«Λεόντιος και Λένα», θεατρικό με μουσική

«Λεόντιος και Λένα», θεατρικό με μουσική

1' 40" χρόνος ανάγνωσης
Ακούστε το άρθρο

Στις 28 Ιουλίου παρουσιάστηκε στην κεντρική σκηνή του Εθνικού Θεάτρου η τρίπρακτη όπερα «Λεόντιος και Λένα» του Κορνήλιου Σελαμσή σε ποιητικό κείμενο του Γιάννη Αστερή, βασισμένο στο ομώνυμο θεατρικό του Γκέοργκ Μπίχνερ.

Από το θεατρικό διατηρήθηκαν μόνο τέσσερις χαρακτήρες. Ακολουθούσαν το στερεότυπο της κωμικής όπερας του 18ου και 19ου αιώνα, όπου ένα ευγενές κεντρικό ζευγάρι, ο Λεόντιος και η Λένα, πλαισιώνεται από ένα δευτερεύον ζευγάρι κωμικό, τον Βαλέριο και την Γκουβερνάντα. Οι υπόλοιποι ρόλοι του θεατρικού, όσοι διατηρήθηκαν, αποδόθηκαν από τη χορωδία. Η μελοποίηση του κειμένου φανέρωνε τη σχέση του Σελαμσή με τη μουσική για θέατρο πρόζας, ενώ η ενορχήστρωση πρόδιδε την εξοικείωσή του με σύγχρονα μουσικά ρεύματα.

Η μουσική λειτουργούσε κυρίως ως ουδέτερο υπόστρωμα ενός είδους «τραγουδιστής απαγγελίας» του κειμένου. Στην καλύτερη περίπτωση δημιουργούσε ένα ατμοσφαιρικό υπόβαθρο για τον λόγο μέσα από την ενορχήστρωση ή μέσα από σποραδικά σπαράγματα μελωδίας. Απουσίαζε η μουσική δραματουργία, δηλαδή το μέρος της νοηματοδότησης που αναμένεται να συνεισφέρει η μουσική σε μια όπερα. Στο λυρικό θέατρο περιμένει κανείς να καταλάβει πράγματα για τις καταστάσεις και τους χαρακτήρες πρωτίστως μέσα από τη μουσική και δευτερευόντως από το κείμενο. Εδώ και έναν αιώνα συνθέτες που ακολούθησαν τη λύση της «τραγουδιστής απαγγελίας», από τους Σένμπεργκ και Μπεργκ έως τους Ράιμαν και Αντρίσεν, πρότειναν ποικιλία λύσεων στο ζητούμενο. Το θέαμα στράφηκε προς τον φορμαλισμό και την αισθητική του κουκλοθέατρου (κοστούμια: Ιωάννα Τσάμη). Στατική για μεγάλα διαστήματα, η σκηνοθεσία (Αργύρης Ξάφης) ζωντάνευε κυρίως με αφορμή τα κωμικά επεισόδια, ενώ κίνηση προσέφερε συχνά το ενδιαφέρον σκηνικό αντικείμενο –τρεις αναρτημένοι, τεμνόμενοι θόλοι από κυλινδρικές καμπάνες– των Ελένης Παπαναστασίου και Γιάννη Κιτάνη.

Ο βαρύτονος Τάσης Χριστογιαννόπουλος ως Λεόντιος τραγούδησε με αποχρώσεις και επωμίστηκε ηρωικά το μεγαλύτερο βάρος της παράστασης, ενώ ο επίσης βαρύτονος Χάρης Ανδριανός ανέλαβε τον Βαλέριο.

Λιγότερο προβλήθηκαν οι δύο κυρίες, αφενός επειδή ο συνθέτης τις κρατά σε δεύτερο επίπεδο, αφετέρου επειδή η Θεοδώρα Μπάκα (Λένα) και η Λητώ Μεσσήνη (Γκουβερνάντα) επισκιάστηκαν από τις ηχηρότερες φωνές των συναδέλφων τους. Ορχήστρα και χορωδία διηύθυνε ο Γιώργος Ζιάβρας, συντονίζοντας με επιτυχία τα σύνολα, διάσπαρτα στην τάφρο και τα θεωρεία της αίθουσας.

Λάβετε μέρος στη συζήτηση 0 Εγγραφείτε για να διαβάσετε τα σχόλια ή
βρείτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει για να σχολιάσετε.
Για να σχολιάσετε, επιλέξτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει. Παρακαλούμε σχολιάστε με σεβασμό προς την δημοσιογραφική ομάδα και την κοινότητα της «Κ».
Σχολιάζοντας συμφωνείτε με τους όρους χρήσης.
Εγγραφή Συνδρομή