Στις 2 Δεκεμβρίου 2010 όλα τα ισχυρά στελέχη της FIFA ανά τον κόσμο συγκεντρώθηκαν στη Ζυρίχη της Ελβετίας. Εκεί ήταν ακόμη ο πρίγκιπας Ουίλιαμ του Ηνωμένου Βασιλείου, αλλά και ο Αμερικανός πρώην πρόεδρος Μπιλ Κλίντον, ως επικεφαλής των εκστρατειών των χωρών τους για την ανάληψη της διοργάνωσης των Παγκοσμίων Κυπέλλων του 2018 και του 2022 αντίστοιχα. Για πρώτη φορά στην ιστορία του θεσμού, δύο Μουντιάλ θα αποκτούσαν οικοδεσπότη την ίδια μέρα, ενώ Βρετανοί και Αμερικανοί θεωρούνταν φαβορί για τις αναλήψεις. Ως γνωστόν, αυτές κατέληξαν σε Ρωσία και Κατάρ. «Εκείνη την εποχή τα περισσότερα μέλη της εκτελεστικής επιτροπής της FIFA ήταν αρκετά ηλικιωμένα. Με τη διπλή ψήφο πήραν τα διπλάσια χρήματα. Ηταν μέρα πληρωμής για εκείνους», λέει μια από τις συνεντευξιαζόμενες του «FIFA Uncovered». Η ίδια ήταν τότε σύζυγος ενός μέλους, το οποίο ωστόσο την κρίσιμη στιγμή βρέθηκε στη λάθος πλευρά της… συναλλαγής.
Θα πείτε, τι σχέση έχουν όλα αυτά με ποδόσφαιρο; Καμία και απόλυτη, είναι πιθανότατα η διττή απάντηση. Η σειρά ντοκιμαντέρ του Netflix, που κυκλοφόρησε –όχι τυχαία– ακριβώς πριν από την έναρξη του εν εξελίξει Μουντιάλ του Κατάρ, αφηγείται μια ιστορία διαφθοράς και σκοτεινών επιρροών. Κυρίως όμως παρουσιάζει ένα αντιπαράδειγμα για το πώς ένας παγκόσμιος αθλητικός και κατ’ επέκταση πολιτισμικός οργανισμός, ο μόνος μαζί με τον ΟΗΕ που μετράει τόσα μέλη, μπορεί να εξελιχθεί σε εγκληματική οργάνωση, με δομή και μεθόδους που παραπέμπουν στη μαφία ή στα μεξικανικά καρτέλ ναρκωτικών.
Αυτά τα δραματικά δεν είναι δικά μας, τα βλέπουμε και τα ακούμε στο ντοκιμαντέρ από τους αξιωματούχους της Γενικής Εισαγγελίας των ΗΠΑ, η οποία ήταν αυτή που άσκησε πρώτη διώξεις εναντίον κραταιών στελεχών της FIFA. Ο σημαντικότερος από αυτούς είναι φυσικά ο Σεπ Μπλάτερ, τον οποίο, σε προχωρημένη ηλικία και μάλλον αμετανόητο, βλέπουμε να μιλάει με ενθουσιασμό για τις «χρυσές εποχές». «Η FIFA είναι τρόπος ζωής», σημειώνει σε κάποιο άλλο σημείο ένας από τους δεκάδες ομιλητές του ντοκιμαντέρ, αναφερόμενος στο κλειστό κλαμπ ανθρώπων οι οποίοι διαφεντεύουν τις τύχες του παγκόσμιου ποδοσφαίρου και πλουτίζουν από αυτό.
Η απάτη έχει και πολιτισμικές διαστάσεις, αφού ο ίδιος ο Μπλάτερ ανήλθε στην εξουσία έπειτα από την αποχώρηση του προκατόχου του Ζοάο Χαβελάνζ, υποσχόμενος την ποδοσφαιρική ανάπτυξη σε χώρες της Αφρικής, της Καραϊβικής και της Ασίας. «Το Μουντιάλ θα έρθει στην Αφρική», διατράνωνε ο Ελβετός ισχυρός άνδρας αγκαλιά με τον Νέλσον Μαντέλα. Οταν αυτό συνέβη, το 2010, εκείνος είχε ήδη στο τσεπάκι του τις ψήφους πολλών ομοσπονδιών, οι οποίες ακολουθούσαν τυφλά ηγέτες, όπως ο δαιμόνιος Τζακ Γουόρνερ από το Τρίνιταντ και Τομπάκο. Το τελευταίο, μαζί με άλλα σπιθαμιαία νησάκια, έχουν στις εκλογές της FIFA ψήφο ακριβώς ισότιμη με εκείνη της Αγγλίας ή της Γερμανίας.
Αυτό φυσικά δεν αποτελεί από μόνο του πρόβλημα, ωστόσο λαμβάνει άλλη διάσταση μετά την αποκάλυψη πως συγκεκριμένα στελέχη της εκτελεστικής επιτροπής από την Αφρική χρηματίστηκαν με 1,5 εκατ. δολάρια έκαστο προκειμένου να υπερψηφίσουν την υποψηφιότητα του Κατάρ. Το ακόμη πιο εξωφρενικό της υπόθεσης είναι πως και ύστερα από όλα αυτά τα συνταρακτικά, η FIFA συνέχισε να λειτουργεί κανονικά, αγνοώντας τα παράδοξα και τις δυσκολίες της διεξαγωγής ενός Μουντιάλ στο συγκεκριμένο μέρος· «το χρήμα είχε ήδη μοιραστεί», όπως παρατηρεί ο κωμικός Τζον Ολιβερ, σε ένα απολαυστικό επεισόδιο της εκπομπής του «Last Week Tonight», αφιερωμένο στο Παγκόσμιο Κύπελλο του Κατάρ.