Ο πλανήτης των πιθήκων: Η Αυγή *** ½
ΠΕΡΙΠΕΤΕΙΑ ΦΑΝΤΑΣΙΑΣ
Σκηνοθεσία: Ματ Ριβς
Ερμηνείες: Αντι Σέρκις, Τζέισον Κλάρκ, Γκάρι Ολντμαν, Κέρι Ράσελ
Ακόμη και ο σχετικά νέος σε ηλικία θεατής, μεγαλωμένος κινηματογραφικά στην ψηφιακή εποχή του σινεμά, δεν μπορεί να μη θαυμάσει το τεχνικό επίτευγμα του νέου «Πλανήτη των πιθήκων». Οι τέλεια κατασκευασμένοι ψηφιακοί πρωταγωνιστές του σε συνδυασμό με την προσεγμένη ατμόσφαιρα πετυχαίνουν αυτό που χρειάζεται κάθε περιπέτεια φαντασίας: να στείλει τον θεατή σε έναν άλλο (ή, στην προκειμένη περίπτωση, στον ίδιο, δραματικά αλλαγμένο) κόσμο.
Να τα πάρουμε όμως με τη σειρά. Δέκα χρόνια έχουν περάσει από τα γεγονότα της προηγούμενης ταινίας και ένας θανατηφόρος ιός έχει σκοτώσει εκατομμύρια ανθρώπους, ενώ οι επιζήσαντες σχηματίζουν κοινότητες όπως αυτή του Σαν Φρανσίσκο. Δεν είναι όμως μόνοι. Στην άλλη πλευρά της διάσημης γέφυρας βρίσκεται η ακμαία και πολυπληθής κοινωνία των πιθήκων (εκείνων που δραπέτευσαν στην πρώτη ταινία). Η θαυμαστή νοημοσύνη τους τούς έχει επιτρέψει να αναπτύξουν επικοινωνία βασισμένη σε νοήματα και μικρές φράσεις, να ιππεύουν άλογα, να έχουν ακόμη και το δικό τους «σχολείο». Αρχηγός τους ο γνωστός μας από την προηγούμενη ταινία Σίζαρ, ο οποίος ως γενναίος πολεμιστής και μεγαλόψυχος ηγέτης έχει τον σεβασμό της φυλής του. Σύντομα οι δύο κοινότητες θα τεθούν αντιμέτωπες όταν οι άνθρωποι θα προσπαθήσουν να αποκαταστήσουν τη λειτουργία ενός παλιού υδροηλεκτρικού εργοστασίου που βρίσκεται στην περιοχή των πιθήκων…
Η αρχετυπική ιστορία της σύγκρουσης των γειτονικών φυλών για μια περιοχή (έτσι ξεκίνησαν οι πρώτοι πόλεμοι) αποτελεί τη βάση για να αναπτυχθούν τα υπόλοιπα θεματικά μοτίβα της ταινίας: oι οικογενειακοί δεσμοί, η αλληλεγγύη και η ανθρωπιά κάτω από δύσκολες συνθήκες (αξιοσημείωτο ότι σε μεγαλύτερο βαθμό τη δείχνουν οι πίθηκοι) αλλά και η προδοσία – πολύ ταιριαστά μάλιστα ο Σίζαρ (Καίσαρας) θα προδοθεί από τον πιο έμπιστό του φίλο. Ολα αυτά συμπλέκονται στο σενάριο, όχι πάντα με απόλυτη επιτυχία, αλλά πάντως αρκετά πειστικά για τα δεδομένα του χολιγουντιανού μπλοκμπάστερ.
Τεχνικά, ο Ματ Ριβς, σκηνοθέτης του πρωτοποριακού «Cloverfield» αλλά και της αμερικάνικης μεταφοράς του «Ασε το κακό να μπει», χρησιμοποιεί στο έπακρο τις δυνατότητες που του δίνει το εξαιρετικό CGI για να δημιουργήσει ένα εντυπωσιακά ατμοσφαιρικό φιλμ σε σκοτεινούς τόνους και απειλητική ατμόσφαιρα. Το δημιουργικό βάρος αυτήν τη φορά δεν είναι στον ανθρώπινο κόσμο, με το παραδείσιο δάσος της πρώτης ταινίας να έχει μετατραπεί εδώ σε βασίλειο των πιθήκων, οι οποίοι υπερασπίζονται με πάθος τον προφυλαγμένο οικισμό που βρίσκεται στα βάθη του. Οι σκηνές μάχης είναι ευπρόσδεκτα ευρηματικές και σωστά μοιρασμένες (αντί της συνηθισμένης αέναης κλωτσοπατινάδας) και οι χαρακτήρες στιβαροί και ευδιάκριτα χωρισμένοι σε δίπολα που θα προωθήσουν μέχρι τέλους τη δράση. Αντίστοιχος του Σίζαρ, που ερμηνεύεται και πάλι πειστικά από τον ειδικό των «ψηφιακών» ρόλων Αντι Σέρκις, είναι από την πλευρά των ανθρώπων ο γενναίος και έντιμος Μάλκολμ (Τζέισον Κλαρκ), ενώ ως alter ego του ανελέητου πιθήκου Κόμπα υπάρχει ο αδίστακτος Ντρεϊφού (Γκάρι Ολντμαν).
Οι ισορροπίες που συντηρούνται σε όλη τη διάρκεια του φιλμ θα διαταραχθούν, μάλλον αναπόφευκτα, προς το τέλος, με το φινάλε να μπλέκεται κάπως ανάμεσα στα αμερικάνικα κλισέ και την αμηχανία. Ταυτόχρονα αφήνει -ορθάνοιχτο- και το παράθυρο για τη συνέχεια του franchise, το οποίο πάντως στη νέα εκδοχή του εξελίσσεται σε πολύ ανώτερο των προσδοκιών…]
Η Εύα, μια Πολωνή μετανάστρια, φτάνει στη Νέα Υόρκη της δεκαετίας του ΄20 σε αναζήτηση ενός καλύτερου μέλλοντος, όμως σύντομα θα βρεθεί στον κόσμο της πορνείας προκειμένου να επιβιώσει. Ομορφη απεικόνιση της εποχής αλλά κάπως άνισο αποτέλεσμα παρά την πολύ καλή ερμηνεία της Μαριόν Κοτιγιάρ.
Ενας εγωιστής μεσίτης (Μάικλ Ντάγκλας) συναντά την εγγονή του, της οποίας την ύπαρξη αγνοούσε, αναλαμβάνοντας μάλιστα την φροντίδα της, γεγονός που τον φέρνει σε απελπισία. Τελικά θα ζητήσει τη βοήθεια της γειτόνισσάς του (Ντάιαν Κίτον). Ρομαντική κομεντί με λαμπερούς πρωταγωνιστές η οποία δεν ξεφεύγει ωστόσο από την παγίδα της συμβατικότητας.