Οταν συστήθηκε επίσημα στον μουσικό κόσμο, μόλις είχε πάρει δίπλωμα οδήγησης. Αυτό τουλάχιστον τραγουδούσε η Ολίβια Ροντρίγκο στο πρώτο της single «Drivers License», που κυκλοφόρησε στις αρχές του 2021. Μια εφηβική ποπ μπαλάντα, χωρίς ιδιαίτερες πρωτοτυπίες, αλλά με επαρκώς πιασάρικο ρεφρέν για να τη στείλει απευθείας στην κορυφή του τσαρτ του Billboard ως τη νεότερη μουσικό που κάνει ντεμπούτο σε αυτή τη θέση –ήταν μόλις 18–, να της χαρίσει ένα βραβείο Grammy, αλλά και το κατόρθωμα να έχει ένα από τα εκατό πιο πολυακουσμένα τραγούδια στην ιστορία του Spotify, με σχεδόν δύο δισεκατομμύρια ακροάσεις μέχρι σήμερα.
Βέβαια, η ψιλόλιγνη μελαχρινή πιτσιρίκα με το έξυπνο μουτράκι μπορεί να ήταν πουλέν για τη μουσική βιομηχανία, όχι όμως και για τον τηλεοπτικό κόσμο, μια και ήδη από τα 13 της ανήκε στο ρόστερ της Disney, που εδώ και δύο δεκαετίες σταθερά λειτουργεί σαν φυτώριο για μελλοντικούς ποπ σταρ τριών γενιών – από την Μπρίτνεϊ Σπίαρς στη Μάιλι Σάιρους και αισίως στην Ολίβια Ροντρίγκο. Η τελευταία πρωταγωνίστησε στη σειρά «Bizaardvark», αλλά και στην τηλεοπτική εκδοχή του «High School Musical», και αμφότερα θα έπρεπε να μας προϊδεάσουν για τη μουσική καριέρα που περίμενε την Αμερικανίδα, με καταγωγή από τις Φιλιππίνες.
Θα μπορούσε να μην «προσπαθήσει» ιδιαίτερα, να τραγουδήσει γλυκανάλατα κομμάτια για τους εφήβους που την έβλεπαν έως τότε στο κανάλι της Disney και να εξασφαλίσει ένα ανώδυνο και εύκολο κοινό. Αντ’ αυτού στο ντεμπούτο της «Sour», που βγήκε στην ετικέτα της Geffen, η Ολίβια Ροντρίγκο, χωρίς να ξεχάσει σε ποιους απευθυνόταν έως τότε, πρόσθεσε στην εξίσωση το απαραίτητο θράσος.
Βγάζοντας βαριεστημένα γλώσσα στο εξώφυλλο του άλμπουμ, βούτηξε ευθαρσώς στα 00s, επικυρώνοντας πως αν κάποια δεκαετία νοσταλγούμε πλέον, αυτή είναι η πρώτη του 21ου αιώνα. Εκλεισε το μάτι στην Αλάνις Μόρισετ και την Αβρίλ Λαβίν, στο ποπ πανκ αλλά και στον Ελβις Κοστέλο, τραγουδώντας με θεατρικό νεύρο «God! It’s brutal out here!» («Brutal»), ενώ παράλληλα παρέδιδε μπαλάντες για νεανικούς έρωτες καταδικασμένους να καούν μέχρι το επόμενο ρεφρέν.
Συνέντευξη με έναν βρικόλακα
Η Ολίβια Ροντρίγκο δεν άργησε να περάσει στην πρώτη γραμμή της ποπ, με όλα τα φόντα για να είναι η αγαπημένη τραγουδίστρια κάθε κόρης που ο μπαμπάς της μπορεί να καταλάβει το γιατί – άλλωστε και ο ίδιος ο Κοστέλο της έδωσε τα εύσημα, όταν πολλοί κατηγόρησαν την ποπ σταρ για λογοκλοπή στο «Brutal», απαντώντας πως «έτσι “δουλεύει” το ροκ εν ρολ».
Εξω από τον στίβο της ποπ, πήρε θέση σε έναν κόσμο που εν έτει 2021 έμοιαζε να αλλάζει γρήγορα. Βρέθηκε στον Λευκό Οίκο για να συναντήσει τον Τζο Μπάιντεν και τον Αντονι Φάουτσι και να λάβει θέση υπέρ του εμβολιασμού κατά της Covid-19, ενώ στο περσινό Glastonbury κάλεσε στη σκηνή την αγαπημένη της Λίλι Αλεν για να τραγουδήσουν μαζί το «Fuck You» της δεύτερης. Το αφιέρωσε στο Ανώτατο Δικαστήριο των ΗΠΑ που εκείνες τις μέρες ετοιμαζόταν να ανατρέψει την απόφαση «Roe v. Wade», που αφορά το δικαίωμα των αμβλώσεων.
Κρατώντας σταθερό το μοτίβο του μοβ –ενός χρώματος που μπορεί να θεωρηθεί από χαριτωμένο μέχρι πένθιμο–, η Ολίβια Ροντρίγκο επέστρεψε πριν από λίγες μέρες δισκογραφικά με τον δεύτερο δίσκο της, στον οποίο διατείνεται πως έχει… «Guts». Η πλέον 20χρονη τραγουδίστρια πέταξε τα πολύχρωμα αυτοκολλητάκια του «Sour», για να φέρει το μαύρο μανικιούρ της και τα ασημένια δαχτυλίδια της σε πρώτο πλάνο και τα αρκετά υποσχόμενα μισάνοιχτα, κόκκινα χείλη της.
Είναι ένα «έργο» που έχουμε ξαναδεί, αλλά δεν παύει να αποδίδει: αυτό της νεαρής ποπ σταρ που σταδιακά απεκδύεται τον εφηβικό της εαυτό για να αγκαλιάσει τη γυναίκα που γίνεται. Διαδικασία που για ανθρώπους που μεγάλωσαν δουλεύοντας μπροστά από μια κάμερα έχει συχνά και άλλους χρόνους: «Another day I’m acting older than I am» (μτφρ. «Αλλη μια μέρα που φέρομαι σαν μεγαλύτερη από ό,τι είμαι») τραγουδάει η Ροντρίγκο στο «Making the Bed» και νοητά συναντά την Μπίλι Αϊλις του στίχου «Things I once enjoyed, just keep me employed now» (μτφρ. «Τα πράγματα που κάποτε απολάμβανα, πλέον απλά μου δίνουν δουλειά»), που με τη σειρά της άγγιξε το ζήτημα της ιλιγγιώδους φήμης στον δεύτερο δίσκο της «Happier Than Ever».
Η Ολίβια Ροντρίγκο, βέβαια, όπως και να έχει, είναι μια νεαρή κοπέλα που μεγαλώνει μαζί με τους ακροατές της και, πέρα από άπειρα μίτινγκ και πρόβες, την απασχολεί ό,τι και κάθε άλλον εικοσάχρονο. Εδώ αμφιταλαντεύεται με έναν χωρισμό, σε ένα εσωτερικό πινγκ πονγκ ανάμεσα στο «Σε μισώ» και «Σε θέλω πίσω». Αν και λείπει κάτι από το σφρίγος του «Sour», το παραπάνω εκφράζεται μουσικά με ένα άνοιγμα της παλέτας τής δημιουργού που γυρνάει συνεχώς στο πιάνο της για να αφήσει τις μελωδίες της να αναπτυχθούν πιο λυρικά. Χωρίς να ξεχνά όμως γιατί ξεχώρισε: το «Get Him Back!» ακούγεται σαν η Αβρίλ Λαβίν του «The Best Damn Thing» να πέρασε μια βόλτα από το «1989» της Τέιλορ Σουίφτ, ενώ οι Wet Leg μάλλον δεν περίμεναν να βρουν τη μικρή αδελφή τους στο «Bad Idea Right?».
Οσο για την εικονογραφία του «Guts», θα πρέπει να γυρίσουμε και πάλι στη δεκαετία του 2000 και.. το «Twilight». Στο πρώτο single του δίσκου, η Ροντρίγκο παρομοίασε τον πρώην της με «Vampire», ενώ δεν πρέπει να υπάρχει λέξη στο άλμπουμ που να ακούγεται περισσότερες φορές από τη «hell» («κόλαση»). Η 20χρονη πάλαι ποτέ σταρλέτα της Disney τσαλακώνει σταθερά το εφηβικό όνειρο που δημιούργησε.
Μα υπολογίζει το κάθε της βήμα. Η πιο σκοτεινή αυτή πλευρά της σημαίνει και ένα γούστο που συνεχώς ωριμάζει, αν κρίνουμε από την πρόσφατη συνέντευξή της στο «73 Questions» της Vogue, όπου η Ροντρίγκο μόστραρε περήφανα βιβλία της Πάτι Σμιθ και του Λέοναρντ Κοέν και δίσκους της Κάρολ Κινγκ και των White Stripes – άλλωστε, πήρε συμβουλές από τον Τζακ Γουάιτ κατά τη δημιουργία του δεύτερου δίσκου της, όπως έχει πει.
Κάν’ το όπως η Τέιλορ
Πίσω πάντως από όλα αυτά τα αφηγηματικά στρώματα, που σκοπό έχουν φυσικά να προσελκύσουν όσο το δυνατόν περισσότερα ετερόκλητα κοινά, αυτό που πουλάει η Ολίβια Ροντρίγκο παραμένει απλό, προσιτό και οικουμενικό στη βάση του. Φτιάχνει ερωτικά ποπ κομμάτια, χωρίς πραγματικά επικίνδυνες αιχμές, είναι μια όμορφη νεαρή κοπέλα με μεγάλο χαμόγελο, που θα έβλεπε κανείς στο προαύλιο κάθε αμερικανικού κολλεγίου, διεκδικεί το δικό της μερίδιο στο «αμερικανικό όνειρο» και αρχίζει να το κερδίζει, πριν καλά καλά ενηλικιωθεί.
Είναι το «all american girl» – και ας δηλώνει στο πρώτο κομμάτι του νέου της δίσκου «All American Bitch». Δεν προκαλεί καμία εντύπωση, λοιπόν, που μία από τις μουσικούς που την έκαναν να θέλει να αρχίσει να γράφει μουσική ήταν η Τέιλορ Σουίφτ, η σταρ που έχει αποδείξει όπως καμία πως μπορείς να κατακτήσεις τον πλανήτη χωρίς να κάνεις τίποτα το ρηξικέλευθο, απλώς υπηρετώντας μια ποπ αρκετά στρογγυλή για να τους χωράει όλους.
Από την απόδοση δικαιωμάτων στη Σουίφτ, μια και κρίθηκε πως το «Déjà vu» της Ροντρίγκο μοιραζόταν υπερβολικά κοινά στοιχεία με το «Cruel Summer», μέχρι τις… θεωρίες συνωμοσίας των φαν πως υπάρχει κόντρα ανάμεσα στις δύο σταρ, υπάρχουν αρκετές αφορμές για να τραφεί αυτή η σύνδεση.
Για την ώρα, η Ολίβια Ροντρίγκο επεδίωξε να κυκλοφορήσει το δικό της «Red» με ολίγο από «Reputation», θέλησε να γίνει αντι-ηρωίδα, αλλά παρέμεινε η λαμπερή πρωταγωνίστρια στο δεύτερο κεφάλαιο της καριέρας της. Ο χρόνος θα δείξει όλα τα άλλα.