Η νέα έκθεση στην ανακαινισμένη Εθνική Πινακοθήκη Προσωπογραφιών (National Portrait Gallery) στο Λονδίνο φέρνει σε μια σύμπλευση και με απόσταση 100 ετών τη μία από την άλλη, δύο εξέχουσες γυναικείες μορφές της φωτογραφικής τέχνης. Η Αμερικανίδα φωτογράφος Φραντσέσκα Γούντμαν (1958-1981) και η Βρετανίδα Τζούλια Μάργκαρετ Κάμερον (1815-1879) συνομιλούν μέσα από τις φωτογραφίες και τις αυτοπροσωπογραφίες τους ανοίγοντας επί της ουσίας το μεγάλο θέμα της αναπαράστασης και της ερμηνείας της μορφής μέσα από τη φωτογραφία. Είναι ένα διπλό πορτρέτο η έκθεση, μια απόπειρα κατανόησης της φωτογραφίας ως τέχνης ήδη από τα μέσα του 19ου αιώνα με το πρωτοπόρο έργο της Κάμερον.
Αλλά, εν προκειμένω, η αντιπαράθεση, σύγκριση και ομαδοποίηση με το έργο της Γούντμαν, γεννημένης 143 χρόνια μετά την Κάμερον, μετακινεί τη συζήτηση αυτή από τις ράγες της ιστορικής διάστασης στο πεδίο της προσωπικής ερμηνείας του εαυτού και του κόσμου. Γίνονται, με άλλα λόγια, η βικτωριανή Κάμερον και η μεταπολεμική Γούντμαν, συνοδοιπόροι και καλλιτέχνιδες ταυτόσημες ως προς την αφετηρία, τη στόχευση και τα εργαλεία. Η έκθεση ακολουθεί μια εντελώς σύγχρονη ανάλυση της τέχνης καταλύοντας τους πυλώνες της ιστορικής ανάγνωσης, προωθώντας τη συζήτηση στα κίνητρα των δημιουργών.
Αυτές οι δύο παράλληλες ψυχογραφίες της Κάμερον και της Γούντμαν εδράζονται πάνω στην κοινή σε όλους τους ανθρώπους αναζήτηση του άλλου εαυτού, των πολλών εκδοχών της αυτοσυνειδησίας. Η Κάμερον υπήρξε πρωτοπόρος μέσα στο περιβάλλον της Βρετανικής Αυτοκρατορίας κατά τη βικτωριανή περίοδο. Είχε κατορθώσει να οργανώσει έναν αναγνωρίσιμο και αμφίσημο κόσμο πολλαπλών κατόπτρων. Κατά τον ίδιο ή παρόμοιο τρόπο, η Γούντμαν, περιβεβλημένη πλέον από την αύρα του πρόωρου θανάτου της, διέλυσε την ασφάλεια της στέρεης και αναγνωρίσιμης αυτοπροσωπογραφίας, εμβαθύνοντας σε μια στρωματογραφία του εαυτού.
Η έκθεση στη National Portrait Gallery ενέχει και έναν επιπλέον συμβολισμό. Παρουσιάζεται αυτό το διπλό πορτρέτο των δύο γυναικών σε μια εποχή κατά την οποία η φωτογραφία έχει διευκολυνθεί ως δυνατότητα χάρη στην τεχνολογία και στις τεχνικές αυτόματης βελτίωσης. Ομως, η φωτογραφία παραμένει τέχνη όπως ήταν πάντα, καθώς είναι μεγαλύτερη πλέον η ανάγκη διασαφήνισης των ορίων ανάμεσα στη λήψη και στη δημιουργία.
ΜΑΤΙΕΣ ΣΤΟΝ ΚΟΣΜΟ
ΣΙΑΤΛ
Μουσείο τέχνης
Το Πανεπιστήμιο του Σιάτλ πρόκειται να δημιουργήσει μουσείο τέχνης με τη μορφή πινακοθήκης μετά τη μεγάλη δωρεά συλλογής έργων τέχνης, αξίας 300 εκατ. δολαρίων, με επιπλέον δωρεά 25 εκατ. δολαρίων. Δωρητής είναι ο Ρίτσαρντ Χέντριν, ο οποίος δραστηριοποιείται στον κατασκευαστικό κλάδο. Η συλλογή του αποτελείται από 200 έργα και πλέον, ανάμεσά τους έργα του 18ου αιώνα (Γκένσμπρο), του 20ού (Λούσιαν Φρόιντ) και του 21ου (Εϊμι Σέραλντ – στη φωτογραφία, έργο της).
ΣΑΛΤΣΜΠΟΥΡΓΚ
Χανς Γιόζεφσον
Ο Ελβετός γλύπτης Χανς Γιόζεφσον (1920-2012) με το εξαιρετικά ευρύ εξπρεσιονιστικό και διεθνώς αναγνωρισμένο έργο του θα τιμηθεί με μια νέα έκθεση στο Σάλτσμπουργκ (Ιούλιος 2024), στην εκεί αίθουσα τέχνης της διεθνούς γκαλερί Thaddaeus Ropac, που εφεξής εκπροσωπεί τη διαχείριση του έργου του γλύπτη. Τα γλυπτά του Γιόζεφσον, που το 2012 είχαν εκτεθεί μαζί με του Τζακομέτι στην Μπιενάλε της Βενετίας, θεωρούνται κλασικά και μέρος της ευρωπαϊκής κληρονομιάς.
ΑΥΣΤΡΑΛΙΑ
Φιόνα Σμιθ
Στην αίθουσα τέχνης Michael Reid, στη Νέα Νότια Ουαλλία της Αυστραλίας, υπάρχουν πάντα αφορμές για να δει κανείς σύγχρονους εικαστικούς. Αυτήν την περίοδο, παρουσιάζει την ιδιαίτερη δουλειά της Φιόνα Σμιθ (https://fionasmithart.com/), η οποία δείχνει μια ενότητα πτηνών σε ένα έντονα χρωματικό μπαρόκ περιβάλλον, συνδυάζοντας την έρευνα στην τοπική πανίδα με μια ριζοσπαστικά φωτεινή εικαστική επεξεργασία. Η Φιόνα Σμιθ έχει ως βάση το Σίδνεϊ και έχει αποκτήσει διεθνή φήμη.
ΝΕΑ ΥΟΡΚΗ
Διαφήμιση και μοντερνισμός
Μία από τις νέες εκθέσεις στο Μετροπόλιταν της Νέας Υόρκης εστιάζεται στη φωτογραφία μέσα από το μέσον της διαφήμισης τα τελευταία 100 και πλέον χρόνια. Ως γοητευτικό ερμηνευτικό εργαλείο αυτής της έκθεσης προβάλλεται η σύνδεση της φωτογραφίας στη διαφήμιση με την επικράτηση του μοντερνισμού στη διάρκεια του 20ού αιώνα και στην καλλιέργεια νέων αισθητικών προτύπων και κοινωνικών ιεραρχήσεων. Η έκθεση έχει τίτλο «The Real Thing». Στη φωτογραφία, διαφήμιση του 1957.
ΜΠΑΚΙΓΧΑΜΣΑΪΡ
Η τέχνη του Γκουερτσίνο
Ζωγράφος από την Μπολόνια, ο Τζοβάνι Φραντσέσκο Μπαρμπιέρι, γνωστός ως Γκουερτσίνο (1591-1666), είναι το θέμα έκθεσης σε έναν από τους ωραιότερους πύργους της Αγγλίας, τον Waddesdon. Εκεί, παρουσιάζεται αυτή η έκθεση, σε ένα συνδυασμό ιστορίας της τέχνης και απόλαυσης των κήπων και της αρχιτεκτονικής (https://waddesdon.org.uk/). Η έκθεση φέρνει κοντά έργα της συλλογής του Waddesdon, έργα από την Εθνική Πινακοθήκη και ένα θεωρούμενο χαμένο έργο του Γκουερτσίνο.