Ο Μίλτος Παντελιάς κλείνεται στο εργαστήρι σαν να είναι καλόγηρος που έχει βρει το ιδανικό κέλυφος ηρεμίας και στοχασμού. Ζωγραφίζει πάντα με τεχνητό φως, έτσι ώστε να μην έχει σημασία η ώρα της ημέρας κατά την οποίαν εργάζεται. Ακούει μουσική και συγκεντρώνεται σε έναν δικό του χρόνο, μετασχηματίζοντας την αγωνία και το άγχος που μας περιβάλλουν σε ομορφιά. Το σπουδαιότερο; Εχει πάντα στο πλάι του τον πρώτο θεατή των έργων του. Είναι η σύζυγός του και συνοδοιπόρος του στην τέχνη, Ειρήνη Γκόνου, με την οποία είναι μαζί από το 1974. Παρότι έχουν αυτονομημένη πορεία ως καλλιτέχνες, μοιράζονται το ίδιο ατελιέ και με έναν τρόπο αλληλοεπηρεάζονται και συνδημιουργούν.
Τρυφερότητα
Τους βρήκα στην γκαλερί «Ευριπίδης» όπου θα εγκαινιαστεί αύριο Πέμπτη η ατομική έκθεση του καλλιτέχνη, με τίτλο «Πτυχώσεις Μνήμης». Είναι μια έκθεση τρυφερή και κατευναστική σαν βάλσαμο, που αποτυπώνει το βλέμμα του ζωγράφου στον κόσμο. Δεν είναι μονάχα η θεματολογία του: πτυχώσεις από υφάσματα που καλύπτουν σώματα ιδανικά, αλλά και θαλασσινά τοπία. Ολα τα έργα είναι εμβαπτισμένα σε μια ατμόσφαιρα γαλήνης και ησυχίας. Για την ακρίβεια, δημιουργούν την ψευδαίσθηση ότι, αν τα πλησιάσεις, ακούς ένα ελαφρύ θρόισμα ή έναν ψίθυρο.
Το εξαιρετικά ενδιαφέρον στοιχείο στη δουλειά του Παντελιά είναι η «κουζίνα», η μέθοδος που ακολουθεί για να ζωγραφίσει.
Στην ουσία, φτιάχνει ένα πραγματικό παλίμψηστο με επιστρώσεις από διάφορα –ταπεινά συνήθως– χαρτιά, τα οποία αργότερα τρίβει σε ορισμένα σημεία έτσι ώστε να αποκαλύψει τις πολλές «στιβάδες». Σε κάποιες από αυτές που είναι δυσδιάκριτες στο μάτι, υπάρχουν ολόκληρα κείμενα ή χειρόγραφες προτάσεις.
«Μου φαίνεται αδιανόητο να πάρω έναν καμβά και μερικά χρώματα και να αρχίσω να δουλεύω. Με ενδιαφέρει τρομερά η προετοιμασία της επιφάνειας. Πρέπει πρώτα να την οικειοποιηθώ και ύστερα να μπορέσω να απλώσω τα χρώματα. Η αλήθεια είναι ότι φτιάχνω ακόμη και τα δικά μου πινέλα και άλλα εργαλεία», λέει ο Μίλτος Παντελιάς, που αποφάσισε μέσα στην έκθεση να τοποθετήσει και μια μικρή βιτρίνα με τα σύνεργά του.
Από τα πιο συγκινητικά στοιχεία της δουλειάς του είναι πως –συχνά– ενθέτει μέσα στα έργα κλαδιά από ταπεινά θυμάρια που έχει μαζέψει ο ίδιος στη Νάξο, όπου είναι η εξοχική κατοικία της οικογένειας. Κουρεμένα σαν μπονζάι, με το αεροδυναμικό σχήμα που τους δίνει ο δυνατός αέρας, σπάνε τις δύο διαστάσεις του έργου.
Ο Παντελιάς ζωγραφίζει με αχνά χρώματα, προσδίδοντας βάθος χρόνου στις εικόνες του που μοιάζουν να έρχονται από μιαν άλλη εποχή. Εχουν την αισθητική της δαγγεροτυπίας και τη διακριτικότητα του χαρακτήρα του. Είναι μια ωδή στη νωπή και παλαιά μνήμη.
Γκαλερί «Ευριπίδης», Ηρακλείτου 10 και Σκουφά. Η έκθεση θα διαρκέσει μέχρι και τις 24 Μαρτίου.