Lovecraft County
ΦΑΝΤΑΣΙΑΣ (2020)
Δημιουργοί: Μίσα Γκριν,
Τζόρνταν Πιλ
Ερμηνείες: Τζόναθαν Μέιτζορς,
Τζέρνι Σμολέτ, Κόρτνι Μπ. Βανς
Μια καινούργια πολύ ενδιαφέρουσα σειρά σύστησε πρόσφατα το HBO, με επίκαιρο χαρακτήρα αλλά και γενναίες δόσεις από το γοητευτικό σύμπαν του φανταστικού. Βρισκόμαστε στη δεκαετία του 1950 και ο Ατικους «Τικ» Φρίμαν, ένας νεαρός Αφροαμερικανός βετεράνος του πολέμου της Κορέας, επιστρέφει στη γενέτειρά του για να διαπιστώσει πως ο πατέρας του έχει εξαφανιστεί. Μαζί με τον θείο του και τη δυναμική φίλη του, Λέτι, ξεκινά ένα ταξίδι βαθιά στην επαρχιακή Αμερική, όπου οι διακρίσεις και ο ρατσισμός αποτελούν νόμο. Τα τέρατα, ωστόσο, που κρεμάνε ανθρώπους από τα δέντρα δεν είναι τα μόνα που σουλατσάρουν εκεί έξω…
Μια σειρά που θα αποτελούσε μάλλον καθαρή περιπέτεια, αποκτά έξτρα διάσταση χάρη στον διευθυντή παραγωγής Τζόρνταν Πιλ· ο δημιουργός του οσκαρικού «Τρέξε» βάζει εδώ σίγουρα το χέρι του, ώστε η ιστορία να μπει στα μονοπάτια του τρόμου αλλά και του έντονου κοινωνικού σχολιασμού. Οι σερίφηδες της μικρής επαρχιακής πόλης πρώτα πυροβολούν τη μαύρη συντροφιά και μετά ζητούν τον λόγο. Επιπλέον, σε μια μάλλον ειρωνική κίνηση, η σειρά αντλεί έμπνευση από τις ιστορίες φαντασίας του (διαβόητου ρατσιστή) συγγραφέα Χ. Π. Λάβκραφτ, εισάγοντας μυθικά πλάσματα, απεικονισμένα με εξαιρετικά ειδικά εφέ, τα οποία παραμονεύουν επίσης ανάμεσα σε δάση και χωράφια στον δρόμο των ηρώων.
Park ★★★
ΔΡΑΜΑ
Σκηνοθεσία: Σοφία Εξάρχου
Ερμηνείες: Δημήτρης Κίτσος,
Δήμητρα Βλαγκοπούλου,
Λένα Κιτσοπούλου
Από την πλατφόρμα του Cinobo επιλέγουμε την πρώτη μεγάλου μήκους ταινία της Σοφίας Εξάρχου, η οποία είναι σχεδόν εξ ολοκλήρου γυρισμένη στο Ολυμπιακό Χωριό και στις αθλητικές εγκαταστάσεις των Αγώνων του 2004. Οι ήρωές της είναι μια παρέα παιδιών που περιφέρονται παίζοντας ή απλώς αράζοντας άσκοπα, σε αυτούς τους χώρους-ερείπια, σύμβολα μιας άλλης, παρηκμασμένης σήμερα, Ελλάδας. Ο 17χρονος Δημήτρης και η λίγο μεγαλύτερη Αννα προσπαθούν να ξεφύγουν από τη μιζέρια, αναζητώντας (μάταια) την τύχη τους στις ξενοδοχειακές εγκαταστάσεις των νοτίων προαστίων.
Ο φακός της Εξάρχου έχει χώρο μόνο για την παρακμή και τη διάλυση. Οι λήψεις της περισσότερο και από τον ρεαλισμό (προφανώς και δεν είναι τα πάντα έτσι στη σημερινή Αθήνα) υπηρετούν μια πολύ στοχευμένη συμβολική εικονοποιία. Τα παιδιά, κυρίαρχοι ενός κατεστραμμένου βασιλείου, παίζουν παιχνίδια που αντιγράφουν, ως κακέκτυπα, τα ολυμπιακά αγωνίσματα. Μεγαλώνοντας μέσα σε έναν κόσμο που προσφέρει ελάχιστη παρηγοριά, αναζητούν ταυτότητα, ενώ παράλληλα παλεύουν να συντηρήσουν τα όνειρα και την αθωότητά τους.
Η ίδια η νεότητα, αλλά και η συμπόνια που αναπτύσσεται μεταξύ τους, μοιάζει να είναι ο μοναδικός σύμμαχος.
Σκηνή από το «Park».