«Το είπανε από την τηλεόραση και το ραδιόφωνο: έρχεται μεγάλος Καύσωνας. Να μην αφήσετε πίσω –όσοι φύγετε για εξοχές– ηλικιωμένους και ζώα. Κάθισα πάνω στην ουρά μου –γιατί έτσι κάνω πάντα άμα θέλω να σκεφτώ– κι εκεί που αναρωτιόμουν αν εγώ είμαι ζώον ή ηλικιωμένος, άκουσα από τη διπλανή βεράντα την κυρία που φώναζε στο παιδί της: “Βρε ζώον, πάλι πείραξες το βίντεο;”. Αφού λοιπόν το διπλανό παιδί που είναι άνθρωπος –αυτό το ξέρω, όλα τα παιδιά είναι άνθρωποι– το φωνάζουν ζώον, τότε θα πρέπει εγώ να είμαι ηλικιωμένος. Το ζώον σίγουρα είναι η γιαγιά. Γιατί εμάς τους δύο θα αφήνανε τον Αύγουστο στην Αθήνα». Στα 91 της κατέβηκε την απότομη σκάλα του «Μπαγκλαντές» για να κάνει περφόρμανς (!) με θέμα «Ζωολογία», διαβάζοντας από τις καινούργιες της «Γατοκουβέντες». Αλκη Ζέη, το κλασικό σκανταλιάρικο δευτερότοκο. Τοξωτά φρύδια, διαπεραστικό, παιχνιδιάρικο βλέμμα. Οταν την πρωτοείδα (βιβλιοπωλείο «Εποχές», Θεσσαλονίκη, 1977) θα είχε τα σημερινά μου χρόνια. Στο «Μπαγκλαντές», υπέγραψε βιβλία στα χέρια των παιδιών μου.
Υποφωτισμένο, σηραγγοειδές υπόγειο, οδός Χαλκοκονδύλη. Χαλιά και αφίσες της μπανγκλαντεσιανής κοινότητας, που το είχε άλλοτε στέκι. Η τολμηρή ομάδα λυρικού θεάτρου «Ραφή» συνέπραξε εκεί την περασμένη Δευτέρα με τη μεγάλη κυρία της λογοτεχνίας μας. Διαμεσολαβητής και παρτενέρ μια άλλη χαλκέντερη δημιουργός, η συγγραφέας-εικονογράφος Σοφία Ζαραμπούκα. Στο τραπεζάκι ανάμεσά τους δυο ουίσκι, ένα πιάτο κουλουράκια («ξεροσφύρι θα το πιούμε;»). Πλαισιωμένες, ή μάλλον: συρραμμένες, η κινηματογραφική Ζέη και η θεατρική Ζαραμπούκα με τους Βαγγέλη Χατζησίμο (τενόρο), Πένυ Δεληγιάννη (σοπράνο) και Μιχάλη Παπαπέτρου (πιάνο), που τραγούδησαν άριες για γάτες, ιπποπόταμους, κροκόδειλους, φώκιες, σκυλιά και τίγρεις, μας διάβασαν για γάτους, κότες, καπλάνια. «Η κυρία Αννούλα μένει σ’ ένα διαμέρισμα μιας πολυκατοικίας. Εκεί μένω κι εγώ, ο ποντικός ο Γιάννης, όμως, στο κάτω πάτωμα. Είμαι ερωτευμένος μαζί της, που θα πει ότι την αγαπάω πολύ. Λιγάκι ίσως πιο πολύ από πολύ» διάβασε η Ζαραμπούκα από την «Κυρία Αννούλα» και θυμήθηκαν οι παλαιότεροι την Αννα Σικελιανού. Στην παρέα, είχαμε ζωηρά αγοράκια. Παρακολούθησαν το πρόγραμμα ακίνητα. Σαν μαγεμένα.