Κάθε καλοκαίρι το σύνολο «Λεοντάρι» προσφέρει στα νησιά του Σαρωνικού μεγαλύτερο πλούτο και ποικιλία έργων μουσικής δωματίου απ’ ό,τι ακούμε πλέον στην Αθήνα τον χειμώνα. Στις επτά συναυλίες του έκτου Φεστιβάλ Μουσικής Δωματίου του Σαρωνικού, το οποίο φέτος περιέλαβε και τα Κύθηρα εκτός από Γαλατά, Πόρο, Υδρα και Σπέτσες, ακούστηκαν έργα των Βέμπερν Γιάνατσεκ, Μπετόβεν, Μαρτινού, Μότσαρτ, Μπραμς και Μέντελσον σε γενναιόδωρα προγράμματα. Ασυνήθιστη για συναυλίες σε καλοκαιρινά θέρετρα είναι η σοβαρότητα του εγχειρήματος και η φροντίδα για την ουσία σε όλα τα επίπεδα: από την ποιότητα των ερμηνειών ώς την ποιότητα των κειμένων του δίγλωσσου έντυπου προγράμματος.
Στις 30 Ιουλίου η πρώτη από τις τρεις συναυλίες που δόθηκαν στο ξενοδοχείο «Βρατσέρα» της Υδρας, περιλάμβανε το δεύτερο Κουαρτέτο εγχόρδων του Γιάνατσεκ, το κουαρτέτο έργο 130 του Μπετόβεν και το δεύτερο κουιντέτο του Μπραμς. Ο Σέρβος βιολονίστας Μπόγκνταν Μπότσοβιτς ηγήθηκε του συνόλου στο πρώτο και στο τρίτο έργο, αφήνοντας τη θέση του στον Αμερικανοκαναδό Μπέντζαμιν Μπάουμαν στο κουαρτέτο του Μπετόβεν. Βιόλα έπαιξε ο Αυστραλός Φράνσις Κέφορντ –καλλιτεχνικός διευθυντής του συνόλου μαζί με τον βιολονίστα Γιάννη Αγρανιώτη–, ενώ τσέλο έπαιξε ο Καναδός Αριελ Μπαρνς. Στο κουιντέτο του Μπραμς με τους παραπάνω συνεργάστηκε ο έμπειρος και καταξιωμένος βιολίστας Στίβεν Νταν.
Στο έργο του Γιάνατσεκ υπάρχει συγκεκριμένο «πρόγραμμα», βασισμένο σε βιογραφικά στοιχεία του συνθέτη. Η αμεσότητα της ερμηνείας, από την τρυφερότητα του δεύτερου μέρους ώς τη σπαρακτική ένταση συγκεκριμένων φράσεων του τελευταίου, μετέφερε στους ακροατές τη δύναμη των συναισθημάτων του συνθέτη για έναν ανολοκλήρωτο έρωτά του.
Το περίφημο έργο 130 του Μπετόβεν δεν δόθηκε με την αρχικά προβλεπόμενη «μεγάλη φούγκα» ως κατάληξη, αλλά με το «αλέγκρο» που έγραψε ο συνθέτης προς αντικατάστασή της. Οι μουσικοί απέδωσαν το κουαρτέτο με συναισθηματική φόρτιση, αλλά χωρίς υπερβολές στους τονισμούς, επιτυγχάνοντας μία ερμηνεία κλασική ως προς το ύφος. Η βαθύτατα συγκινητική ερμηνεία της εκφραστικής «καβατίνας» (πέμπτο μέρος) υπήρξε μία από τις κορυφαίες στιγμές της βραδιάς. Το υψηλό επίπεδο της ανάγνωσης διατηρήθηκε στο ευδιάθετο κουιντέτο του Μπραμς, από το υπερχειλίζον πάθος του πρώτου μέρους ώς τη ζωντάνια του τελευταίου, με τον «παραδοσιακό» ουγγρικό χορό τσάρντας.