Ποιος είναι ο κόσμος του Θαλή Παπακωνσταντίνου, αναρωτήθηκα καθώς παρατηρούσα με διάθεση εντομολόγου τα έργα του, στην πρώτη ατομική έκθεσή του. Εστίασα στις λεπτομέρειες. Κάθε έργο ανοίγει σε κόσμους και γαλαξίες, κάθε γαλαξίας σε σύμπαντα, κάθε σύμπαν στο άπειρο. Οσο «έσκαβα» με τη ματιά τόσο άνοιγαν λαγούμια και ξέφωτα, σπηλιές και μαύρες τρύπες, δίνες και στρόβιλοι, απάγκεια και οροπέδια, μέσα σε τοπία νου, ανάγλυφα ουτοπίας, μέσα σε κόρες οφθαλμών και σε γεωφυσικές πτυχώσεις ώριμων παρειών.
Ο Θαλής Παπακωνσταντίνου είναι 28 ετών και έχει τη μορφή αναγεννησιακού ζωγράφου. Ολα τα έργα του σε αυτήν την πρώτη ατομική (στην Αίθουσα Τέχνης «Καπλανών 5») είναι σχέδια με μελάνι και λευκά ακρυλικά, κάθε ένα από αυτά ένας χάρτης ψυχικής κατάστασης, διανοητικού τοπίου και γεωφυσικής δυναμικής.
Ενας γαλακτερός δρόμος φιλοσοφικού στοχασμού τα ενώνει υπογείως και συνειρμικά σε μία ενότητα που εκβάλλει σε ένα συμπυκνωμένο ερώτημα. Ο άνθρωπος ως κομμάτι του σύμπαντος, τυχαίο ή όχι; Κάθε οφθαλμός στις ανθρώπινες μορφές, που σαν χειρώνακτας γλύπτης, ρωμαλέα αλλά και με λεπτότητα, χτίζει και κεντάει ο Θαλής Παπακωνσταντίνου, διαστέλλεται και συσπάται για να χωρέσει αλλά και να διασπείρει αυτό το ίδιο βασανιστικό ερώτημα. Χωρίς αγωνία, μα με διάθεση στοχαστικής ενατένισης, το σύμπαν του Θαλή Παπακωνσταντίνου είναι πανάρχαιο σαν όστρακο, σαν μια σελίδα από κόμικ επιστημονικής φαντασίας. Είναι όλα εκεί. Οπτικοποιημένη η φαντασία του, ξετυλίγει ένα νανούρισμα στο αστρικό νεφέλωμα.
Οι σμιλεμένες μορφές, αν τις δει κανείς από πολύ κοντά, μοιάζουν σαν να είναι σύνθεση από εκατομμύρια άλλες μορφές, κουβάρια ανθρώπινης διαδρομής σε μία ρυτίδα, σε μία ίριδα ή στην κοιλάδα μιας κατατομής. Υπάρχει κάτι αρχέγονο και πλανητικό, μια αύρα πεπερασμένου σε ένα περιβάλλον όπου ο χρόνος δεν έχει υπόσταση και ο χώρος δεν έχει μέτρηση. Είναι ένα ταξίδι.
«Προσωπική Ουτοπία». Εκθεση Θαλή Παπακωνσταντίνου. Αίθουσα Τέχνης «Καπλανών 5» (Μασσαλίας & Καπλανών 5), τηλ. 210 3390946. Εως 15/2.