Μετά την Εκτη και την Ογδοη Συμφωνία του Μπρούκνερ που περιέλαβε στο πρόγραμμά της στις αρχές του 2022, η Κρατική Ορχήστρα Αθηνών παρουσίασε την 1η Δεκεμβρίου 2023 μία ακόμη συμφωνία του Αυστριακού συνθέτη, αυτή τη φορά τη δημοφιλή Τέταρτη, που ο ίδιος ονόμασε «Ρομαντική». Την ορχήστρα κλήθηκε να διευθύνει ο Γερμανός αρχιμουσικός Κορνέλιους Μάιστερ.
Ομως πριν από αυτήν, στο πρώτο μέρος της βραδιάς, η Αλεξία Μουζά ήταν σολίστ στο ακόμη δημοφιλέστερο πρώτο Κοντσέρτο για πιάνο του Τσαϊκόφσκι. Η πιανίστρια έδωσε μια εξαιρετική ερμηνεία, καθώς το έργο φάνηκε να ταιριάζει άριστα στο πληθωρικό ταλέντο και στη δυναμική παρουσία της. Πρώτα από όλα η Μουζά διέθετε τον ρωμαλέο ήχο που είναι απαραίτητος σε ένα έργο όπου το πιάνο οφείλει να υπερασπίζεται τη μουσική τουλάχιστον ισότιμα πλάι στην ορχήστρα. Ταυτόχρονα, η τεχνική της επέτρεπε να προβάλλει τις πάμπολλες φράσεις μεγάλης δεξιοτεχνίας με καθαρότητα πάνω από τον ορχηστρικό ήχο, γεγονός που αναδείκνυε με ιδιαίτερη σαφήνεια το μουσικό κείμενο.
Η εμπειρία της πιανίστριας στη μουσική δωματίου φάνηκε χρήσιμη στο δεύτερο μέρος, κατά τη συνομιλία της με όργανα της ορχήστρας που αναλάμβαναν σολιστικό ρόλο. Στο μεσαίο τμήμα του ίδιου μέρους η Μουζά ανταποκρίθηκε με την ίδια επιτυχία στο ανάλαφρο, κάποτε σχεδόν ιλαρό ύφος που αναζητάει η γραφή του Τσαϊκόφσκι. Το Κοντσέρτο ολοκληρώθηκε με μεγάλη επιτυχία χάρη και στη στήριξη της ερμηνείας της από τον Κορνέλιους Μάιστερ, που δεν υπήρξε σε κανένα σημείο ανταγωνιστικός, αλλά αντιθέτως συνέβαλε στις δραματικές εξάρσεις και πρόβαλε τις πιο εσωστρεφείς διατυπώσεις της πιανίστριας.
Με πρ(ωτο)οφανή και δικαιολογημένη –όπως φάνηκε από το αποτέλεσμα– αυτοπεποίθηση, ο Μάιστερ διηύθυνε την εκτενή Τέταρτη Συμφωνία του Μπρούκνερ χωρίς παρτιτούρα. Αισθανόταν σίγουρος και αποδείχθηκε εξοικειωμένος με τη σύνθετη γραφή, όπως επίσης με όσα εκφράζει το έργο, και κατόρθωσε να μεταδώσει τη σιγουριά αυτή και στην ορχήστρα. Σιγουριά όχι μόνο για τις νότες, αλλά κυρίως για το περιεχόμενο της μουσικής, την αταλάντευτη –στα όρια της αφέλειας– πεποίθηση του Μπρούκνερ για τις μεταφυσικές ανησυχίες του. Ο Μάιστερ δόμησε με μεγάλη ευκρίνεια τις επαναλαμβανόμενες κλιμακώσεις της μουσικής, από τη σιωπή στις πλέον εκκωφαντικές διατυπώσεις μιας απόλυτης αλήθειας, που εκφράζεται μέσα από ήχο τόσο επιβλητικό και ισοπεδωτικό όσο αυτός ενός εκκλησιαστικού οργάνου σε καθεδρικό ναό.
Παράλληλα, οδήγησε την ορχήστρα με εκφραστικότητα αλλά ανάλογη σιγουριά και ρυθμικό βηματισμό στα μονοπάτια της αυστριακής υπαίθρου, όπως αυτά προβάλλουν στο δεύτερο μέρος: χαμηλόφωνα στο σύνολό τους, αλλά πάντα με την εμβληματική ηχηρή κορύφωση λίγο πριν από το τέλος. Συνολικά, εξαιρετικά επιτυχημένη υπήρξε η εκ μέρους του Μάιστερ εναλλαγή διαθέσεων και θερμοκρασιών, όπως την προβλέπει ο συνθέτης. Τα κόρνα της Κρατικής ανταποκρίθηκαν πολύ καλά σε όσα ζητάει ο συνθέτης στο τρίτο μέρος της συμφωνίας του, ενώ συνολικά οι σολιστικές συνεισφορές ξύλινων και χάλκινων πνευστών ήταν στο γνώριμο υψηλό επίπεδο, γεγονός που συνέβαλε στην επιτυχία της ερμηνείας.