Η παραδοχή ήταν ομόφωνη: η αναγνώριση αυτή ας είναι η αρχή, το πρώτο, δίκαιο και αναγκαίο βήμα. Προχθές, στην αίθουσα τελετών του δημαρχείου Αθηνών δεν έμεινε κανείς στη θέση του όταν ο Γιώργος Λούκος τελείωσε τη σύντομη ευχαριστήρια ομιλία του, έχοντας στο στέρνο του το μετάλλιο του Δήμου Αθηναίων. Ολοι όρθιοι χειροκροτούσαν με συγκίνηση ευρύχωρη και ανταποδοτική. Ο πρώην πρόεδρος και καλλιτεχνικός διευθυντής του Φεστιβάλ Αθηνών – Επιδαύρου, «που μας άνοιξε τα μάτια οδηγώντας τον θεσμό σε μεγάλη ακμή, προσφέροντας με τις γνώσεις και τις επαφές του», όπως είπε η φίλη του, ηθοποιός, Ολια Λαζαρίδου, τιμήθηκε με το μετάλλιο του δήμου. «Η πόλη σάς τιμά και τιμάται από εσάς», υπογράμμισε ο σκηνοθέτης και ηθοποιός Νίκος Καραθάνος.
Οι καλλιτέχνες, επώνυμοι άνθρωποι του πολιτισμού, συνεργάτες, όλοι σχεδόν φίλοι του, καθένας/καθεμία με προσωπική σχέση μαζί του, γέμισαν την αίθουσα στην πλατεία Κοτζιά, σε μια βραδιά που είχε οργανώσει ο δήμαρχος Κώστας Μπακογιάννης. Ηταν μια τελετή με «ηθική σημασία», που «υπερβαίνει κόμματα, ιδεολογίες και εκλογές», φρόντισε εξαρχής να διευκρινίσει ο κ. Μπακογιάννης.
Μόλις πριν από τρεις μήνες έληξε η οκτάχρονη εμπλοκή του Γ. Λούκου με την ελληνική Δικαιοσύνη, όταν κρίθηκε αθώος από το Τριμελές Εφετείο Κακουργημάτων Αθηνών. Είχε άδικα κατηγορηθεί για διασπάθιση δημοσίου χρήματος, με αποτέλεσμα την απομάκρυνσή του από τη διεύθυνση του οργανισμού το 2015. «Ποιος θα μπορέσει να τον αποζημιώσει για τα οκτώ χρόνια ταλαιπωρίας και ψυχικής οδύνης, που ήταν αναγκασμένος να πηγαινοέρχεται, με συνεχείς αναβολές, συρόμενος στα δικαστήρια;»· «άδειασες έναν κόσμο επάνω μας και εμείς αδειάσαμε όλη την Ελλάδα επάνω του», τόνισαν οι ομιλητές, εκφράζοντας, μαζί με τον δήμαρχο Αθηναίων, το κοινό αίσθημα. Σε αυτήν την περιπέτεια «της μικρότητας και του φθόνου, η αφρόκρεμα του πνευματικού κόσμου, διεθνώς, τον στήριξε ανεπιφύλακτα».
Τα επίθετα που ακούστηκαν συναγωνίζονταν λες ποιο θα αποδώσει πληρέστερα την ουσία και αξία του τιμωμένου: ανιδιοτελής, τολμηρός, ευφάνταστος, αποτελεσματικός, μοναδικός. «Δεν άφησες μια εποχή, έφερες μια εποχή που διαρκεί ακόμα», συνόψισε η φίλη του Ντόρα Βυζοβίτη. Η Ολια Λαζαρίδου έβαλε την καθοριστική πινελιά, αναφερόμενη σε αυτήν τη «σοβαρή ελαφράδα» που τον χαρακτήριζε, με την οποία γίνονταν όλα «χωρίς να το κάνει θέμα».
Οταν ήρθε η ώρα να μιλήσει ο Γιώργος Λούκος, η φωνή του δύσκολα ισορρόπησε από τη συγκίνηση. Εκανε αναδρομή στο 2006 που επέστρεψε στην Ελλάδα από τη Γαλλία για να αναλάβει την καλλιτεχνική διεύθυνση του φεστιβάλ (ύστερα από πρόσκληση του Κώστα Καραμανλή): «Η σχέση μου με την Ελλάδα άλλαξε πολύ με το φεστιβάλ. Γιατί άρχισα να βλέπω τους Ελληνες καλλιτέχνες και νέους που δεν είχαν ούτε επιχορηγήσεις ούτε τίποτα. Και λίγο λίγο τους παρακολουθούσα να αλλάζουν και να αλλάζουν και τη χώρα», είπε.
Εφθασε την Τετάρτη το βράδυ στην Αθήνα για την προχθεσινή απονομή και βγήκε αμέσως στους δρόμους να περπατήσει. Δεν χορταίνει να περπατάει. «Εδώ είναι η πατρίδα μου. Χαίρομαι που είμαι Ελληνας», κατέληξε με το χέρι στην καρδιά και στο μετάλλιο.