ΓΑΛΛΙΚΟ ΣΙΝΕΜΑ
Μαμά, γύρισα!
Η παράδοση της γαλλικής κομεντί είναι παλιά και πάντα φρέσκια. Μία από τις νεότερες παραγωγές, το «Retour chez ma mère» του Ερίκ Λαβέν, ακολουθεί αυτήν τη γραμμή με χιούμορ και διάθεση κοινωνικής ακτινογραφίας, ένα είδος με μεγάλο κοινό και στην Ελλάδα. Στην ταινία πρωταγωνιστούν η Αλεξάντρα Λαμί και η Ζοσιάν Μπαλασκό, ως κόρη και μητέρα. Είναι η ιστορία μιας γυναίκας γύρω στα 40 που χάνει τη δουλειά της στο αρχιτεκτονικό γραφείο και αναγκάζεται να επιστρέψει στο σπίτι της μητέρας της. Η ταινία έχει προγραμματιστεί να βγει στις αίθουσες της Γαλλίας την 1η Ιουνίου 2016. Αλλά το ενδιαφέρον είναι ότι η παγκόσμια πρεμιέρα του «Μαμά, γύρισα!» έχει προγραμματιστεί να γίνει στην Αθήνα, στον κινηματογράφο Δαναό της λεωφόρου Κηφισίας, στις 13 Απριλίου.
Η ταινία αυτή έχει επιλεγεί ως η ταινία λήξης του φετινού 17ου Φεστιβάλ Γαλλόφωνου Κινηματογράφου της Ελλάδας, που διοργανώνει ετησίως το Γαλλικό Ινστιτούτο Αθηνών.
ΠΑΡΙΣΙ
Αλέν Ντεκό, αφηγητής της Ιστορίας
Ο Γάλλος ακαδημαϊκός Αλέν Ντεκό, που απεβίωσε σε ηλικία 90 ετών, αφιέρωσε τη ζωή του στη διάδοση της γνώσης και την εξοικείωση του κοινού με ιστορικά θέματα. Σαράντα έξι χρόνια στο ραδιόφωνο, 30 στην τηλεόραση, 49 βιβλία, εκατοντάδες συνέδρια και χιλιάδες άρθρα συγκροτούν τον πυκνό κόσμο του Αλέν Ντεκό, ο οποίος το 1960 εγκαινίασε την έκδοση «Ιστορία για όλους».
ΝΟΤΙΑ ΓΑΛΛΙΑ
Επιτομή του κάλλους
Σην Προβηγκία, το Chateau de Castille είναι ιστορικό κτίσμα του γαλλικού Νότου. Οικοδόμημα του 18ου αιώνα, πάνω στα ερείπια προγενέστερου, το Chateau de Castille άλλαξε πολλούς ιδιοκτήτες έως ότου καταλήξει, πρόσφατα, στη λίστα του Sotheby’s. Ο Πικάσο το είχε επισκεφθεί όταν το κτίριο ανήκε στον τεχνοκριτικό Ντάγκλας Κούπερ. Είχε τόσο ενθουσιαστεί, που ζωγράφισε τρεις τοίχους.
ΑΡΙΖΟΝΑ
Tζιμ Χάρισον, έζησε όπως ήθελε
Πέθανε στο ράντσο του στην Αριζόνα, στα 78 του χρόνια, αλλά προηγουμένως ο Τζιμ Χάρισον είχε κερδίσει μεγάλη φήμη ως πεζογράφος, κυρίως, ζώντας μακριά από τον αστικό κόσμο και τις αξίες του. Τα βιβλία του γνώρισαν επιτυχία, ήταν ένας «παγανιστής» που ζούσε στα άκρα. Κυνηγούσε, κάπνιζε, έτρωγε και έπινε. Τον διακατείχε στοχασμός που πήγαζε από μια βαθιά εκδοχή της Αμερικής.
ΛΥΩΝ
Αυτοπροσωπογραφίες
Οι επισκέπτες στέκονται συχνά με δέος μπροστά στον μεγάλο αριθμό αυτοπροσωπογραφιών που συγκροτούν μια ιδιαίτερη έκθεση στο Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης της Λυών. Οπως αυτή η γυναίκα που στέκεται σκεφτική μπροστά στην αυτοπροσωπογραφία του Γερμανού ζωγράφου Αλεξάντερ Κάνολντ (1881-1939), ενός από τους νεορεαλιστές που ήκμασαν μετά το 1920. Η αυτοπροσωπογραφία δίνει μια τεράστια γκάμα εκφραστικού ύφους και η έκθεση αυτή είναι ένα απάνθισμα από χαρακτηριστικές τεχνοτροπίες, που υποδηλώνουν και τις ποικίλες ιδιοσυγκρασίες των δημιουργών τους.
ΝΕΑ ΥΟΡΚΗ
Αιώνια Μαίρη Πίκφορντ
Η κινητικότητα που υπάρχει γύρω από την αποκατάσταση παλαιών ταινιών με τη βοήθεια της τεχνολογίας φέρνει συχνά νέα για ξεχασμένες ταινίες του βωβού κινηματογράφου. Οπως με την περίπτωση της Μαίρη Πίκφορντ, της «sweetheart» της Αμερικής. Ενα ολόκληρο ίδρυμα είναι αφιερωμένο στην κληρονομιά της. Το Ιδρυμα Μαίρη Πίκφορντ συνεργάζεται με το Μουσείο Μοντέρνας Τέχνης της Νέας Υόρκης για την αποκατάσταση της ταινίας «Ροζίτα» (1923), χρησιμοποιώντας τη μοναδική κόπια, η οποία βρέθηκε στη Ρωσία.