«Αυτή τη στιγμή ασχολούμαι με ένα μίξερ χειρός που φτιάχνω για έναν πελάτη μου στη Θεσσαλονίκη», μας λέει ο βιομηχανικός σχεδιαστής Θανάσης Μπάμπαλης από τη Θεσσαλονίκη. Κάτι εύκολο; «Καθόλου, μου πήρε περίπου έναν χρόνο για να φτιάξουμε τα σχέδια, να αξιολογηθούν και να τα βελτιώσουμε πριν πάρουν την τελική τους έγκριση», προσθέτει. Οσο «ταπεινή» και αν μοιάζει η σχεδίαση μιας καθημερινής ηλεκτρικής συσκευής που κάνει λίγο περισσότερα πράγματα από έναν καφέ, η πραγματικότητα είναι αρκετά διαφορετική όταν ένας σχεδιαστής καλείται να «καινοτομήσει» σε κάτι τόσο απλό και συνηθισμένο. «Μου αρέσουν τα πράγματα που συνοψίζουν αυτό που θα περίμενε κανείς να έχει ήδη γίνει από πριν. Να τα δει κάποιος και να πει “μα γιατί δεν ήταν ήδη έτσι;”, αφαιρώντας το περιττό στη σχεδίαση και λύνοντας προβλήματα παρά δημιουργώντας καινούργια. Το ντιζάιν μπορεί να έχει θέση παντού και υπάρχει ακόμη μια παρεξήγηση, διότι ορισμένοι θεωρούν ότι ένα αντικείμενο ντιζάιν είναι κάτι παραπάνω από ένα μίξερ, ότι έχει περισσότερα κουμπιά ή πολλά μικρά φωτάκια. Για μένα αρκεί να είναι κάτι όμορφο και χρηστικό για να κάνει τη δουλειά του και να ξεχωρίσει από τον ανταγωνισμό», επισημαίνει ο κ. Μπάμπαλης.
Με σπουδές Μηχανολογίας και στροφή στον βιομηχανικό σχεδιασμό στην Αγγλία –κάπως αργά, όπως λέει– και με τις πρώτες του επαγγελματικές εμπειρίες στην Αμερική, επέστρεψε το 2003 στη Θεσσαλονίκη για να βρει ένα τοπίο σχεδόν ανύπαρκτο στοn χώρο του βιομηχανικού ντιζάιν. «Η πρώτη ώθηση ήρθε με τους Ολυμπιακούς Αγώνες και αρκετά γραφεία ακούστηκαν τότε. Οι δυνητικοί πελάτες, οι μεγάλες εταιρείες της εποχής, αποτελούνταν κυρίως από κατασκευαστές που έγιναν έμποροι και δεν δοκίμαζαν νέα πράγματα ή αρκούνταν σε αντιγραφές και παραλλαγές των προϊόντων τους. Το πέρασμά τους σε νέα χέρια και η πρόθεσή τους να βγουν στο εξωτερικό έφεραν σε αρκετούς μια διάθεση ανανέωσης και ευκαιρίες για τους σχεδιαστές», τονίζει. Το άνοιγμα στο εξωτερικό όμως δεν αφορά μόνο τις εταιρείες αλλά και τον ίδιο. Με τον συνεργάτη του Κωνσταντίνο Χούρσογλου ξεκίνησαν το 2014 τη Shibui, μια εταιρεία σχεδίασης και παραγωγής προϊόντων με έδρα την Ελβετία και χαρακτηριστικά τον μινιμαλισμό και τη χρήση ξύλου και μετάλλου ως βασικών υλικών. «Αυτή είναι η εκτόνωσή μας. Σχεδιάζουμε πράγματα για τα οποία εμείς θέτουμε τις προϋποθέσεις», σημειώνει, και ανάμεσά τους διακρίνουμε ένα ανοιχτήρι που μοιάζει με περιστρεφόμενη σβούρα, μια κρεμάστρα στο σχήμα του άπειρου και την πτυσσόμενη μολυβοθήκη που φιλοξενήθηκε πρόσφατα από το διεθνές περιοδικό για τις τέχνες και τον πολιτισμό, Monocle. Ταπεινά και καθημερινά πράγματα; Εκεί βρίσκεται η πρόκληση και βέβαια στο πώς σχεδιάζεις πράγματα που έχουν σχεδιαστεί ξανά και ξανά. Την απάντηση τη δίνει η ίδια η Shibui που σημαίνει «η ομορφιά στην απλότητα».