Τις τελευταίες ημέρες τα πανό των εργαζομένων που διαμαρτύρονται επειδή δεν έχουν πληρωθεί δεν είναι πια στα κάγκελα του Μεγάρου Μουσικής. Aραγε θα χρειαστεί να αναρτηθούν και πάλι όταν η νέα διοίκηση του Οργανισμού αρχίσει να αντιμετωπίζει τα σοβαρά προβλήματά του; Η τακτική μισθοδοσία των εργαζομένων είναι ένα από τα θέματα που θα απασχολήσουν τον αναπληρωτή καθηγητή πολιτικής οικονομίας και ιστορίας της οικονομικής σκέψης Νίκο Θεοχαράκη, που αναλαμβάνει πρόεδρος του ΟΜΜΑ.
Υπάρχουν όμως και άλλα προβλήματα για τα οποία θα πρέπει να βρει τη στήριξη του υπουργείου Πολιτισμού. Μπορεί η μεταφορά του τεράστιου χρέους του Μεγάρου στο Δημόσιο να θεωρείται πλέον αναπόφευκτη, αλλά δεν συμβαίνει το ίδιο με τα έξοδά του από δω και πέρα. Στους καιρούς που ζούμε η οικονομία είναι απαραίτητη, κι αυτό δεν συνεπάγεται φτωχό πρόγραμμα. Αρκεί να δοθεί η απαραίτητη ευκαιρία σε ικανούς νέους καλλιτέχνες και διοικητικούς να ξεδιπλώσουν σύγχρονες ιδέες σε ένα ασφαλέστερο και οργανωτικό περιβάλλον. Και είναι αυτονόητο ότι πρέπει να αποφευχθούν οι κομματικές εξυπηρετήσεις.
Οσον αφορά τώρα στις χρήσεις, μετά την ΚΟΑ που έγινε, επιτέλους, resident orchestra του Μεγάρου, μπορούν να στεγαστούν στις αχανείς και εν πολλοίς αναξιοποίητες εγκαταστάσεις του και άλλοι πολιτιστικοί οργανισμοί, από το Θεατρικό Μουσείο, για το οποίο είχε ξεκινήσει σχετική συζήτηση, μέχρι το Ελληνικό Φεστιβάλ, το Κέντρο Κινηματογράφου και άλλους εποπτευόμενους φορείς. Ετσι θα κάνει οικονομία από τα ενοίκια και το υπουργείο Πολιτισμού.
Το Μέγαρο δεν πρέπει να παρακμάσει. Μην υποτιμάμε αυτά τα 20 και πλέον χρόνια της λειτουργίας του. Δημιούργησε ένα κοινό και κυρίως στέγασε μια νέα γενιά μουσικών που βρήκαν εκεί σοβαρό βήμα. Είναι επιπόλαιη η άποψη που λέει ότι στην κρίση ο πολιτισμός περισσεύει. Στην κρίση ο πολιτισμός παρηγορεί.
Το αύριο του Μεγάρου Μουσικής είναι ένα στοίχημα που πρέπει να κερδηθεί. Τώρα μάλιστα που η Στέγη Γραμμάτων και Τεχνών και σύντομα το Κέντρο Πολιτισμού Στ. Νιάρχος δραστηριοποιούνται δημιουργικά, η συνέργεια μεταξύ τους είναι απαραίτητη. Με τη συνεργασία κερδίζουν όλοι, όχι από τον ανταγωνισμό.