημένο ενδιαφέρον στο χωριό, το οποίο έχει χαρακτηριστεί παραδοσιακός οικισμός, για να δουν μια από τις πολλές ταινίες που προβάλλονται, δωρεάν.
Με αφορμή τη διοργάνωση του 7ου Parthenώn Film Festival, από τις 8 ως τις 10 Ιουλίου 2022 ζητήσαμε από τον Άγγελο Μαλλίνη, έναν εκ των εμπνευστών του, να μας πει πώς ξεκίνησαν όλα αυτά αλλά και πώς επανήλθε στη ζωή ένα πανέμορφο χωριό που κινδύνευε να περάσει στη λήθη.
Αυτή είναι η μικρή ιστορία του φεστιβάλ όπως την αφηγήθηκε στο kathimerini.gr ο Άγγελος.
«Είμαστε μια παρέα πέντε παιδικών φίλων- ο Φώτης και ο Χρήστος Πολίτης, ο Στράτος Αλεξόπουλος, η Μάγδα Βλάχου και εγώ- οι οποίοι ζήσαμε και μεγαλώσαμε στον Νέο Μαρμαρά Χαλκιδικής, 6 περίπου χιλιόμετρα νότια από τον Παρθενώνα, όπου γεννήθηκαν οι γονείς μας.
Όταν ήμασταν μικροί, τρέχαμε λαχανιασμένοι στους δρόμους του οικισμού και φαντασιωνόμασταν πως μια μέρα θα φεύγαμε για να ζήσουμε στις μεγάλες πόλεις και να κυνηγήσουμε εκεί τα όνειρα μας».
«Μέχρι που μεγαλώσαμε, πήγαμε στις πόλεις όπως θέλαμε και μετά αρχίσαμε να επιστρέφουμε κάθε καλοκαίρι στον Μαρμαρά και στον Παρθενώνα. Είχαμε ακόμα μέσα μας ζωντανές τις μνήμες από τα πανηγύρια τα καλοκαίρια και από διάφορες άλλες λαογραφικές εκδηλώσεις που διοργανώνονταν στο χωριό. Και είχαμε ζωντανές και τις περιγραφές των γονιών μας για το πως τα καλοκαίρια του 1950 και του 1960 έσπαγαν οι αρμοί στην πέτρινη πλατεία από τα μεγάλα παραδοσιακά γλέντια.
Η αγάπη μας για το χωριό, μάς ώθησε να δημιουργήσουμε αυτό το φεστιβάλ και να επιστρέφουμε κάθε καλοκαίρι εδώ, με επιλεγμένες, παλιές και νέες ταινίες.
Η πρωτοβουλία μας ξεκίνησε το 2015 όταν αντιληφθήκαμε ότι στην ευρύτερη περιοχή της Σιθωνίας, όπου απαρτίζεται από έξι χωριά, δεν υπάρχει κανένας θερινός κινηματογράφος. Τελικά, η έναρξη του φεστιβάλ συνέπεσε με το Σαββατοκύριακο του δημοψηφίσματος, ενώ είχαν ήδη προηγηθεί τα capital controls. Αποφασίσαμε παρ’ όλα αυτά να συνεχίσουμε. Η ανταπόκριση ήταν τεράστια ήδη από την πρώτη χρονιά.
Σε εκείνη την πρώτη διοργάνωση συνέβη το εξής σουρεαλιστικό αλλά ωραίο: καθίσαμε την πρώτη βραδιά του φεστιβάλ οι πέντε φίλοι στην πλατεία του Παρθενώνα μαζί με τους γονείς μας και παρακολουθήσαμε τα “400 χτυπήματα” του Τρυφό. Ήμασταν 300 θεατές. Πλέον, κάθε βράδυ του φεστιβάλ, οι θεατές ξεπερνούν τους 1000. Γεμίζει όλη η πλατεία, γεμίζουν μέχρι και οι λόφοι στην παλιά εκκλησία του Αγίου Στεφάνου. Ο κόσμος έρχεται οργανωμένος με τα σκαμπό και τα μαξιλάρια του».
»Πια, έρχονται επισκέπτες για το φεστιβάλ από την Αθήνα, ακόμα και από την Πελοπόννησο αλλά και την Κρήτη. Σκεφτείτε ότι φέτος κάναμε κάλεσμα εθελοντών για να μας βοηθήσουν στο στήσιμο του φεστιβάλ και είχαμε 150 αιτήματα, τα περισσότερα μάλιστα από τη Νότια Ελλάδα.
Γρήγορα, την προσπάθεια μας πλαισίωσαν σημαντικοί οργανισμοί και χορηγοί οι οποίοι μας έδωσαν τη δυνατότητα να εξοπλιστούμε με σύγχρονους προβολείς, γιγαντοοθόνες και οπτικοακουστικά μηχανήματα. Και παράλληλα, τρέχουν και άλλες δράσεις. Θέλω να σταθώ σε μία που κάναμε στα εγκαταλειμμένα σπίτια του χωριού. Ένα καλοκαίρι, φοιτητές της Σχολής Καλών Τεχνών και Εικαστικών Εφαρμογών Φλώρινας έντυσαν τα παράθυρα των παλιών σπιτιών με έργα ζωγραφικής».
» Το εγχείρημα είχε πολύ μεγάλη απήχηση. Θυμόμαστε ακόμα όλοι τον μικρότερο κάτοικο του Παρθενώνα, τον Δημήτρη, ο οποίος επισκεπτόταν κάθε μέρα ένα παλιό σπίτι στον δρόμο που μένει και έβαζε την μαμά του να του διαβάζει τους στίχους από το ποίημα “Τα παράθυρα” του Καβάφη που είχε πάνω του το έργο.
Στην ουσία, το “Σινεμά στο Χωριό” προωθεί με έναν τρόπο και τον εναλλακτικό εσωτερικό τουρισμό. Για εμάς, το ότι έχει μπει στον καλοκαιρινό χάρτη ο Παρθενώνας και μάλιστα με μια ποιοτική πολιτιστική διοργάνωση είναι πολύ σημαντικό, μιας και τα τελευταία χρόνια, η Χαλκιδική έχει συνδεθεί με έναν μαζικό, θορυβώδη τουρισμό.
Όσο για εμάς, αντιμετωπίζουμε αυτό που κάνουμε σαν μια αποστολή διάσωσης της μνήμης. Νιώθουμε ότι κάθε καλοκαίρι επιστρέφουμε στον γενέθλιο τόπο μας με ένα δώρο στα χέρια».
Με την ματιά του ντόπιου
Ενδιαφέρουσα και συγκινητική είναι και η ιστορία που είχε να μας πει η Άννα Καρανικόλα, μια εκ των κατοίκων του χωριού. H Άννα ζει με την οικογένεια της στον Παρθενώνα από το 2008 όταν και αποφάσισε με τον σύζυγό της, ναυτικό στο επάγγελμα, να μετακομίσουν από τον Νέο Μαρμαρά στο μικρό, διατηρητέο χωριό. Η ίδια διατηρεί ένα κρεοπωλείο στον Μαρμαρά.
Και γιατί γύρισε στο εγκαταλειμμένο χωριό; Όπως λέει η ίδια στην «Κ»: «Ήταν ένα όνειρο που είχα από μικρή – να επιστρέψω στο χωριό μιας και όλοι οι συγγενείς μού μιλούσαν με μεγάλη αγάπη για τον Παρθενώνα. Το 2015 όταν και ξεκίνησε το φεστιβάλ, ο γιος μου ο Δημήτρης ήταν 2, 5 χρονών και η κόρη μου μόλις λίγων μηνών. Δεν μπορείτε να φανταστείτε πόσο ενθουσιασμένος ήταν ο Δημήτρης που έβλεπε για πρώτη φορά στη ζωή του μια τεράστια οθόνη στη μέση της πλατείας. Έκατσε σε μια καρέκλα μόνος του και έλεγε διαρκώς: “τι μεγάλη που είναι!”».
Όπως μας εξηγεί η Άννα, τον χειμώνα οι κάτοικοι του χωριού δεν ξεπερνούν τους οκτώ. «Εκτός από την οικογένεια μου εδώ ζει άλλη μια μητέρα με τα δύο της παιδιά και ένα ζευγάρι συνταξιούχων. Το καλοκαίρι και ειδικά τις μέρες του φεστιβάλ, το χωριό μεταμορφώνεται. Ξαφνικά, η πλατεία και όλα τα σοκάκια γεμίζουν με κόσμο δίνοντας όχι μόνο σε εμάς στον Παρθενώνα αλλά και στα γύρω χωριά, μεγάλη χαρά. Ειδικά με τη δράση της Καλών Τεχνών, όλος ο Παρθενώνας έμοιαζε με ανοιχτό μουσείο».
»Πολλοί τουρίστες μένουν στους προυπάρχοντες δημοτικούς ξενώνες του χωριού για όσες ημέρες διαρκεί το φεστιβάλ. Πραγματικά εύχομαι μέσα από την καρδιά μου, τα παιδιά να το διοργανώνουν για πολλά χρόνια ακόμα!»
*Το φετινό κινηματογραφικό αφιέρωμα έχει θέμα το ταξίδι, από τις περιπλανήσεις για δύο μέχρι τα οικογενειακά road trip και τις μοναχικές αναζητήσεις. Ο Άγγελος Μαλλίνης σημειώνει πως βασικοί συμπαραστάτες του φεστιβάλ είναι το Ίδρυμα Σταύρος Νιάρχος, ο Τουριστικός Οργανισμός Halkidiki ενώ ανάμεσα στους χορηγούς είναι η Fix Hellas, το Φυσικό Μεταλλικό Νερό «Ζαγόρι» κ.α. Περισσότερες πληροφορίες: facebook– Parthenώn Film Festival.
Ακολουθήστε το kathimerini.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις
Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, στο kathimerini.gr