Ζωγραφίζοντας τον Κάρι Γκραντ, την Ορνέλα Μούτι, τον Αλέν Ντελόν

Ζωγραφίζοντας τον Κάρι Γκραντ, την Ορνέλα Μούτι, τον Αλέν Ντελόν

2' 21" χρόνος ανάγνωσης
Ακούστε το άρθρο

Ισως δεν προλάβαινε να πάει στο σινεμά, ήξερε όμως τους αστέρες του απέξω και ανακατωτά. Μερικές εβδομάδες πριν από την προβολή κάθε ταινίας, οι εταιρείες παραγωγής του έστελναν ασπρόμαυρες φωτογραφίες με στιγμιότυπα από την ταινία. Εκείνος μελετούσε τις εικόνες και αποφάσιζε τη σύνθεση. Μετά άνοιγε το τεράστιο ρολό του χαρτιού και ξεκινούσε τα σκίτσα, πρώτα με κάρβουνο και μετά με πινέλο που άπλωνε το χρώμα με γρήγορες, δυνατές πινελιές.

Κάθε εβδομάδα από το εργαστήριό του Μεμά Τουλιάτου «έβγαιναν» από μία ώς τρεις γιγαντοαφίσες –μήκους έως και 10 μέτρων– που προορίζονταν να διαφημίσουν τις νέες ταινίες από τις μαρκίζες των κινηματογράφων. «Του άρεσε το πρόσωπο του Κάρι Γκραντ και του Αλέν Ντελόν», θυμάται η αρχιτέκτων Αλκηστις Τουλιάτου, κόρη του ζωγράφου. «Επίσης είχε ζωγραφίσει μια πολύ όμορφη Ορνέλα Μούτι και μια γοητευτική Ναστάζια Κίνσκι για την ταινία “Παρίσι – Τέξας”». Αναζητήσαμε την κ. Τουλιάτου με την ευκαιρία της έκθεσης «CINEMA PORTRAITS, The art of giga movie poster» που παρουσιάζεται στον χώρο τέχνης The Blender Gallery. Η έκθεση περιλαμβάνει 18 έργα του Μεμά Τουλιάτου, φωτογραφίες και αρχειακό υλικό από το εργαστήριό του, που καλύπτουν τα πολλά χρόνια της δουλειάς του, από τις αρχές της δεκαετίας του 1950 έως περίπου τα μέσα του 1990.

Ζωγραφίζοντας τον Κάρι Γκραντ, την Ορνέλα Μούτι, τον Αλέν Ντελόν-1

Δεν πάνε πολλά χρόνια από τότε που οι κινηματογραφικές γιγαντοαφίσες διαφήμιζαν τις νέες προβολές στις προσόψεις των σινεμά, ντύνοντας με χρώμα τους κεντρικούς δρόμους της πόλης. Μερικές ξεχωριστές στιγμές αυτής της χειροποίητης εφήμερης τέχνης που υπηρέτησε με ταλέντο και μαστοριά ο Μέμος Τουλιάτος παρουσιάζονται στην έκθεση «CINEMA PORTRAITS, The art of giga movie poster» στο The Blender Gallery.

Αυτή είναι μια θαυμάσια ευκαιρία όχι μόνον για να νοσταλγήσουμε μια Αθήνα «ντυμένη» με τα έντονα χρώματα και τις δυναμικές συνθέσεις αυτών των τεράστιων διαφημιστικών πανό, πριν πάρει τον λόγο η ψηφιακή εκτύπωση. Είναι ευκαιρία για να ξαναμιλήσουμε για μια τέχνη εφήμερη, μια τέχνη λαϊκή για ένα επίσης λαϊκό τρόπο διασκέδασης, προορισμένη να δημιουργείται και να καταστρέφεται κάθε μία ή δύο εβδομάδες. Η διάρκεια ζωής των αφισών ήταν ανάλογη με τον χρόνο που η ταινία έμενε σε κάθε αίθουσα. Στη συνέχεια η νέα έπαιρνε τη θέση της κι αν δεν υπήρχαν μερικοί παθιασμένοι συλλέκτες, αυτές οι αυθεντικές εικαστικές δημιουργίες θα είχαν όλες χαθεί.

Ο Στέφανος Αλμαλιώτης υπήρξε ο ιδρυτής της λεγόμενης «Σχολής των Αθηνών στο ντεκόρ» τη δεκαετία του 1930 και σε αυτόν μαθήτευσε ο σπουδαίος Γιώργος Βακιρτζής. Στο εργαστήρι του Βακιρτζή επί της οδού Χρήστου Λαδά άρχισε να δουλεύει ο Μεμάς Τουλιάτος από το 1947.

Η συνεργασία τους κράτησε σχεδόν τριάντα χρόνια, τον χειμώνα μέσα και το καλοκαίρι στην αυλή, στον χώρο που αργότερα χρησιμοποιήθηκε ως έξοδος δύο κινηματογράφων που μας λείπουν πολύ, του «Αττικόν» και του «Απόλλων». Οι κόρες του θυμούνται ακόμη τη μυρωδιά που πότιζε τον χώρο, χρώματα σε σκόνη ανακατεμένα με ψαρόκολλα, και τα μεγάλα τελάρα, που ακουμπισμένα στον τοίχο περίμεναν την ανάρτηση.

​​Διάρκεια έκθεσης έως 9/2/19. Ζησιμοπούλου 4, Γλυφάδα.

Λάβετε μέρος στη συζήτηση 0 Εγγραφείτε για να διαβάσετε τα σχόλια ή
βρείτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει για να σχολιάσετε.
Για να σχολιάσετε, επιλέξτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει. Παρακαλούμε σχολιάστε με σεβασμό προς την δημοσιογραφική ομάδα και την κοινότητα της «Κ».
Σχολιάζοντας συμφωνείτε με τους όρους χρήσης.
Εγγραφή Συνδρομή