«Οταν κανείς ερωτευτεί, τίποτα δεν τον συγκρατεί. (…) Θα ’θελα να ’μουνα, στ’ αλήθεια, το ρόδο που έχεις μες στα στήθια. Το κοκκινάδι που στο στόμα ύπουλα σε φιλάει ακόμα», έγραφε ο Γάλλος ποιητής Γκαμπριέλ Σαρλ ντε Λατενιάν στις αρχές του 18ου αιώνα στη μαρκησία Ντε Σουρσέλ. Είναι ίσως το λιγότερο τολμηρό από τα γαλλικά ερωτικά ποιήματα και πεζογραφήματα Ελλήνων συγγραφέων που θα διαβαστούν σε μια ειδική «Dirty Valentine» βραδιά που διοργανώνει το ηλεκτρονικό περιοδικό «Αναγνώστης».
Τα ανέκδοτα ποιήματα, που θα φροντίσουν να εξάψουν τη φαντασία και να διεγείρουν τα πάθη, τα οποία στην εποχή μας εξανεμίζονται πίσω από οθόνες και πληκτρολόγια, φέρνει στο φως η συγγραφέας Χρύσα Σπυροπούλου. Γλαφυρές περιγραφές για εραστές και ειδύλλια περιέχουν τα ποιήματα που εκκινούν από τον 13ο αιώνα και η ελληνική τους απόδοση ανήκει στον μυστηριώδη «Ο», ο οποίος εμπιστεύθηκε τις αδημοσίευτες μεταφράσεις στην κ. Σπυροπούλου. Η σαρκική έκφραση του έρωτα και ο ρεαλισμός τους είναι το κύριο χαρακτηριστικό της γλώσσας που χρησιμοποιούσαν οι ποιητές της εποχής. «Μέσα στους αιώνες υπάρχει η ίδια τόλμη, η ίδια μελωδία και το μέτρο των ποιημάτων. Αυτό αλλάζει τον 19ο αιώνα, όταν γίνονται πιο γλυκερές οι περιγραφές», σημειώνει η Χρύσα Σπυροπούλου. Τις διαφορές μεταξύ των ποιητών και της κουλτούρας της έκφρασης της εποχής θα τονίσει η κ. Σπυροπούλου διαβάζοντας ένα από τα ερωτικά σονέτα του Σαίξπηρ όπου ο έρωτας και η επιθυμία μόνον υποδηλώνονται. «Στη Γαλλία αυτό το είδος ποίησης ήταν αρκετά πετυχημένο, δεν υπήρχε σεμνοτυφία αλλά αποδοχή από τον κόσμο», μας λέει.
Ο Θανάσης Βαλτινός, η Χίλντα Παπαδημητρίου, ο Χρήστος Χωμενίδης, ο Πέτρος Τατσόπουλος, ο Στρατής Χαβιάρας, ο Βαγγέλης Ραπτόπουλος, ο Γιώργος Βέλτσος, ο Τίτος Πατρίκιος θα συμμετέχουν, μεταξύ άλλων, στην τολμηρή και άκρως ερωτική λογοτεχνική βραδιά την ημέρα του εμπορικού και άνοστου Αγίου Βαλεντίνου.
«Dirty Valentine», μπαρ Πρεμιέρ, 9 μ.μ. Λεωφ. Αριστοτέλους 39, Αλιμος.