Ο Ρούμπεν Έστλουντ θριάμβευσε στο 75ο Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου των Καννών το βράδυ του Σαββάτου, κερδίζοντας στην τελετή λήξης τον Χρυσό Φοίνικα, το μεγάλο βραβείο, για την ταινία του «Triangle of Sadness» («Το Τρίγωνο της Θλίψης»). Αυτή η νίκη ήταν σημαντική όχι μόνο για τον Σουηδό σκηνοθέτη, που τιμάται για δεύτερη φορά με το κορυφαίο βραβείο μετά τη διάκριση της ταινίας «Τετράγωνο» το 2017, αλλά και για την Ελλάδα αφού πρόκειται για μια ελληνική συμπαραγωγή.
Στη δημιουργία της ταινίας, στην οποία σατιρίζονται με αιχμηρό τρόπο οι παρακμιακές σχέσεις στον σύγχρονο καπιταλισμό στη Δύση, συμμετείχε και η εταιρεία Heretic των βραβευμένων παραγωγών Γιώργου Καρναβά και Κωνσταντίνου Κοντοβράκη.
Ένα μεγάλο μέρος του «Triangle of Sadness» γυρίστηκε στην παραλία Χιλιαδού της Εύβοιας και με το σκάφος «Christina O» του Ωνάση με απόπλου από το Κατάκολο, ανοιχτά της Ηλείας.
Μερικές ώρες μετά την απονομή, οι Έλληνες συμπαραγωγοί δεν έχουν συνειδητοποιήσει ακόμα αυτό που συνέβη στην Κρουαζέτ. «Όταν μας τηλεφώνησαν και μας ζήτησαν να πάμε στην τελετή λήξης (καταγράφουν ποιοι βρίσκονται εκεί, ποιοι έχουν επιστρέψει στη χώρα τους), καταλάβαμε ότι υπάρχει κάτι για την ταινία μας. Η αλήθεια όμως είναι ότι δεν περιμέναμε καθόλου πως θα ήταν για τον Χρυσό Φοίνικα. Ήταν τεράστια η έκπληξη», λέει από την Αθήνα o κ. Καρναβάς στο kathimerini.gr.
«Πόσες είναι οι πιθανότητες ένας σκηνοθέτης να παίρνει δύο φορές το σημαντικότερο βραβείο στο μεγαλύτερο φεστιβάλ του κόσμου; Ελάχιστες. Όμως συνέβη. Με βρήκε τόσο απροετοίμαστο», συμπληρώνει ο κ. Κοντοβράκης. Και εξηγεί: «Είναι μια δουλειά που την κάνω πολλά χρόνια, το να πάρεις τον Χρυσό Φοίνικα είναι το μεγαλύτερο όνειρο που μπορεί να έχει ένας επαγγελματίας στο χώρο που εργαζόμαστε. Το γεγονός ότι εκπληρώθηκε είναι κάτι το οποίο ακόμα επεξεργάζομαι στο μυαλό».
Τα γυρίσματα και οι αναβολές
Η γνωριμία με τον σκηνοθέτη έγινε παλαιότερα. «Στο ξεκίνημα της καριέρας μου, ο Έστλουντ ήταν από τους πρώτους ανθρώπους που γνώρισα και κρατήσαμε επαφή όλα αυτά τα χρόνια. Και ειδικά με τον παραγωγό του “Triangle of Sadness”, Έρικ Χέμεντορφ, ήμασταν πολύ κοντά», αναφέρει ο κ. Καρναβάς. «Το 2019, ενώ ήταν έτοιμοι να γυρίσουν την ταινία τους με αποκλειστικά αμερικανικά κεφάλαια, το σχέδιο ναυάγησε την τελευταία στιγμή γιατί υπήρξε διαφωνία με τους χρηματοδότες κ.α. Συνάντησα τελείως τυχαία τον Έστλουντ στο Βερολίνο και τον είδα σε άσχημη ψυχολογική κατάσταση. Συζητήσαμε για το πρόβλημά του και φάνηκε ότι μπορούσαμε να εξετάσουμε τι θα ήταν εφικτό στη χώρα μας. Ήρθαν στην Ελλάδα μετά από ένα μήνα, είδαν τα μέρη και το πρότζεκτ στήθηκε εδώ πολύ γρήγορα».
Ωστόσο, από τα γυρίσματα δεν έλειψαν οι προκλήσεις καθώς προέκυψε η πανδημία του κορωνοϊού. Όπως σημειώνει ο κ. Καρναβάς: «Ξεκινήσαμε στις αρχές Φεβρουαρίου του 2020 χωρίς να γνωρίζουμε για την πανδημία. Τον Μάρτιο που είχαμε τα πρώτα κρούσματα στην Ελλάδα, στη Σουηδία αντιμετώπιζαν πιο χαλαρά την κατάσταση. Το πρώτο κομμάτι της ταινίας γυρίστηκε στα στούντιο στη Σουηδία και ολοκληρώθηκε προς τα τέλη Μαρτίου. Αρχικά το σχέδιο ήταν να έρθουν στην Ελλάδα στις 27 Απριλίου, αλλά τελικά καταλήξαμε να ξεκινήσουμε στις 19 Σεπτεμβρίου του 2020 και να τελειώσουμε στις 10 Νοεμβρίου. Ήταν πολύ μακρύ γύρισμα, διήρκησε σχεδόν 80 μέρες, κάτι που πλέον είναι πολύ σπάνιο στον κινηματογράφο».
Το σχέδιο ήταν τα γυρίσματα του φιλμ να γίνουν στην Ταϊλάνδη. Όμως σε πολύ σύντομο χρονικό διάστημα αποφασίστηκε ότι έπρεπε να πραγματοποιηθούν στην Ελλάδα.
Σύμφωνα με τον παραγωγό, ο Έστλουντ έχει έναν πολύ ιδιαίτερο τρόπο δουλειάς. «Είναι σχεδόν μυθική η διαδικασία με την οποία κάνει τις ταινίες του γιατί τις “τραβάει” σε πολύ μεγάλο διάστημα και η προσέγγισή του προς τους ηθοποιούς είναι πολύ συγκεκριμένη. Ήταν πολύ αναζωογονητικό να βλέπεις από πολύ κοντά πώς φτιάχνεται μια ταινία αυτού του επιπέδου. Συνδιαμορφώσαμε παρέα όλο το σχέδιο, έγινε πολύ οργανικά και ήταν όλοι πολύ συνεργάσιμοι».
Η εξωστρέφεια της Heretic
Η Heretic ιδρύθηκε πριν από περίπου 10 χρόνια και εστιάζει στις διεθνείς συνεργασίες. «Όπως λέει η βιομηχανία στο εξωτερικό, η εταιρεία είναι πλέον στα πιο ενδιαφέροντα μαγαζιά πανευρωπαϊκά, κάτι που έγινε γιατί απλά επιζητούσαμε τη συνεργασία και το άνοιγμα προς τα έξω και θέλαμε να τεστάρουμε τις δημιουργικές και οικονομικές μας γνώσεις πάνω σε μεγάλα πρότζεκτ», τονίζει ο κ. Καρναβάς.
Η ομάδα εργάστηκε για έναν μεγάλο αριθμό φιλμ που παρουσιάστηκαν ή βραβεύτηκαν στο εξωτερικό. Μερικά από αυτά είναι τα: «Pari» του Σιαμάκ Ετεμαντί, «Ο Γιος της Σοφίας» της Ελίνας Ψύκου, «Οι Θεριστές» του Ετιέν Καλός, το «Ακίνητο Ποτάμι» του Άγγελου Φραντζή, το «Ηφαίστειο» του Μιγκέλ Χιμένεθ κ.α. Μια από τις πιο σπουδαίες αναγνωρίσεις ήρθε το 2018, όταν οι Καρναβάς και Κοντοβράκης έλαβαν τιμητική διάκριση από την Ευρωπαϊκή Ακαδημία Κινηματογράφου, με το βραβείο Eurimages Co-Production. Αυτή ήταν και η πρώτη φορά που το συγκεκριμένο βραβείο δόθηκε σε Έλληνες παραγωγούς.
Πού οφείλεται, όμως, αυτή η εξωστρέφεια της εταιρείας; «Όταν θαυμάζεις κάποιους ανθρώπους, τους παρακολουθείς, επιθυμείς να δεις πώς δουλεύουν και αυτό ήταν το πρώτο που θέλαμε να κάνουμε. Σε μια συμπαραγωγή σίγουρα υπάρχει πολυπλοκότητα και προβλήματά που όμως, αν είσαι ανοικτόμυαλος και το θέλεις πραγματικά, μπορείς να ενσωματώσεις όλα τα ταλέντα των συμμετεχόντων και έτσι να κάνεις καλύτερες ταινίες. Ταινίες φιλόδοξες που να έχουν μεγαλύτερη απήχηση σε μεγαλύτερο κομμάτι του διεθνούς κοινού. Οπότε από κάπου πρέπει να ξεκινήσεις».
Τα επόμενα βήματα
Μετά το «Triangle of Sadness», η ομάδα της Heretic έχει προχωρήσει με τις επόμενες παραγωγές. «Μόλις ολοκληρώσαμε μια πολλά υποσχόμενη ταινία, το “Drift” και θα ξεκινήσουμε και μια τον Σεπτέμβριο, το “Swimming Home”. Είναι και οι δύο διεθνείς ταινίες με πολύ ελκυστικό καστ», λέει ο κ. Κοντοβράκης. «Οι Κάννες είναι μια μεγάλη επιτυχία αλλά έχουμε κάνει ήδη πολλά έργα και έχουμε και πολλά που είναι στο συρτάρι, θα βγουν τον επόμενο χρόνο και είναι ίδιου βεληνεκούς με το “Triangle of Sadness”», προσθέτει ο κ. Καρναβάς.