«Μια ανεξάρτητη ταινία που μας έκλεψε την καρδιά καταφέρνοντας με τα μέσα που είχε να θίξει σημαντικά ζητήματα παραμένοντας διεισδυτική, αυθεντική και γενναία. Ξεφεύγοντας από τις στερεότυπες καταγραφές της ελληνικής επαρχίας με τρόπο που σπάνια βλέπουμε στο ελληνικό σινεμά, οι δημιουργοί κέρδισαν ένα μεγάλο στοίχημα».
Αυτά ανέφερε μεταξύ άλλων η κριτική επιτροπή του προέδρου Λευτέρη Χαρίτου στο σκεπτικό της για την απονομή του Χρυσού Διονύσου, του κορυφαίου βραβείου του Φεστιβάλ Ταινιών Μικρού Μήκους Δράμας, στην «Αρκουδότρυπα» των Στέργιου Ντινόπουλου και Χρυσιάννας Παπαδάκη.
Οι δύο νεαροί κινηματογραφιστές μας ταξιδεύουν όντως στην ελληνική επαρχία και συγκεκριμένα σε κάποιο ορεινό χωριό της Πίνδου, όπου συναντάμε την Αργυρώ και την Αννέτα. Κολλητές φίλες –και κάτι παραπάνω ίσως– οι δυο τους πρόκειται σύντομα να χωριστούν, καθώς η δεύτερη μένει έγκυος και ετοιμάζεται να φύγει με τον σύντροφό της για τη Λάρισα.
«Η ιστορία μας βγήκε πηγαία· είναι ένας συνδυασμός δικών μου εμπειριών από το χωριό, βιωμάτων της Χρυσιάννας αλλά και αφηγήσεων από παιδιά που μένουν σε τέτοια μέρη. Επειδή είμαστε και οι ίδιοι κοντά στην ηλικία των ηρωίδων, αισθανθήκαμε ότι υπάρχει ένα κενό στην ελληνική μυθοπλασία όσον αφορά τις ιστορίες ενηλικίωσης, ειδικά εκείνες που τοποθετούνται στην επαρχία. Θέλαμε όμως να το κάνουμε με τρόπο που να μας γεμίζει δημιουργικά και να μας κινεί το ενδιαφέρον», λέει ο Στέργιος Ντινόπουλος.
Πράγματι η ταινία τους δεν προσεγγίζει συμβατικά ούτε τους χαρακτήρες ούτε τον τόπο. Οι δύο φίλες ξεκινούν μια βόλτα στο βουνό, με προορισμό την Αρκουδότρυπα, μια μυστηριώδη σπηλιά που στο λαϊκό συνειδητό μοιάζει να έχει και υπερφυσικές ιδιότητες. Η παραμυθική διάσταση, πολύ διακριτικά τονισμένη, συμπληρώνει και αναδεικνύει ακόμα περισσότερο τη βαθιά ανθρώπινη ιστορία που βρίσκεται στο πρώτο πλάνο. «Τα παιδιά σε αυτά τα μέρη έχουν πολύ πιο στενή σχέση με τη φύση, κάτι που συχνά το ζηλεύουμε όσοι έχουμε μεγαλώσει στην Αθήνα. Επίσης πολλές φορές εργάζονται μέσα στο φυσικό τοπίο, περνούν μεγάλο μέρος της μέρας τους εκεί. Τα μεταφυσικά στοιχεία τώρα που αντλούν και από τις διάφορες παραδόσεις, θέλαμε να συνυπάρχουν με μια κατά τα άλλα πολύ ρεαλιστική ιστορία», αναφέρει η Χρυσιάννα Παπαδάκη και ο συν-σκηνοθέτης της συμπληρώνει: «Η φύση με τον εσωτερικό παλμό της, αντικατοπτρίζει με έναν τρόπο και τον κόσμο των ηρωίδων. Τη λέξη “παραμύθι” πάντως τη λέγαμε συχνά μεταξύ μας στα γυρίσματα». Τα τελευταία έγιναν στην περιοχή της Ελάτης, στη Νότια Πίνδο, από όπου και κατάγεται ο νέος Ελληνας κινηματογραφιστής.
Αν και μακροσκελής για μικρού μήκους (38 λεπτά), η «Αρκουδότρυπα» δεν έχει τελειώσει την αφήγησή της. Το δίδυμο των Ελλήνων σκηνοθετών έχει ήδη ολοκληρώσει τα γυρίσματα άλλων δύο επεισοδίων που θα προστεθούν στην «Τριλογία της Αρκουδότρυπας» σχηματίζοντας ένα μεγάλου μήκους φιλμ.
«Στόχος είναι να αναπτύξουμε περισσότερο την ιστορία της Αργυρώς και της Αννέτας, μπορεί να χρησιμοποιήσουμε και ένα καινούργιο μοντάζ για τη μεγάλου μήκους, όμως αυτό θα το ανακαλύψουμε στην πορεία».