Οταν το 2013 ο Δημήτρης Σταυρακόπουλος μπήκε από μια τρύπα στον τοίχο σε ένα από τα παλιά εγκαταλελειμμένα εργοστάσια κλωστοϋφαντουργίας της Ερμούπολης, δεν μπορούσε να φανταστεί ότι αυτή η επίσκεψη στο βιομηχανικό παρελθόν θα άλλαζε εντελώς τη ζωή του.
Πάντα του άρεσαν τα παλιά πράγματα και η πλούσια ιστορία της πρωτεύουσας των Κυκλάδων, αλλά η μονάδα Ζησιμάτου που λειτούργησε από το 1918 ώς το 1984 ήταν πραγματικά χρονοκάψουλα. Διέκοψε τη λειτουργία της μέσα σε μια νύχτα και ακόμα και τα νήματα έμειναν μετέωρα πάνω στις μηχανές.
Αντί να πτοηθεί από τη σκόνη και τη φθορά του χρόνου, ο τριαντάρης βρήκε τους ιδιοκτήτες και τους έπεισε να ενοικιάσει το κτίριο έναντι ενός χαμηλού μισθώματος. Παρότι δεν ήταν ειδικός, δημιουργήθηκε σταδιακά μέσα του η επιθυμία να το μετατρέψει σε μουσείο κλωστοϋφαντουργίας.
Με μελέτη, επισκέψεις σε άλλους αντίστοιχους χώρους, προσωπική εργασία, ανάληψη όλων των εξόδων από την τσέπη του, κατάφερε μέσα σε δέκα χρόνια να κάνει ένα από τα ωραιότερα μουσεία στην Ελλάδα που παλεύει να είναι και οικονομικά βιώσιμο δίχως κρατική ή άλλη στήριξη.
Το πιο σπουδαίο είναι ότι η ατμοσφαιρική ξενάγηση που προσφέρει στον επισκέπτη στηρίζεται σε πραγματικές μαρτυρίες που συγκέντρωσε από δεκάδες εργάτριες του Ζησιμάτου.
Ομως ο ιδρυτής του Hermoupolis Heritage δεν έμεινε μόνο εκεί. Συνέχισε να συγκεντρώνει σπαράγματα της αστικής δόξας αλλά και των λαϊκών στρωμάτων της Σύρου. Στόχος του ήταν να ανακαλύψουν και οι ίδιοι οι κάτοικοι την αξία του παρελθόντος του νησιού, που είναι μοναδικό. Από τα σαλόνια ώς τα ρεμπέτικα.
Αναπαραστάσεις
Για να εξοικειώσει τη νέα γενιά, διοργανώνει κάθε τόσο ευφάνταστες δράσεις. Ετσι, αύριο Σάββατο 20 και την Κυριακή 21 Απριλίου μαζί με μια ομάδα εθελοντών το Μουσείο Κλωστοϋφαντουργίας θα αναβιώσει τα περίφημα μανάβικα της οδού Χίου. Είναι ο δρόμος που συνδέει το λιμάνι με την κεντρική πλατεία όπου βρίσκεται το δημαρχείο το οποίο σχεδίασε ο Τσίλλερ. Σε μια προσπάθεια αναπαράστασης της καθημερινής ζωής και της λειτουργίας της αγοράς κατά τη δεκαετία του 1960 οι επισκέπτες θα δουν πώς ήταν τα παραγιουδάκια της αγοράς, οι υπηρέτριες των αστικών σπιτιών, οι εισπράκτορες που μάζευαν τα βερεσέδια, ο γραφιάς που κρατούσε τους λογαριασμούς.
Τρώγοντας μεζέδες θα δουν να ζωντανεύουν μπροστά τους ξανά επαγγέλματα που σήμερα έχουν εκλείψει, όπως ο ορνιθοπώλης-αυγουλάς, ο κοκορετσάς, ο νερουλάς με τις βαρέλες και τα ζύγια, σε μια γιορτή που παίρνουν μέρος πολλοί επαγγελματίες του νησιού. Η εμπειρία θα περιλαμβάνει εδέσματα και ποτά που συνήθιζαν να σερβίρουν τα μαγαζιά εκείνης της εποχής. Με ζαρζαβάτια, ντομάτες λιαστές, τηγανητά ψαράκια, πλεξούδες από σκόρδο, κρασιά και τσίπουρα οι νέοι Συριανοί θα πάρουν μια γεύση από το «μελίσσι» της οδού Χίου που κάποτε τάιζε το «στομάχι» της Ερμούπολης.