Η «Καρδερίνα», η ταινία που άρχισε πρόσφατα να προβάλλεται και βασίζεται στο ομώνυμο μυθιστόρημα της Ντόνα Ταρτ, άνοιξε τη φθινοπωρινή σεζόν στις κινηματογραφικές αίθουσες. Είναι μόνον ένα από τα φιλμ που θα δούμε φέτος και τα οποία αποτελούν προσαρμογές λογοτεχνικών έργων. Συχνά οι φανατικοί της ανάγνωσης διαμαρτύρονται ότι τα βιβλία γίνονται «φτωχότερα» όταν μεταφέρονται στη μεγάλη οθόνη. Ο Αλφρεντ Χίτσκοκ, που κάποιες από τις εμβληματικές ταινίες του όπως το «Ψυχώ» ή τα «Πουλιά» βασίστηκαν στη λογοτεχνία, έλεγε: «Διαβάζω μόνον μία φορά το βιβλίο, κι αν μου αρέσει η βασική ιδέα, το ξεχνάω και δημιουργώ σινεμά». Προφανώς, λοιπόν, κάθε τέχνη έχει τον τρόπο της και το αποτέλεσμα κρίνεται από το ταλέντο και την ικανότητα των δημιουργών. Από όσες ταινίες θα δούμε τώρα ή τους επόμενους μήνες, ξεχωρίζουμε τέσσερις τίτλους που αξίζει να αναζητήσετε στα ράφια των βιβλιοπωλείων. Η πρότασή μας είναι να διαβάσετε τα βιβλία πριν δείτε τους λογοτεχνικούς τους ήρωες να ζωντανεύουν κινηματογραφικά, γιατί έχουν δύναμη και ευαισθησία που «ζει» και εκτός του σινεμά.
Μια συναρπαστική εναρκτήρια σκηνή περιέχουν οι πρώτες σελίδες της «Καρδερίνας» της Ντόνα Ταρτ: Η τελευταία φορά που ο 13χρονος Θίο Ντέκερ είδε τη μητέρα του, εκείνη γλιστρούσε μακριά του σε μία από τις αίθουσες του Μητροπολιτικού Μουσείου της Νέας Υόρκης. Δευτερόλεπτα αργότερα, μία βόμβα εκρήγνυται, καταστρέφοντας ανεκτίμητα έργα τέχνης και την ίδια τη ζωή τού Θίο. Ετσι ξεκινά το μυθιστόρημα, και με ένα τέτοιο εύρημα η πλοκή δεν θα μπορούσε να υστερεί. Η κινηματογραφική μεταφορά του ομώνυμου μυθιστορήματος της Ντόνα Ταρτ, που κέρδισε το βραβείο Πούλιτζερ και διαβάστηκε από εκατομμύρια αναγνώστες σε όλο τον κόσμο, ήταν μία από τις πολυαναμενόμενες ταινίες της χρονιάς. Η οσκαρικών προθέσεων και προδιαγραφών παραγωγή διαθέτει το απαραίτητο οπλοστάσιο μπροστά και πίσω από τις κάμερες για να αποδώσει το επώδυνα συγκινητικό ταξίδι του Θίο Ντέκερ στη ζωή σε ένα σύγχρονο οδοιπορικό ενηλικίωσης.
Για πρώτη φορά κυκλοφόρησαν σε δύο τόμους το 1868 και 1869 και υπήρξαν εκδοτικό φαινόμενο. Για τις «Μικρές Κυρίες» της Λουίζα Μέι Αλκοτ συμπληρώνονται φέτος 150 χρόνια από τη συγγραφή τους και φαίνεται ότι παραμένουν ενδιαφέρουσες και διαρκώς ανανεώνουν το κοινό τους. Τη δύναμη της ιστορίας και τους ζωντανούς χαρακτήρες που διαθέτουν οι αδελφές Μαρτς αναγνωρίζει και ο κινηματογράφος, γι’ αυτό έως τώρα έχουν μεταφερθεί αρκετές φορές στη μεγάλη οθόνη. Η κινηματογραφική προσαρμογή του βιβλίου που περιμένουμε μέσα στη χρονιά –στις ΗΠΑ η ταινία «ανοίγει» στις 25 Δεκεμβρίου– υπογράφεται από τη νέα και ενδιαφέρουσα Αμερικανίδα σκηνοθέτρια Γκρέτα Γκέργουιν (υποψήφια για Οσκαρ με το «Lady Bird»), που έχει στη διάθεσή της ένα καταπληκτικό καστ ηθοποιών: Εμα Γουότσον, Μέριλ Στριπ, Σέρσι Ρόναν, Λόρα Ντερν και Τιμοτέ Σαλαμέ.
Με τίτλο «Tο αυτό» (It), ίσως μόνον ο πολυγραφότατος, δαιμόνιος Στίβεν Κινγκ θα μπορούσε να κάνει μία ακόμη επιτυχία. Και να πετύχει μία ακόμη κινηματογραφική μεταφορά έργου του. Κάθε 27 χρόνια το κακό επισκέπτεται την πόλη του Ντέρι. Στον δεύτερο τόμο –το υλικό του οποίου έχει προσαρμοστεί κινηματογραφικά στην ομώνυμη ταινία που βγήκε στις αίθουσες πριν από δύο εβδομάδες– οι δρόμοι των κεντρικών χαρακτήρων διασταυρώνονται και πάλι 30 χρόνια μετά την πρώτη περιπέτεια. Μπορεί οι φίλοι από το Κλαμπ των Χαμένων να έχουν μεγαλώσει και να έχουν φύγει μακριά, αλλά ένα κρίσιμο τηλεφώνημα τους φέρνει πίσω εκεί όπου όλα ξεκίνησαν. Η γραφή του Κινγκ δεν χρειάζεται συστάσεις για τους λάτρεις της λογοτεχνίας τρόμου και είναι βέβαιο ότι η επιστροφή του σατανικού Πένιγουαϊζ προκαλεί ανατριχίλες ακόμη κι αν δεν υποστηρίζεται από κινηματογραφικά εφέ.
Αυτή είναι η έβδομη περιπέτεια του αστυνομικού Χάρι Χόλε που μεταφέρεται στον κινηματογράφο. Ο «Χιονάνθρωπος» του βασιλιά της σκανδιναβικής αστυνομικής λογοτεχνίας Τζο Νέσμπο αποτελεί υπόδειγμα της αστυνομικής λογοτεχνίας στα καλύτερά της, με ολοκληρωμένους χαρακτήρες, σκοτεινή ατμόσφαιρα και ένταση που ξεκινά από την πρώτη σελίδα και δεν χαλαρώνει παρά μόνο στην τελευταία, όπως γράφουν οι κριτικοί. Το βιβλίο καταβροχθίζεται λαίμαργα, επειδή ο Νέσμπο δεν χάνει ποτέ τον ρυθμό της αφήγησης, και η ομώνυμη ταινία –που μόλις ανέβηκε στην πλατφόρμα του Netflix–διαθέτει έναν ακαταμάχητο πρωταγωνιστή, τον Μάικλ Φασμπέντερ.