Αυλαία έριξε την περασμένη Κυριακή η Μπερλινάλε, η οποία στην 73η έκδοσή της επέστρεψε για τα καλά στην προ πανδημίας κανονικότητα. Του λόγου το αληθές επιβεβαιώνουν και οι αριθμοί, με περισσότερους από 320.000 κινηματογραφόφιλους και 20.000 διαπιστευμένους επαγγελματίες να γεμίζουν τις αίθουσες μέσα στο περασμένο δεκαήμερο, απολαμβάνοντας ένα ομολογουμένως πολυσυλλεκτικό πρόγραμμα. Από το τελευταίο, για δεύτερη συνεχόμενη φορά έπειτα από το τελευταίο Φεστιβάλ Βενετίας, μεγάλος νικητής αναδεικνύεται ντοκιμαντέρ: το «Sur l’ Adamant» συγκεκριμένα, του Γάλλου Νικολά Φιλιμπέρ, ο οποίος φάνηκε και ο ίδιος απολύτως έκπληκτος παραλαμβάνοντας τη Χρυσή Αρκτο.
Η πρόεδρος της επιτροπής, Κρίστεν Στιούαρτ –στα 32 της, η νεότερη στην ιστορία του φεστιβάλ–, αιτιολόγησε την επιλογή του φιλμ που έχει για θέμα του την ψυχική υγεία ως εξής: «Την τέχνη την καταλαβαίνεις όταν τη δεις· ή μάλλον τη νιώθεις. Κι εμείς στην επιτροπή νιώσαμε στα κόκαλά μας αυτή την ταινία». Περισσότερες απορίες βέβαια σχετικά με το τι… ένιωσαν υπάρχουν για την Αργυρή Αρκτο – Ειδικό Βραβείο της Επιτροπής, η οποία κατέληξε στο «Bad Living» του Ζουάο Κανίζο, ένα φιλμ κατά κοινή παραδοχή επιεικώς μέτριο. Αντιθέτως εκτιμήθηκε δεόντως –και βραβεύτηκε αναλόγως– η σκηνοθεσία του Φιλίπ Γκαρέλ στο «Le Grand Chariot», όπως και το σενάριο της Ανγκελα Σάνελεκ στο εν μέρει γυρισμένο και στην Ελλάδα «Music». Τις εντυπώσεις πάντως στην τελετή απονομής έκλεψε σίγουρα η απίθανη πιτσιρίκα Σοφία Οτέρα του «20.000 Species of Bees», η οποία έφυγε με το βραβείο του πρώτου ρόλου.
Βραβεύσεων συνέχεια όμως είχαμε και στην άλλη πλευρά του Ατλαντικού, εκεί όπου το «Τα πάντα όλα» των Νταν Κουάν και Ντάνιελ Σάινερτ μοιάζει πια να ανεβάζει κατά πολύ τις οσκαρικές του πιθανότητες. Μέσα στο περασμένο τετραήμερο το sui generis φιλμ, που μετρά 11 υποψηφιότητες για τα χρυσά αγαλματίδια, κέρδισε αρχικά το σχετικό έπαθλο της Ενωσης Παραγωγών (Producers Guild Awards), ενώ στη συνέχεια θριάμβευσε και στα βραβεία της Ενωσης Ηθοποιών (Screen Actors Guild Awards).
Να τα πάρουμε όμως με τη σειρά. Για να το πούμε απλά, το βραβείο των παραγωγών είναι εκείνο που συνήθως δείχνει και την κατεύθυνση για το Οσκαρ Καλύτερης Ταινίας. Το συγκεκριμένο Οσκαρ είναι το μοναδικό για το οποίο ψηφίζει το σύνολο των μελών της Ακαδημίας, ωστόσο εκείνοι που το παραλαμβάνουν επί σκηνής είναι οι ίδιοι οι παραγωγοί, οπότε η γνώμη τους μετράει. Και η ένωση των ηθοποιών όμως, μακράν η πολυπληθέστερη του Χόλιγουντ, παίζει σημαντικό ρόλο στην οσκαρική κούρσα. Από τα δικά της βραβεία, το «Τα πάντα όλα» κέρδισε συνολικά τέσσερα: πρώτου γυναικείου ρόλου για τη Μισέλ Γέο, δεύτερου γυναικείου και ανδρικού ρόλου για την Τζέιμι Λι Κέρτις και τον Κε Χούι Κούαν αντιστοίχως, αλλά και εκείνο –το πιο σημαντικό– για το συνολικό καστ της ταινίας.