Ενα εικοσιτετράωρο με τη συνθέτρια Δήμητρα Τρυπάνη

Ενα εικοσιτετράωρο με τη συνθέτρια Δήμητρα Τρυπάνη

«Το να δουλεύεις σε ένα όμορφο νησί σού δίνει τη δυνατότητα να μπορείς στο τέλος της μέρας να έχεις και την ψευδαίσθηση του ταξιδιού αναψυχής»

3' 35" χρόνος ανάγνωσης
Ακούστε το άρθρο

Υπάρχουν δύο διαφορετικές καθημερινότητες στη ζωή μου, αυτή της διδασκαλίας στο πανεπιστήμιο και αυτή της προετοιμασίας για το επόμενο έργο μου στην Εθνική Λυρική Σκηνή – το «καλλιτεχνικό μου σπίτι» την τελευταία πενταετία. Θα προσπαθήσω να τις χωρέσω και τις δύο μέσα σε τούτη τη χρονογραμμή σαν παράλληλα κινηματογραφικά πλάνα που τα βλέπει κανείς ταυτόχρονα στο πανί με μια διαχωριστική γραμμή στη μέση.

07.00-11.00

Καθημερινότητα Α: Δυο γουλιές καφέ και με μια βαλίτσα «διάρκειας» τριών ημερών οδηγώ για το αεροδρόμιο. Πρωινή πτήση για Κέρκυρα και στη συνέχεια με ταξί ή, αν ο καιρός το επιτρέπει, με τα πόδια φθάνω στο Τμήμα Μουσικών Σπουδών του Ιονίου Πανεπιστημίου, όπου ξεκινώ τα μαθήματά μου γύρω στις 11.00. Κάθε φορά που φθάνω στο Παλαιό Φρούριο του νησιού, όπου στεγάζεται το τμήμα μας, σκεφτομαι ότι δεν υπάρχει πιο όμορφη τοποθεσία πανεπιστημιακού τμήματος στον κόσμο, κυριολεκτικά πάνω στη θάλασσα, μέσα σε ένα πανέμορφο ενετικό κτίσμα.

Καθημερινότητα Β: BBC Radio 3 στα ηχεία με το που ξυπνάω, ένα ντους για να ξυπνήσει μυαλό και σώμα, ένας δυνατός καφές στην κούπα, λίγα τηλεφωνήματα ή βιντεοκλήσεις με καλούς φίλους που είναι κι αυτοί πρωινοί τύποι και κάπου εκεί γύρω στις 09.00 βρίσκομαι μπροστά στον υπολογιστή για να ξεκινήσω το γράψιμο ή φεύγω για τετράωρη πρόβα στη Λυρική.

11.00-15.00

Καθημερινότητα Α: Μαθήματα, το ένα μετά το άλλο, ή συναντήσεις στο γραφείο με φοιτητές και φοιτήτριες για θέματα που τους απασχολούν. Η ιδιότητα του δασκάλου, άλλωστε, σημαίνει απόλυτη διαθεσιμότητα χρόνου και σκέψης για τους μαθητές. Ειδικά τα τελευταία χρόνια, που είναι πολύ σκληρά για τα νέα παιδιά, καθώς προσπαθούν με γενναιότητα να χτίσουν το μέλλον τους και τον εαυτό τους μέσα σε τόσο ζοφερές και δυσοίωνες συνθήκες παγκοσμίως.

Καθημερινότητα Β: Αυτό το διάστημα δουλεύω εντατικά για την πρεμιέρα του έργου μου «Αντρέι: Ρέκβιεμ σε οκτώ σκηνές». Είναι αφιερωμένο στον μεγάλο κινηματογραφιστή Αντρέι Ταρκόφσκι. Φτιάχνω λοιπόν τις πάρτες για τους μουσικούς και ταυτόχρονα κάνω τις μουσικές πρόβες του έργου με τους υπέροχους περφόρμερ της παράστασης.

15.00-17.00

Καθημερινότητα Α: Ενα επιβεβλημένο κενό το μεσημέρι για φαγητό, συνήθως παρέα με λίγους συναδέλφους ή φίλους από το νησί. Πέρα από το αναγκαίο διάλειμμα, βρίσκουμε την ευκαιρία να πούμε δυο κουβέντες σε «ανθρώπινη» ταχύτητα, πηγαίνοντας κόντρα στους εντατικούς ρυθμούς της καθημερινότητάς μας.

Καθημερινότητα Β: Φαγητό μετά την πρόβα με τους φίλους συνεργάτες. Αποσυμπιεζόμαστε από την κούραση της διαδικασίας της πρόβας και ανταλλάσσουμε χρήσιμες σκέψεις και ιδέες για το έργο αλλά –το βασικότερο– γελάμε πάρα μα πάρα πολύ με τα διάφορα ευτράπελα των προβών.

«Το να δουλεύεις σε ένα όμορφο νησί σού δίνει τη δυνατότητα να μπορείς στο τέλος της μέρας να έχεις και την ψευδαίσθηση του ταξιδιού αναψυχής».

17.00-21.00

Καθημερινότητα Α: Λίγη δουλειά στο γραφείο –ηλεκτρονική αλληλογραφία, προετοιμασία για τα μαθήματα, ίσως λίγο γράψιμο για τον «Αντρέι»– και συνέχεια των μαθημάτων μέχρι τις εννέα. Στην Κέρκυρα τα απογευματινά μαθήματα συνοδεύονται πάντα από τα χρώματα του τοπίου που αλλάζουν καθώς πέφτει ο ήλιος μέσα στη θάλασσα. Φτάνει να κοιτάξει κανείς κλεφτά από το παράθυρο δυο-τρεις στιγμές.

Καθημερινότητα Β: Επιστροφή στο σπίτι και συνέχιση της δουλειάς για το έργο. Κουβέντες με τον Παντελή Μπουκάλα για το κείμενο και την Ερμίρα Γκόρο για το χορογραφικό στήσιμο, διορθώσεις στην παρτιτούρα, σημειώσεις, σημειώσεις, σημειώσεις…

21.00-00.00

Καθημερινότητα Α: Το τέλος των μαθημάτων έχει μια γλυκιά κούραση. Το να δουλεύεις σε ένα όμορφο νησί σού δίνει τη δυνατότητα να μπορείς στο τέλος της μέρας να έχεις και την ψευδαίσθηση του ταξιδιού αναψυχής, μιας και μπορείς να φας και να πιεις κάτι δίπλα στο νερό ή σε μια όμορφη ανοιχτή βενετσιάνικη πλατεία.

Καθημερινότητα Β: Συνήθως εκεί γύρω στις εννιά το βράδυ μιλάμε με την οικογένεια – τη μητέρα, τα αδέλφια, τα ανίψια μου. Το τελευταίο διάστημα είμαστε όλοι αλλού, οπότε «ο θεός να ευλογεί αυτόν που ανακάλυψε τις βιντεοκλήσεις», λέει η μανούλα μου. Μετά, συνήθως μια καλή ταινία μού κάνει παρέα μέχρι να κοιμηθώ. Σπανιότερα, θα καταφέρουν κάποιοι φίλοι να με «τραβήξουν» έξω για ένα κρασάκι ή για μια παράσταση.

00.00-07.00

Η μέρα κλείνει – τα μάτια δυσκολεύονται βέβαια να κλείσουν, γιατί το μυαλό κουβαλάει και επεξεργάζεται όλη την πυκνή πληροφορία της ημέρας και τα σχέδια για την επομένη.

  • Η Δήμητρα Τρυπάνη είναι συνθέτρια και αναπληρώτρια καθηγήτρια θεωρητικών και σύνθεσης με διαθεματικές πρακτικές στο Τμήμα Μουσικών Σπουδών του Ιονίου Πανεπιστημίου. Αυτή την περίοδο προετοιμάζει την παράσταση ήχου «Αντρέι», που θα παρουσιαστεί στην Εθνική Λυρική Σκηνή στις 25, 27, 28 Σεπτεμβρίου.
Λάβετε μέρος στη συζήτηση 0 Εγγραφείτε για να διαβάσετε τα σχόλια ή
βρείτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει για να σχολιάσετε.
Για να σχολιάσετε, επιλέξτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει. Παρακαλούμε σχολιάστε με σεβασμό προς την δημοσιογραφική ομάδα και την κοινότητα της «Κ».
Σχολιάζοντας συμφωνείτε με τους όρους χρήσης.
Εγγραφή Συνδρομή